چهار جریانی که به انقلاب اسلامی فحش میدهند!
به گزارش سرویس سیاسی شیرازه؛ طی روزهای آینده٬ دو مناسبت مهم وجود دارد که عمیقا به «وحدت اسلامی» مرتبط هستند. یکی نهم ربیع الاول است که برخیها سعی دارند آن را به عنوان روزی برای حمله به نمادهای اهل سنت معرفی کنند و دیگری هفته وحدت است که باز هم برخی شیعیان افراطی از سویی و وهابیت از سوی دیگر٬ آن را به هفتهای برای حمله به یکدیگر تبدیل میکنند. در این میان جمهوری اسلامی ایران هم از سوی شیعیان افراطی که موجودیت خود را در نفی برادران اهل سنت میدانند و هم از سوی وهابیت افسار گسیخته٬ مورد حمله قرار میگیرد. یادداشت زیر را سال گذشته علیرضا کمیلی در سایت مقاومت منتشر کرده است که بازخوانی آن میتواند مفید باشد؛
اگر به شبکه های ماهواره ای نگاهی بیاندازیم، در تعدادی از آنها فحاشی به انقلاب و دشمنی با آن را به وضوح تمام می بینیم. شبکه های غربی و نیز شبکه های ضدانقلاب فارسی زبان تکلیف شان مشخص است ولی جالب اینجاست که این فحاشی محدود به اینها نیست. در شبکه های وهابی و از آن جالب تر جریانات افراطی شیعه نیز این مساله به نحو شفافی قابل مشاهده است. در این مجال به بررسی این پدیده می پردازیم.
تمدن گرایی، شاخصه اصلی انقلاب اسلامی ایران بوده است. شکستن تارهای تنگ فردگرایی در دین، ضریب دهی صحیح به اولویت های اسلام، تمایل به ایجاد عزت و استقلال برای مسلمانان و... مشخصه های فکری و عملی انقلاب اسلامی است. از همین رو نیز بود که دشمنان انقلاب را دقیقا کسانی تشکیل می دهند که با حضور اجتماعی، حکومتی و تمدنی اسلام مشکل دارند.
برخی از آنها اساساً از اسلام هراسناکند و یا آن را شایسته تصدی سعادت بشر نمی دانند و برخی دیگر از شدت حماقت و تنگ نظری، فرعی را بجای اصلی نشانده و در عمل، ضدمصالح مسلمین حرکت می کنند و از همین روست که با وجود گذشت 14 قرن از بعثت پیامبر رحمة للعالمین، هنوز بخش مهمی از غرب عالم را کفر و فساد و دین ستیزی و شرق عالم را الحاد و ثنویت و گاوپرستی پر کرده است و آرمان های تمدنی اسلام در میانه برادرکشی های مسلمانان به فراموشی سپرده شده است!
جالب اینجاست که اینک، انقلاب اسلامی به عنوان تلاش جمعی از مسلمانان برای تحقق آموزه های مغفول دین در دنیای معاصر، مورد حمله هر دو دسته فوق الذکر می باشد که اینک به اجمال به آنها اشاره می کنیم.
غربی ها
مهمترین کسی که از ظهور بعد اجتماعی اسلام در ایران متضرر شد رقیب گفتمانی ما یعنی غرب بود. با اضمحلال گفتمان مارکسیستی، این گفتمان بیش از گذشته از گسترش اسلام در جهان به هراس افتاد و بیشترین اقدامات را برای به انزوا بردن آن به ثبت رساند. اسلام هراسی آشکار در غرب و توهین به مقدسات اسلامی به وضوح در عملکرد آنان مشهود است. به علاوه شیعه و ایران هراسی نیز سال هاست در دستور کار آنها قرار دارد. ایجاد اختلاف مذهبی میان مسلمانان که توسط غربی ها فربه شده، از ابزارهایی است که به خوبی توانسته مسلمانان را از این دشمن مشترک غافل و درگیر خود نماید!
روشنفکران غربزده ایرانی
پرواضح است که اختلاف این دسته به جمهوری اسلامی ایران نه سیاسی که بخاطر برپایی احکام اسلامی است. عمده روشنفکران داخل و خارج نشین وابسته به فکر غربی، مطلوب خود را در تحقق ارزش های غربی می بینند و نه آموزه های دین اسلام لذاست که با تحقق آنها در ایران اسلامی مخالف اند. وقتی بعد فرهنگی این جریانات در شبکه هایی چون «من و تو» و «فارسی وان» و... بروز می کند خیلی بهتر هویت حقیقی اینها که بعضا نفاق دارند مشخص می شود.
وهابیت
این جریان که جعل و کوک شده دست انگلیسی هاست، پس از انقلاب اسلامی ایران، فعالیت خود را تشدید کرد. به جرات می توان گفت که همه اقدامات وهابی ها برای مقابله با تشیع در این سی سال از کل اقدامات آنان در تمام عمر این جریان افراطی، برابری می کند. این جریان که به پشتوانه پول نفت و رسانه خود را به دروغ، اکثریت جهان تسنن می نمایاند با راه اندازی شبکه های متعدد فارسی مثل وصال و کلمه و... و عربی و انگلیسی، به ترویج اندیشه های انسان سوز خود مشغول است. حجم فحاشی آنان به انقلاب اسلامی غیرقابل تصور است!
شیعیان افراطی
از همه جالب تر، جریانی به اصطلاح شیعه است که خود را تنها متصدی ولایت اهل بیت(ع) معرفی می کند و در عین حال با مظهر عزت تشیع در جهان یعنی جمهوری اسلامی ایران، بیشترین عداوت را دارد. امثال اللهیاری و یاسرالحبیب و وابستگان به جریان موسوم به شیرازی از توهین به هیچ یک از مراجع و علمایی که به نحوی همراه نظام اسلامی هستند فروگذار نکرده و نمی کنند.
استفاده از رکیک ترین تعابیر درباره رهبران انقلاب و علمای شیعه از جمله آیت الله العظمی بهجت، آیت الله العظمی سیستانی، آیت الله شهید سیدمحمدباقر صدر، سیدحسن نصرالله و... از امور رایج در شبکه های «فدک»، «اهل البیت» و... و سایتهای وابسته به این جریان است که متاسفانه در شهرهای مذهبی ایران مانند قم، مشهد و اصفهان نیز فعالیت گسترده ای دارد.
اینان انقلاب اسلامی ایران را تنها به دلیل داشتن نگرش تمدنی و دغدغه گسترش دین در سراسر جهان متهم به مماشات با برادران اهل سنت می کنند و با حمایت مالی از منابع معلوم الحال، حضور رسانه ای خود را در سال های اخیر گسترش داده اند.
استفاده از ابزار تندروی های وهابیت برای ایجاد هراس در شیعیان، از جمله اقداماتی است که این شبکه ها انجام می دهند. دقیقا همانطور که وهابی ها از افراط این جریانات برای جذب بدنه اهل سنت بهره می برد!