توصیه هایی برای روزه داران ماه رمضان
توصیه های غذایی برای روزه داران
اگرچه برای روزه داران واقعی فواید روزه و آثاری كه بر جسم آنها دارد هدف اصلی نیست ، اما به هرحال در روایات بر این نكته تاکید شده است كه گذشته از آثار معنوی، روزه ماه رمضان در سلامت جسمی روزه داران هم مؤثر است. اما نباید فراموش كرد كه تنها در شرایطی می توان انتظار داشت كه روزه دار سلامت جسم و روح را به دست آورد كه مطابق اصول صحیحی باشد. مثلاً روزه می تواند با كاهش وزن بدن، سبب كاهش فشار بر مفاصل استخوانی پا، كمر و سایر اندام شود؛ البته در صورتی كه شخص روزه دار در خوردن افطاری و سحری طوری زیاده روی نكند كه بعد از پایان ماه رمضان اضافه وزن پیدا كند. رعایت توصیه های زیر می تواند به یك روزه داری سالم كمك كند.
توصیه هایی برای افطار
1 – بیشتر انرژی بدن باید با خوردن سحری تامین شود. پس افطار را سبك بخورید تا شكم سنگین نشود.
2 – غذای افطار باید سبك و پركالری بوده و سریع هضم شود. مثل: خرما ، شله زرد ، مقداری كمی شیر و چای كمرنگ. شما هم حتماً از غذاهای كم حجم استفاده كنید تا به معده فشاری وارد نشود.
3 – بهتر است با چای شیرین و خرما روزه خود را باز كنید و حتی المقدور از نوشیدن آب زیاد بپرهیزید؛ چون این كار باعث بی حالی، ضعف و درد معده خواهد شد.
4 – موقع افطار مایعات زیادی مصرف نكنید؛ چرا كه مصرف مایعات در این زمان، سبب سوء هاضمه می شود، اگرچه در ساعات بعد از افطار نوشیدن آب زیاد مفید است.
5 – در زمان افطار و سحر از خوردن غذاهای پرچرب خودداری كنید.
توصیه هایی برای سحری
1 – فراموش نكنید كه پرخوری در هنگام سحر نه تنها از احساس گرسنگی در ساعات انتهایی روز جلوگیری نمی كند، بلكه در ساعات ابتدایی بعد از سحر، فشار زیادی را به معده و دستگاه گوارشی فرد وارد می كند كه سبب بروز علائمی نظیر سوء هاضمه، درد و نفخ معده می شود.
2 – در ماه رمضان سعی كنید شب ها زود بخوابید تا بتوانید سحر به موقع ( تقریباً 5/1 ساعت قبل از اذان صبح ) بیدار شوید. با این روش از ورود مقدار زیادی غذا و مایعات به معده و تجمع آنها جلوگیری می كنید و هضم غذا نیز راحت تر خواهد بود.
3 – بیدار نشدن برای سحری كاملاً اشتباه است و در طولانی مدت سبب ضعف و بی حالی روزه داران خواهد شد.
4 – در سحر از مواد غذایی پروتئین دار ( تخم مرغ ، حبوبات ، لبنیات و گوشت ) استفاده كنید و به جای نوشیدن آب زیاد، میوه های آب دار بخورید.
5 – مایعات توصیه شده برای سحری باید به تدریج نوشیده شوند. یك لیوان آب میوه و یك لیوان شربت عسل یا قند اثر مفیدی خواهد داشت.
6 – رژیم غذایی سحر بهتراست شامل مواد غذایی متنوع باشد. این نكته برای نوجوانان اهمیت بیشتری دارد و باید از مواد غذایی قندی، پروتئین دار و پر انرژی استفاده كنند.
7 – از مصرف نمك زیاد خودداری كنید، چون نمك زیاد سبب دفع مایعات از بدن و احساس تشنگی در ساعات روز خواهد شد. با یك رژیم غذایی معمولی، نمك كافی به بدنتان خواهد رسید و نیازی به مصرف نمك اضافی نیست.
8 – بعد از خوردن سحری حتی الامكان نخوابید، چون وضعیت درازكش، سبب برگشت مواد به مری و ترش كردن می شود و گذشته از آن فردای آن روز احساس خوبی نخواهید داشت. این كار در دراز مدت باعث سوزش سردل و بیماری " رفلكس معده و مری " می شود. در این بیماری غذا از معده و مری بر می گردد و به اصطلاح احساس " ترش کردن" را گویند.
توصیه هایی دیگر برای روزه داران
1 –اول ساعات بعد از سحری و سپس ساعات بعد از افطار به ترتیب برای مطالعه دانش آموزان و دانشجویان وقت مناسبی است.
2 – ورزشكاران در ماه رمضان نسبت به افراد عادی نیاز بیشتری به پروتئین ، قند و ویتامین ها دارند. باید حدود 3 ساعت بعد از افطار ورزش را شروع کرد تا غذای مصرف شده فرصت هضم پیدا كند. بین خوردن غذا و شروع ورزش باید فاصله ای باشد كه جریان خون بتواند به راحتی به عضلات بدن برسد.
3 – درماه رمضان تمرینات ورزشی سبك تر باشد، زیرا بدن نمك و آب زیادی در جریان ورزش از دست می دهد و در ورزش های شدید منجر به ضعف شدید بدن می شود. ورزشكار باید تا سحر به تدریج مایعات زیادی مصرف كند كه نیازهای بدنش تامین شود.
4 – خرما ، سوپ، سبزیجات و شیر برای افطار ورزشكاران توصیه می شود.
5 – در صورتی كه فردی بعد از افطار قصد تمرین ورزش سنگین یا مسابقه ورزشی را دارد بهتر است قبل از شروع مسابقه، هنگام افطار از گوشت، زرده تخم مرغ و ماهی استفاده كند. مصرف مایعات فراوان از جمله آب میوه ها قبل از ورزش هم مناسب است.
6 – میزان انرژی تامین شده از پروتئین در ورزشكاران باید حدود 15 درصد و حداكثر 20 درصد باشد؛ چون پروتئین زیاد، مناسب نیست و سبب تولید مواد زاید در خون و احساس خستگی در حین ورزش می شود.
منبع : ماهنامه دنیای تغذیه
توصیه های طب سنتی برای روزه داران
ماه مبارک رمضان رسید؛ طب سنتی در ایران تمام وجوه زندگی اشخاص را در نظر دارد
روزه داری ماه مبارک رمضان نیز جزئی جدانشدنی از زندگی ایرانیان است. اگر شما هم روزه دارید، در توصیه های طب سنتی را برای مزاج خود بخوانید.
مزاج های گرم و خشک:
صاحبان این مزاج اغلب لاغراندام و با استخوان بندی کشیده و محکم هستند. به مزاج های تند و عصبی مشهورند، بسیار عجول و شتابزده عمل می کنند. خوابشان اندک است و وزرنشان چندان افزایش پیدا نمی کند. نبضشان تند و گرمای بدنشان بالا و دارای پوست های خشک و رگ های برآمده هستند.
به روزه دارانی که صاحب مزاج گرم و خشک هستند توصیه می شود:
۱) از مصرف مواد خشک به افراط اجتناب ورزند:
مواد غذایی خشک عبارتند از گردو، فندق، بادام، سنجد، ته دیگ، برنج، سرخ کردنی ها، فست فودها، چیپس، پفک، انواع بیسکویت ها و شکلات و شیرینی جات، کباب و امثال آنها.
اگر در ماه مبارک رمضان از این مواد مصرف کردند، باید با مصرف مصلحات مناسب تا حد ممکن جلوی ضررهای آن را بگیرند. خوردن شیر غیرپاستوریزه یک مصلح مناسب برای رفع ضرر مواد خشک برای لاغر اندام های خشک مزاج است. پنیر خشکی گردو را کم می کند. مصرف میوه های مرطوب و آب دار توصیه می شود. مواد غذایی لعاب دار و ژله ای مانند شورباها و غذاهای حیوانی مانند پاچه گوسفند و پای مرغ و امثال آن باید مورد توجه قرار گیرند.
۲) از مواد نفاخ نیز باید اجتناب کنند:
از مصرف مواد نفاخ اجتناب کنند یا با مصلحات بادشکن نفخ آن را بشکنند. حبوبات را بپزند و آب آن را دور بریزند و هنگام مصرف با بادشکن های مناسب بادآوری آن را از بین ببرند، مثلا عدس را با پودر آویشن و باقلا را با گلپر و دیگر حبوبات را با جوشانده زیره یا عرق نعنا یا نبات یا زنجبیل به صورت جوشانده یا شربت یا پودر زنجبیل یا پودر دارچین مصرف کنند. باقلا و حبوبات عطش آورند و مصلحات ذکر شده جبرانی است برای عطش آنها.
۳) میوه های مرطوب و آب دار بخورند و میوه های سرد و گرم را با هم میل کنند.
میوه ها و سبزی ها آب را تا حدود زیادی در خود ذخیره می کنند و هنگامی که وارد بدن شوند، حتی پس از گذشتن از مراتب هضم، رطوبت را برای بافت های بدن روزه دار حفظ می کنند. اگر روزه دار در طول روزه با عطش مواجه می شود، باید هنگام سحر و افطار میوه های با طبیعت سرد و آبدار مصرف کند. این کار بهتر از نوشیدن فراوان آب است، چرا که آب به سرعت تشنگی را برطرف، و به سرعت هم دفع می شود و نمی تواند مانع عطش روزه دار در طول روز شود، اما میوه ها و سبزی ها با طبع خنک و آبدار رطوبت را در بدن حفظ می کنند و بهتر از مصرف آب مقرون به فایده است. با این تدبیر بهترین میوه هایی که برای مزاج های خشک در ماه رمضان پیشنهاد می شود عبارتند از: انواع آلوها، انگور، خربزه، هندوانه، گرمک، طالبی، زردآلو، هلو، هلو انجیری، شلیل، ازگیل، گیلاس، توت سیاه و شاه توت و انواع مرکبات و ...
اگر از میوه های خشک و گرم استفاده کردند، بهتر است با مصلح زیان آن را دفع کنند، مثلا خرما اگر برای آنان عطش ایجاد کند، باید از شربت های سرد لعابدار بهره گیرند. مانند: شربت های سرد بنفشه، نیلوفر، تخم شربتی، اسفرزه، شربت تخم خیار و سکنجبین و امثال آن را برای خنثی کردن مواد عطش آور خشک استفاده کنند.
۴) سبزی هایی مانند گشنیز، خرفه، تره، کاسنی، برگ لطیف انگور، و ریواس توصیه می شود.
۵) غذا برای مزاج های گرم و خشک باید بیشتر رقیق و مرطوب و لعابدار و حاوی سبزیجات پخته و ناپخته باشد تا رطوبت بدن را تا حد ممکن حفظ کند.
غذاهایی مانند سوپ سبزیجات فصل، سوپ کلم، شوربای گشنیز، خورشت کرفس، خورشت ریواس، خورشت کدو، کدوی حلوایی آب پز و امثال آن مفید است. مصرف آبدوغ خیار همراه با کمی کشمش و پروردن تخم خرفه در دوغ طبیعی توصیه می شود.
۶) برنج آبکش مناسب نیست، بلکه باید به صورت کته آن هم همراه با پودر سبوس برنج که به کته اضافه می شود و یا با سبزیجات طبخ شود مثل کته سبزی پلو بدون سیر سبز.
۷) از تخم مرغ نیم رو و آب پز سفت اجتناب شود، زیرا عطش آور است، اما تخم مرغ نیم پز که زرده آن شل باشد اشکالی ندارد.
مزاج های گرم و تر
بیشتر صاحبان این مزاج گرایش به چاقی دارند، گوشت بدنشان زیادتر از صاحبان مزاج های دیگر است. استعداد چاقی آنها بیشتر به تولید گوشت تکیه دارد، اما اگر بیش از حد، سردی بخورند، ذخیره چربی در اطراف شکم و ران ها و دیگر اندام ها نیز خواهند داشت. آوند و عروق بدنشان گشادتر و غلبه خون در آنان بسیار اتفاق می افتد. بافت های بدنشان نرم و مرطوب و خونسازی در آنان زیاد است. خواب خوب و عمیق دارند و زود به خواب می روند. خروپف در این مزاج بیشتر از مزاج های دیگر است. نرم خویی و مهربانی از دیگر خصوصیات این مزاج ها هستند. نبض آنها محکم و پر می زند و بدنشان گرم است.
صاحبان این مزاج (گرم و تر) بیشترین استفاده را از ماه مبارک رمضان خواهند برد.
به روزه دارانی که دارای مزاج گرم و تر هستند توصیه می شود:
۱ از خواب زیاد بپرهیزند، اگر زیاد بخوابند کم ذهن و کم حافظه می شوند.
۲ سعی کنند نیمه های شب برای انجام یک کار عبادتی یا یک ساعت مطالعه از خواب برخیزند. بعد از سحری سعی کنند نخوابند و اگر خوابیدند بین سحری و خواب حداقل ۱ تا ۳۰/۱ ساعت فاصله دهند و خواب طولانی بعد از سحری برایشان مفید نیست. خواب روز برای آنها بد است، مگر خواب قیلوله هنگام ظهر یا قبل از آن به مدت حداکثر نیم ساعت.
۳ حجم غذا را کاهش دهند و کمترین مصرف غذایی را داشته باشند. از غذاهای خشک و کم حجم بیشتر استفاده کنند.
غذاهایی مانند:
جوجه کباب، کباب بره با پودر سماق، ماهی کپور یا دیگر ماهی ها که قبل از پختن در پودر زنجفیل یا دارچین و زیره و انیسون شیرین و آب لیمو ترش خوابانده شده باشد و امثال آن به صورت کباب پز یا بخارپز یا قلیه ماهی صرف شود. کباب کبک، بوقلمون، شتر مرغ و امثال آن مفید است.
باید مصرف غذاهایی مانند برنج و نان را به حداقل ممکن رسانده و از گوشت گاو پرهیز کنند.
۴ از میوه ها و سبزیجات دارای طبیعت سرد و به خصوص سرد و خشک بیشتر استفاده کنند. سبزی های سرد و خشک مانند: لوبیا سبز، کاهو، گشنیز، خرفه، ترب، برگ لطیف انگور، ریواس، کاسنی، و غازیاغی و میوه هایی مانند خربزه، ازگیل، زالزالک، آلبالو، گیلاس، غوره، انار، لیمو ترش، پرتقال، گریپ فروت، سیب، به، از دیگر میوه های سرد و مرطوب، به مقدار کمتر استفاده کنند و چنانچه زیاد استفاده شوند، برای دفع تری آن بهتر است با مصلحات مربوطه ضررهای آن را کاستی بخشند.
مصلحات عبارتند از: هسته زردآلو، رب انار یا آب انار تازه، چاغاله بادام، گوجه سبز درختی، آبغوره خانگی و امثال آن مصرف میوه و سبزیجات نسبت به غذاهای پختنی و گوشتی ترجیح دارد.
۵ از سویق عدس (پودر عدس خشک با شکر به صورت قاویت) و آب انار و رب انار و رب ریواس و رب آلبالو برای رفع عطش می توانند بهره ببرند.
مزاج های سرد و خشک
صاحبان این مزاج را که گاه بسیار چاق و گاه بسیار لاغر می شوند «سوداوی مزاج» می گویند. اشتهای نامرتب و ریزه خواری دائم و به اصطلاح عادت نوک زدن به غذا دارند. بسیار رویایی و زودرنج و عاشق پیشه هستند و گاه نفرت جای عشق را به سرعت می گیرد. پوستشان خشک و حساس است. انسداد عروقی در آنها بیشتر از دیگر مزاج ها است.
به روزه دارانی که دارای مزاج سرد و خشک هستند توصیه می شود:
۱ از مصرف مواد خشک به افراط اجتناب کنند، مانند روزه داران صاحب مزاج گرم و خشک از خشکبار کمتر استفاده کنند و مصلحات مربوطه را به کار برند، با این تفاوت که اصلاح کننده ها (مصلح ها) باید دارای مزاج گرم و تر باشد، مثلا شربت های لعاب دار با مزاج گرم بخورند، مانند شربت سکنجبین عسلی، شربت اسطوخودوس و نعناع، شربت بالنگ، کمپوت های بالنگ، سیب، گلابی و امثال آن.
دم نوش های گاوزبان، بابونه، گزنه، ۱ سطوخودوس، نعنا، پونه و امثال آن با عسل یا شیرینی های دیگر.
۲ غذاهایی مانند خورشت اردک، غاز و گوشت گوساله بسیار جوان با دارچین و خواباندن آن در زنجفیل، زیره، پیاز و کمی نمک، پرندگان شکاری چاق، گوشت گوسفند، خوراک میگو. غذاهای سنتی مانند شیر برنج عسلی، حریره بادام، شله زرد زعفرانی با دارچینی و امثال آن مصرف کنند.
۳ میوه های گرم مانند خربزه، انگور، آناناس، انجیر سفید و قرمز، توت سفید و امثال آن مصرف کنند.
۴ سبزیجات گرم مانند مرزه، تلخون، تره، ریحان سبز و بنفش، پیازچه، شوید، شاهی و برگ و ساقه لطیف کرفس و کنگر به صورت خام و پخته مصرف کنند.
مزاج های سرد و تر
بیشتر صاحبان این مزاج که گرایش به چاقی بسیار دارند بلغمی مزاج نام دارند که نوع چاقی ایشان با افزایش چربی های اضافی در بدن است؛ اطراف شکم و پهلوها و باسن و ران ها چربی زیاد جمع می شود. تنبل و پر خواب و کم تحرک هستند. گوشت تنشان شل و لخت است. سرعت انتقال مفاهیم در مغزشان کم است و فراموشی دارند و حرکاتشان آرام است. از گرما خوششان می آید و از سرما گریزانند.
صاحبان مزاج سرد و تر نیز از ماه مبارک رمضان بهره های فراوان خواهند برد، به خصوص اگر به توصیه های زیر عمل کنند.
به روزه دارانی که دارای مزاج سرد و تر هستند توصیه می شود:
۱ از خواب زیاد بپرهیزند. اگر زیاد بخوابند، دچار کندی ذهن و نسیان می شوند.
مانند مزاج های گرم و تر، ساعتی از نیمه شب را برای عبادت یا مطالعه از رختخواب برخیزند. خواب روز برایشان مفید نیست، مگر خواب ظهر که آن هم نباید بیشتر از نیم ساعت تا یک ساعت شود (خواب قیلوله)
۲ بعد از سحری سعی کنند نخوابند و اگر خوابیدند، بین سحری و خواب حداقل ۳۰/۱ساعت فاصله دهند. خواب طولانی بعد از سحری برایشان خوب نیست.
۳ حجم غذاها را کاهش دهند و کمترین مصرف غذایی ممکن را داشته باشند. از غذاهای خشک و کم حجم بیشتر استفاده کنند؛ مصرف انواع خشکبار مانند پسته، بادام ، فندوق، بادام هندی و امثال آن مفید است.
۴ از میوه ها و سبزیجات دارای طبیعت گرم و به خصوص گرم و خشک بیشتر استفاده کنند، آن هم میوه هایی که به گرمی گرایش دارند. میوه های گرم و خشک مانند خرما، گردوی تازه و خشک، انجیر، سیب، زالزالک، انگور، خربزه و... .
از سبزیجاتی که در مزاج سرد و خشک ذکر شد استفاده کنند.
۵ غذاهایی مانند: کباب کبک، بلدرچین، گنجشک و کبوتر، کباب گوشت شتر و خورشت های این گوشت ها با افزودن کمک غذایی مانند غوره، ریواس، رب انار، گداخته (شامل: گردو، بادام، فندوق، پسته و امثال آن کمی بوداده شده و نیم کوب یا پودر شده و با عسل شیرین کرده آماده خوردن بر سر سفره افطاری است)، فسنجان (به خاطر گردو و رب انار با یکی از گوشت های ذکر شده و امثال آن.)
حامد پور آرام در گفتوگو با فارس برای حفظ تعادل بدن، جلوگیری از تشنگی و گرسنگی زودرس و تامین نیازهای اولیه توصیههایی کرد.
وی گفت: در ماه مبارک رمضان چون زمانبندی دریافت مواد غذایی تغییر میکند یک هفته تا 10 روز طول میکشد تا بدن با شرایط جدید خود را تطبیق دهد.
این متخصص تغذیه با اشاره به اینکه بسته به میزان فعالیت فرد و چاق و لاغر بودن او نیاز به دریافت مواد غذایی متغیر است، افزود: معمولا برای روز اول ماه مبارک توصیه میکنیم تا افراد یک ساعت زودتر از همیشه برای وعده سحری بیدار شوند و با آرامش بیشتری غذا بخورند.
وی ادامه داد: برخی برای اینکه ساعت بیشتری را بخوابند، در ساعات پایانی شب شام میخورند و بدون سحری روزه میگیرند در صورتیکه بسیار کار غلطی است. از طرف دیگر دسته دیگر از ترس گرسنگی در طی روز در وعده سحری پر خوری میکنند که عوارض زیادی مانند نفخ یا سوء هاضمه در پی دارد. به توصیه این متخصص تغذیه مصرف سالاد و سبزی به دلیل داشتن مقادیر زیادی آب در وعده سحری مناسب بوده و جلوی تشنگی زودرس را طی روز میگیرد.
غذای شور، قهوه و چای روزه داران را تشنهتر میکند
وی در پاسخ به اینکه با توجه به فصل گرما چگونه میتوان جلوی تشنگی زودرس را در طی روز گرفت، گفت: مصرف نوشیدنی تخم شربتی به دلیل نگهداشتن آب در دانههای این گیاه در ساعات پایانی شب تا سحر توصیه میشود.
همچنین روزهداران باید از خوردن غذاهای شور و تنقلات حاوی نمک در این ایام اجتناب کنند چون هم حجم معده را میگیرد و هم بدن برای دفع نمک مجبور است آب زیادی دفع کند. پور آرام به آنهایی که علاقه زیادی به خوردن چای پررنگ و قهوه بین زمان افطار تا سحر را دارند خواست از این کار امتناع کنند چرا که این دو نوشیدنی بسیار ادرار آور بوده و آب زیادی را از بدن دفع میکند.
روزه را با آب ولرم و خرما باز کنید
وی بهترین ماده غذایی برای باز کردن روزه را در ایام ماه مبارک خرما و آب ولرم عنوان کرد و افزود: خرما به دلیل داشتن قند و پتاسیم هم فشار خون را تنظیم میکند. هنگام افطار نباید به یکباره آب سرد نوشید چون به معده شوک وارد میشود.
کارشناس ارشد دفتر امور تغذیه وزارت بهداشت در مورد مصرف آش و حلیم در وعده افطار، گفت: باید سعی کنیم تا وعده افطار را سبک و وعده سحری را کاملتر در نظر بگیریم و از خوردن غذاهای دیر هضم در وعده افطاری بپرهیزیم.
خوردن آش رشته و آش جو در وعده افطار توصیه نمیشود ولی سوپ رقیق و شیر برنج بهترین غذا در وعده افطاری است.
روزه اولیها هله هوله نخورند
کارشناس ارشد دفتر امور تغذیه وزارت بهداشت به خانوادههایی که امسال فرزند آنها برای نخستین بار روزه میگیرد هم توصیههایی کرد.
پورآرام گفت: روزه اولیها از مصرف هله هوله و چیپس و پفک بپرهیزند چون فقط حجم معده را اشغال میکند و اجازه نمی دهد مواد مغذی کافی دریافت شود. حتی در برخی موارد مصرف مکملهای ویتامینی و املاح زیر نظر متخصصان تغذیه اشکالی ندارد.
البته این مشکل برای بعضی ها فقط به ماه رمضان منتهی نمی شود؛ یعنی در برخی افراد، بوی ناخوشایند دهان در ماه های دیگر سال نیز وجود دارد.
بوی بد دهان علل مختلفی دارد. بیماری های گوارشی نظیر زخم های معده که علت عمده ی آن هلیکوباکترپیلوری است میتواند سبب خروج بوی نامطبوع از دهان شود. در این حالت، این بو با تجویز داروهای خاصی از سوی پزشک کنترل می شود.
گاهی بوی بد دهان به دلیل زیاده روی در مصرف غذاها است، آن هم غذاهایی که ترکیبات ناهمگونی با هم دارند. یکی دیگر از علل بوی بد دهان عدم استفاده از مسواک و نخ دندان است.
بویی که در ماه مبارک رمضان از دهان خارج می شود، به دلیل نخوردن غذا است. هنگام نخوردن غذا، بدن برای تولید انرژی به ذخایر چربی روی می آورد و طی سوختن چربی ها در کبد، کتون ها تولید می شوند که باعث ایجاد این بو می شوند.
در روزهای اول ماه مبارک رمضان، به دلیل این که کبد آمادگی کافی را برای سوزاندن مقدار زیادی چربی ندارد، این بو بیشتر است، اما به تدریج که توانایی کبد برای این کار بیشتر می شود، مقدار کتون تولید شده کم می شود.
آن چه باید به آن توجه داشت، این است که این بو طبیعی است و نیاز به راه و روش خاصی برای درمان ندارد. فقط می توان با انجام کارهایی که در ذیل به آن اشاره می شود از میزان آن کم کرد:
کسانی که غیر از ماه مبارک رمضان، در ایام دیگر سال هم در روزه می گیرند، کمتر دچار بوی بد دهان می شوند، چون کبد آن ها آماده تر است تا چربی های اضافه را بسوزاند.
می توان با مصرف غذاهای خنک، نعناع یا برخی سبزیجات خشک دیگر این بو را به طور موقتی از بین برد. در افرادی که بعد از خوردن سحری مسواک نمی زنند، به دلیل باقی ماندن غذاها در لا به لای دندان ها و در حفرات دهان این بو بیشتر و نامطبوع تر است.
در طی روزهای معمولی به دلیل نوشیدن مایعات، آب و چای ، بزاق دهان پیوسته تازه می شود و این بو کمتر است، اما در روزه داری به دلیل این که امکان تازه شدن آب دهان کمتر است، باقی ماندن غذاها در بین دندان ها همراه با تولید کتون ها، بوی بد بیشتری را ایجاد می کند. علت اصلی، چربی ها هستند در حالت روزه داری و گرسنگی طولانی مدت، بعد از گذشت چند ساعت که ذخایر قندی بدن تمام می شود، بدن برای تولید انرژی به چربی ها روی می آورد. در اثر سوزاندن چربی ها، موادی به نام کتون در بدن ساخته می شوند که بوی آنها از راه تنفس خارج می شود. البته این موضوع در همه ی افراد، یکسان اتفاق نمی افتد و در بعضی ها بیشتر و در برخی دیگر کمتر است."
بوی بد دهان در ماه رمضان، عمدتا به دلیل تولید ترکیبات کتونی است و ربطی به نوع ماده ی غذایی مصرفی در افطار و سحر ندارد. خوردن چربی ها و گوشت ها تاثیر چندانی در این امر ندارند. البته اگر میزان مواد قندی خورده شده بیشتر باشد، این بو کمتر خواهد بود.
در کل، ماهیت روزه این طور است که بدن باید چربی های اضافه را بسوزاند و یکی از مزایای روزه گرفتن هم همین است. پس نباید زیاد نگران بود، زیرا با گذشت زمان این بوی ناخوشایند، کمتر می شود.
نکته ی قابل توجه آن است که این بو در افراد چاق کمتر و در خانم ها و بچه ها بیشتر است. همچنین در افرادی که بدون سحری روزه می گیرند نیز زیاد است." پس به خاطر بسپارید...
- در وعده ی سحری، طوری برنامه ریزی کنید که فرصت کافی برای مسواک زدن و استفاده از نخ دندان را داشته باشید.
- از مصرف غذاهای خیلی داغ، تند، ترش و اسیدی خودداری کرده و یا حتی المقدور کمتر مصرف کنید، زیرا با مصرف این نوع غذاها پُرزهای چشایی دهان دچار ساییدگی می شوند و این کار به خشک شدن آب دهان کمک می کند و سبب بوی بیشتر دهان می گردد.پس خوردن چای داغ یا آب لیمو باید کم و یا به طور کلی حذف شود.
- ماه رمضان، زمان خوبی برای تمرین کردن اصول غذایی با نظم خاص است. زیاده روی در مصرف غذا را کنار بگذارید؛ مثلا اگر فردی هستید که زیاد قهوه و چای مصرف می کنید، در این ماه از نوشیدن چای داغ اجتناب کنید. شاید خوردن چای داغ و مخصوصا پُررنگ در هنگام سحر برای دو ساعت کمک کننده باشد، اما در طول روز سبب خشکی دهان می شود.
- سعی کنید غذاهای نرم تر و لطیف تر نظیر فرنی ها و حریره ها را بیشتر مصرف کنیم که پُرزهای دهان را نوازش داده و سبب تحریک غدد بزاقی تان شود.
- از مصرف میوه ها و سبزی های ترش پرهیز کنید، زیرا این مواد غذایی سبب کاهش ترشح بزاق و خشکی دهان می شوند.
به طور کلی، خوردن غذاهای خشک به همراه نزدن مسواک و افزایش جرم های دندانی، غدد ترشحی بزاق را مسدود کرده و ترشح بزاق را به شدت کم می کنند. لذا بوی بد دهان تشدید می شود.
دكتر مصطفی نجفی، فوق تخصص روان پزشكی كودك و نوجوان، در مورد این که آیا بیماران اعصاب و روان هم میتوانند روزه بگیرند، بسیار خوشبین است: «روزهداری در بیماران مبتلا به اختلالات روانی خفیف علاوه بر جنبه های مذهبی، به عنوان یك شیوه روان درمانی و تغییر رفتار محسوب شده و سلامت روانی آنها را تقویت میكند.»
با این حال، رعایت احتیاط از توصیههای موکد ایشان برای این بیماران است: «این بیماران باید علاوه بر تغذیه مناسب، برنامهریزی خاصی برای مصرف داروهای خود در افطار و سحر نیز داشته باشند، چرا که اگر در مرحله بهبود باشند، اما تغذیه مناسب نداشته باشند، از نظر مكانیسمهای تطابق روانی ضعیفتر عمل كرده و به خوبی نمیتوانند با شرایط خاص این ماه و تغییرات به وجود آمده در برنامه روزانهشان، كنار بیایند. در نتیجه ممکن است با عود یا تشدید علائم بیماری مواجه شوند. به همین دلیل توصیه میشود
بیماریهای مغز و اعصاب
در برخی بیماریها، میتوان با استفاده از داروهایی که اثر طولانیمدتتری دارند و نیز استفاده از 1 یا 2 دوز دارو، به جای مصرف 3 دوز منقسم، بیماری را کنترل کرد و در عین حال روزه هم داشت. برخی بیماریهای مغز و اعصاب از این جملهاند. اما دكتر كتایون علیخانی، متخصص مغز و اعصاب این گونه هشدار میدهد که در برخی از این بیماران، مانند افراد مبتلا به صرع، مصرف سر وقت و به موقع داروهای ضد تشنج در طول شبانهروز الزامی است و مصرف داروهای آهستهرهش پاسخگو نیست. به همین علت روزه گرفتن برای این بیماران توصیه نمیشود؛ به خصوص اینکه تغییرات قند خون، املاح و الكترولیتها در بدن، بر آستانه تشنج بیمار تاثیرگذار است.
به گفته متخصصان مغز و اعصاب، 99 درصد بیماران مبتلا به صرع به همین دلایل، قادر به روزهداری نیستند. اما در بیماران مبتلا به ام-اس كه مشكل خاصی ندارند، چون گرفتاری آنان عمدتا در سیستم اعصاب مركزی است، هیچ منعی برای روزهداری وجود ندارد؛ با این حال، بهتر است قبل از روزهداری با پزشك معالج خود در این باره مشورت کنند. گرسنگی طولانی مدت، ممکن است در برخی بیماران مبتلا به سردردهای میگرنی، سبب عود حملات آنها شود. بنابراین بیماران میگرنی با علایم شدید و یا میگرنهای پیچیده با علایم مغز و اعصاب نمیتوانند روزه بگیرند. ولی بیماران تحت درمان، میتوانند بدون نگرانی در ایام ماه مبارك رمضان روزه بگیرند.
به گزارش ایسنا، روزهداری ماه رمضان یک فریضه واجب برای تمام مسلمانان بالغ است. با این حال، در شرایطی که روزهداری برای بدن مضر باشد، فرد از آن منع میشود. بنابراین پزشک و بیمار باید براساس شواهد علمی موجود، شدت بیماری و اثرات روزهداری بر آن، درخصوص روزهداری تصمیمگیری کنند.
بیماری دیابت از جمله اختلالاتی است که به مقدار زیاد تحت تاثیر تغییرات شیوهی زندگی قرار میگیرد، چنانچه، پیروی از یک رژیم غذایی مناسب، فعالیت بدنی و مصرف منظم داروهای تجویز شده از اولویتهای یک برنامه مطلوب کنترل دیابت است و کنترل استرس و نیز ثابت بودن چرخهی خواب و بیداری بر کنترل قندخون موثرند.
از سوی دیگر، در روزهداری ماه رمضان اغلب تغییرات قابل ملاحظهای در اجزای شیوهی زندگی به وجود میآید. لذا این احتمال وجود دارد که تغییرات ایجاد شده از یک سو و عدم آگاهی از چگونگی مقابله با آنها از سوی دیگر سبب اختلال در کنترل این بیماری در ایام ماه رمضان و تشدید عوارض حاد مانند هیپو و هیپرگلیسمی شود. اگرچه در برخی مطالعات، تغییرات شیوهی زندگی در روزهداری ماه رمضان موجب عدم تعادل متابولیک بیماران دیابتی شده و مقادیر آنتروپومتری و بیوشیمیایی را تغییر داده اما در برخی دیگر، اثرات مفیدی در کنترل قند خون بیماران دیابتی گزارش شده است.
با توجه به اینکه حدود 43 درصد افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 79 درصد افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در ماه رمضان روزه میگیرند، شناسایی افرادی که میتوانند بدون خطر روزه بگیرند و نیز مشخص کردن تغییرات دارویی مورد نیاز در این افراد از اهمیت زیادی برخوردار است.
یک مقاله مروری که توسط ژاله شادمان و همکاران نوشته شده، نتایج مفصلی از بررسی مطالعات مختلف در ارتباط با اثرات روزهداری بر کنترل متابولیک بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 و 2 ارائه داده است.
برای تهیه این پژوهش، همه مقالات موجود (مقطعی، توصیفی تحلیلی، کوهورت، کارآزمایی بالینی و مقالات مروری) از سال 1957 تا 2010 بررسی شده و اطلاعات موجود در 87 مقالهی مرتبط مورد استفاده قرار گرفته است. برخی مطالعات نشان دادهاند که روزهداری اثر معنیداری بر قند خون بیماران مبتلا به دیابت ندارد. در سایر مطالعات، روزهداری ماه رمضان موجب القای کاهش معنیدار در قند خون ناشتا، هموگلوبین گلیکوزیله و فروکتوزآمین سرم بدون تولید بتاهیدروکسی بوتیرات شده است.
در مطالعهای، بهطور میانگین این کاهش به میزان 520 درصد در گلوکز بزاق در 10 روز اول روزهداری ماه رمضان دیده شده است که به دنبال آن در 10 روز بعد به میزان کمتری کاهش و سرانجام تا روز 29 رمضان افزایش مییابد.
در مطالعهای نیز میانگین قند خون ناشتا در ماه رمضان در افراد دیابتی مراجعهکننده به مراکز درمانی بهطور معنیداری بالاتر بوده است ولی تغییری در فشار خون، HBALC، کلسترول تام و کراتی نین سرم دیده نشد.
میزان مراجعه بیماران به مراکز درمانی در ماه رمضان کمتر از بقیه ماههای سال بوده است که میتواند یکی از علل افزایش معنیدار قند خون در ماه رمضان باشد.
همچنین در بیشتر افراد دیابتی، دریافت غذاهای با اندک گلیسمی بالا (به عنوان مثال خرما) بهخصوص در زمان افطار بهطور معنیدار افزایش یافته بود. عوارض روزهداری در بیماران دیابتی عبارتند از: هیپرگلیسمی و کتواسیدوز دیابتی. هیپرگلسیمی یکی از خطرات بالقوه روزهداری است که میتواند در نتیجه کاهش دوز دارویی دریافتی، افزایش دریافت غذا و بهخصوص موادکربوهیدراتی و کاهش فعالیت فیزیکی باشد.
در برخی مطالعات روزهداری منجر به کتواسیدوز دیابتی نیز شده است. بیماران دیابتی به ویژه دیابتیهای نوع 1 که روزه میگیرند در معرض خطر کتواسیدوز دیابتی قرار دارند، بهخصوص اگر کنترل قند خون آنها پیش از ماه رمضان ضعیف باشد. در موارد کنترل نسبتا مطلوب قند خون بیماران، اجسام کتونی در روزهداری افزایش معنیدار نیافته است.
هیپرگلسیمی ممکن است در اثر کاهش شدید دوز دارو جهت جلوگیری از هیپوگلسیمی ایجاد شود. بیمارانی که مصرف غذا یا قند را افزایش میدهند، به میزان معنیداری هیپرگلسمی شدید را تجربه میکنند. در ماه رمضان کاهش کالری دریافتی در ماه رمضان در شرایط طبیعی و افراد سالم، قند خون در اثر تعامل متقابل انسولین و هورمونهای بالا برندهی قند خون در محدودهی 12060 میلیگرم بر دسی لیتر حفظ میشود. حدود 60 درصد بیماران دیابتی در رابطه با تنظیم دوز داروی خود در ماه رمضان با پزشک خود مشورت نمیکنند که یکی از نتایج آن هیپوگلیسمی (10،21) است. اگرچه در برخی مطالعات عدم افزایش معنیدار بروز هیپوگلیسمی نیز ذکر شده است. شیوع هیپوگلیسمی شدید در بیمارانی که دوز داروهای خوراکی کاهنده قندخون یا انسولین آنها تغییر یافته بود و افرادی که تغییرات عمدهای در شیوهی زندگیشان ایجاد کرده بودند، بهطور معنیداری بالاتر بوده است. در مطالعهای بروز هیپوگلیسمی در افراد مبتلا به دیابت که آموزش لازم را در مورد روزهداری ندیده بودند، چهار برابر افزایش یافت، درحالیکه در افرادی که در برنامههای آموزشی شرکت کرده بودند، بروز هیپوگلیسمی و کاهش وزن کاهش معنیدار یافت.
محدودیت دریافت مایعات در روزهداریهای طولانی مدت میتواند منجر به دهیدراتاسیون شود.دهیدراتاسیون در آب و هوای بسیار گرم و فعالیت شدید یا شرایطی که منجر به تعریق زیاد شود، تشدید میشود. دهیدراتاسیون همچنین میتواند سبب وضعیت افزایش انعقادپذیری در افراد دیابتی شود.
افزایش ویسکوزیته خون ناشی از دهیدراسیون ممکن است خطر ترومبوز را افزایش دهد. مطالعهای در عربستان سعودی نیز افزایش معنیدار بروز ترومبوز ورید شبکیه را در ماه رمضان گزارش کرده است.
داروهای خوراکی کاهشدهنده قند خون
سولفونیل اورهها:
کسانی که روزانه در چند نوبت سولفونیل اوره دریافت میکنند در روزهداری ماه رمضان اغلب با مشکل روبهرو میشوند. با این حال، از لحاظ نظری تجویز سولفونیل اوره بلند اثر به هنگام عصر و وعده افطار قندخون را بهتر کنترل خواهد کرد. در مطالعهای دریافت 60 میلیگرم گلی کلازید به هنگام افطار در ماه رمضان منجر به کاهش قندخون به میزان 0.18 میلیگرم بر دسی لیتر شده که بازگشت به برنامهی دارویی قبلی که دریافت همان دوز به هنگام صبح بود، منجر به افزایش قند خون به میزان 3.6 میلیگرم بررسی لیتر شده است. بنابراین، این روش میتواند بدون اینکه کنترل قندخون بیماران مبتلا به دیابت را مختل کند، در روزهداری ماه رمضان بهکار رود.
در این مطالعه میزان هموگلوبین گلیکوزیله، نسبت چربیها و تیگلیسرید پس از پایان ماه رمضان بهبودی معنیدار یافته است. در مطالعهای، بیمارانی که داروی گلی بن کلامید را در ماه رمضان در وعده افطار و سحر مصرف کرده بودند، قندخون و وزن بدن (یک کیلوگرم) افزایش یافت و در چهار درصد بیماران هیپوگلیسمی رخ داد.
همچنین، روزهداری ماه رمضان در بیماران تحت مونوتراپی Glime Piride با مصرف همان دوز معمول در وعده افطار، منجر به کاهش هموگلوبین گلیکوزیله به میزان 0.3 درصد شد. با این حال پنج درصد بیماران در هنگام روزهداری دچار هیپوگلیسمی شدند. گلیبوراید (گلی بنکلامید) ممکن است بیش از نسل دوم داروهای سولفونیل اوره، به ویژه گلی کلازید، گلی میپراید و گلیپیزاید با خطر هیپوگلیسمی در ارتباط باشد.
بیگوانیدها (مت فورمین):
در مطالعهای که بر روی بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 به خوبی کنترل شده با رژیم غذایی به تنهایی یا به همراه داروهای خوراکی کاهش دهندهی قند خون انجام شده است، تمام شاخصهای گلیسمی، آنتروپومتریک، فشار خون، چربیهای خون، عملکرد کلیوی، کبد، الکترولیتهای سرم و دریافت رژیمی بررسی شد.
در این مطالعه گلوکز ناشتا و بعد از غذا کاهش و انسولین سرم افزایش معنیدار یافته است. سایر تغییرات همگی در محدودهی طبیعی بودهاند.
بهطور کلی داروهایی که سبب افزایش حساسیت به انسولین میشوند، نسبت به داروهایی که ترشح انسولین را افزایش میدهند با خطر کمتر هیپوگلیسمی در روزهداری در ارتباطند؛ بنابراین در بیمارانی که تنها مت فورمین دریافت میکنند، خطر افت شدید قند خون بهطور معنیدار پایینتر است.
تیازولیدین دیونها و مهارکننده آلفا گلوکزیدا:
مسالهی مهم در رابطه با استفاده از گلیتازون در دورههای روزهداری مانند ماه رمضان این است که 2 تا 4هفته طول میکشد تا این داروها اثر خود را در کاهش قندخون نشان دهند، لذا نمیتوان این داروها را در دورههای روزهداری به سرعت جایگزین سایر داروهای کاهنده قندخون کرد. بیمارانی که از داروهای مهارکنندهی آلفا گلوکزیداز یا تیازولیدین دیونها مانند گلیتازون استفاده میکنند، در گروه کمخطر طبقه بندی میشوند و طبق توصیه متخصصان، دوز داروی مصرفی آنها نیز در ماه رمضان نیاز به تغییر ندارد.
رپا گلیناید:
در مطالعهای کاهش فروکتوزامین سرم در روزهداری ماه رمضان در بیمارانی دیده شده است که از داروی رپاگلیناید در مقایسه با گلی بنکلامید استفاده میکردند، درصورتی که فروکتوزامین سرم در افرادی که داروی گلی بنکلامید مصرف میکردند، کاهش معنیداری نیافته است.
تفاوت معنیدار در کنترل گلیسمی بین دریافت تک دوز روزانه گلی مپیراید و گلی کلازید در مقایسه با دریافت دو بار در روز رپاگلیناید دیده نشده است. با این حال در افرادی که رپاگلیناید مصرف میکردند، هیپوگلیسمی گزارش نشده است. چنین به نظر میرسد که انتخاب رپاگلیناید در کنترل بیماران مبتلا به دیابت که تحت درمان با سولفونیل اوره هستند، در روزهداری ماه رمضان مفید باشد.
در مطالعهای روزهداری ماه رمضان در سه گروه از افرادی که با گلی مپیراید قبل از افطار (حداقل دوز در هر وعده چهار میلیگرم) و انسولین گلارژین در ساعت 22 درمان میشدند، تغییر معنیدار در قند خون ناشتا، پس از صرف غذا، HBAIC و فروکتوزآمین سرم ایجاد نکرد، در حالی که در بیماران دیابتی که روزه نگرفتند، قند خون دو ساعت پس از صرف غذا بهطور معنیداری بالاتر از بیمارانی بود که روزه گرفته بودند.
در این مطالعه، اثرات هر سه روش درمان یکسان بود. خطر هیپوگلیسمی نیز در اثر روزهداری تغییر معنیدار نیافت. در این مطالعه نوع و دوز داروی مورد نظر از شش ماه قبل از مطالعه تعدیل شده بود.
مهارکنندههای آنزیم تجزیهکننده GLP_1:
در مطالعهای بر روی افراد مبتلا به دیابت نوع دو دارای HBAIC بالاتر از 8.5 درصد، اضافه کردن 50 میلیگرم دو بار در روز ویلدا گلیپتین به درمان معمول با متفورمین در مقایسه با اضافه کردن 160 میلیگرم گلی کلازید دوبار در روز در ماه رمضان کمترل گلیسمی را بدون افزایش خطر هیپوگلیسمی بهبود بخشید.
ویلدا گلیپتین غلظت پلاسمایی فرم فعال این هورمونها و حساسیت سلولهای آلفا و بتای پانکراس را به گلوکز افزایش میدهد. ویلدا گلیپتین به همراه متفورمین، سولفونیل اورهها و تیازولیدین دیونها بهطور معنیداری کمتر منجر به هیپوگلیسمی میشود.
درمان با انسولین:
برخی بیماران دیابتی نوع یک ترجیح میدهند در ماه رمضان روزه بگیرند و بیشتر آنها دوز انسولین تزریقی را بلافاصله قبل، طی ماه رمضان یا چند روز پس از ماه رمضان تغییر میدهند. با این حال مطالعات اندکی در ارتباط با بیخطر بودن یا کارایی رژیمهای مختلف انسولین در بیماران دیابتی نوع یک که در این ماه روزه میگیرند، انجام شده است.
در مطالعهای که بر روی 15 فرد مبتلا به دیابت نوع یک تحت درمان با انسولین گلارژین و انسولین سریعالاثر قبل از غذا انجام شد، تمام بیماران حتی کسانی که درجاتی از نوروپاتی، رتینوپاتی و نفروپاتی داشتند، روزهداری را بدون هیچگونه مشکلی تحمل کردند و میانگین قند خون روزانه نیز در ماه رمضان کاهش معنیداری یافت. استفاده از پمپ انسولین راه جایگزین مناسبتر ولی گرانتر است. در مقایسه با افرادی که در ماه رمضان روزه نگرفتند، در دیابتیهای نوع یک که از پمپ استفاده میکنند و روزه میگیرند، هموگلوبین گلیکوزیله اندکی بهبود مییابد و در 50 درصد موارد نیاز به انسولین 505 درصد کاهش مییابد.
همچنین، انسولین لیسپرو یا آسپارت یا Lispormix25 با درجات کمتر هیپوگلیسمی منجر به کنترل قند خون میشوند. مطالعات نشان میدهند در صورتی که به بیماران آموزشهای لازم در ارتباط با تنظیم دوز انسولین مصرفی، استفاده از انسولینهای آنالوگ به جای NPH و رگولار و قطع روزهداری در صورت افت قندخون داده شود، روزهداری بهطور معنیداری عوارض کمتری در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک خواهد داشت.
علت ناهماهنگ بودن نتایج مطالعات اثرات روزهداری بر شاخصهای بیوشیمیایی و کنترل گلیسمی در افراد مبتلا به دیابت چیست؟
این مقاله در ادامه چنین بهنظر میرسد که یکی از مهمترین دلایل ناهماهنگ بودن نتایج مطالعات روزهداری در افراد دیابتی، عدم کنترل بسیاری از جوانب شیوهی زندگی و سطوح متفاوت کنترل قندخون بیماران مبتلا به دیابت در تحقیقات روزهداری است که کنترل قندخون و سایر شاخصهای بیوشیمیایی را در روزهداری ماه رمضان تحت تاثیر قرار میدهد. بهعنوان مثال، تغییر الگوی خوب و ریتم شبانهروزی غدد درون ریز مانند تغییر پیک پلاسمایی هورمون کورتیزول، تغییر میزان فعالیت فیزیکی، تغییرات وزن، تغییر الگوی رژیمی افراد در ماه رمضان، تغییر انرژی دریافتی روزانه، تغییر نسبت دریافت درشت مغزیها (بهخصوص کل کربوهیدارت دریافتی و کربوهیدارت دریافتی در هر وعده غذایی)، تغییر نوع مواد غذایی مصرفی از لحاظ اندکس گلیسمی همگی بر کنترل گلیسمی اثر میگذارد.
همچنین، متفاوت بودن رژیم غذایی جوامع مختلف در روزهداری ماه رمضان، انجام مطالعات روزهداری در فصول مختلف سال و متفاوت بودن طول مدت روزهداری، مقایسه و قضاوت در مورد نتایج مطالعات روزهداری را دشوار میسازد. بنابراین، توجه به این عوامل و کنترل آنها در بررسی اثرات روزهداری بر کنترل متابولیک بیماران دیابتی ضروری است. اغلب مطالعات روزهداری بهصورت مشاهدهای بودهاند و مطالعات کنترل شده اندکی در ارتباط با اثرات روزهداری در بیماران مبتلا به دیابت انجام شده است.
بنابراین، انجام مطالعات کنترل شده بهمنظور مشخص کردن اثرات واقعی روزهداری در بیماران دیابتی ضروری است. با این حال، شواهد فعلی نشان میدهند که با آموزش مناسب، تنظیم زمان و دوز دارو، کنترل رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و SMBG، روزهداری در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع دو با کنترل نسبی متابولیک که دچار عوارض مزمن دیابت نشدهاند و قادر به مراقبت از خود هستند، مجاز است.
در مجموع میتوان چنین اظهار کرد: از میان طیف گستردهای از بیماران مبتلا به دیابت، افرادی شرط اول اجازه روزهداری را خواهند داشت که کنترل متابولیک مطلوبی داشته باشند. همچنین چند ماه قبل از ماه رمضان تحت نظر پزشک تغییرات دارویی مورد نیاز اعمال شده و آموزش کافی به آنها ارائه شده باشد.
به گزارش ایسنا، "ناصرالدین کریمی" با تاکید بر اینکه بیماران دیالیزی و پیوندی به دلیل نیاز بدنشان به مایعات، از گرفتن روزه در ماه مبارک رمضان خودداری کرده تا دچار هزینهها و مرارتهای ناشی از روزه گرفتن نشوند، افزود: افرادی که دارای کلیههای سنگساز هستند، باید هر دو ساعت یکبار، به میزان یک لیوان آب مصرف کنند و روزه گرفتن این افراد مغایر با تغذیه مناسب است.
وی، فقر غذایی و فرهنگی را از عوامل مهم بروز بیماریهای کلیوی دانست تصریح کرد: عدم آگاهی از عفونتهای ادراری، فشارخون به دنبال بیماریهای دیگر، عوارض دارویی، دیابت و سنگها نیز در به وجود آمدن بیماریهای کلیوی موثرند، لذا خودداری از خوردن برخی از غذاها میتواند در پیشگیری از بیماریهای کلیوی، مفید واقع شود، از این رو استفاده از نمک، فستفودها، غذاهای پرچرب و خوردن گوشت و احشای داخلی حیوانات و شیرینیها به میزان زیاد، بیماریهای کلیوی را تسریع میبخشد و نوشیدن مایعات و خوردن میوهها به میزان لازم، سلامتی کلیهها را به همراه دارد.
کریمی در ادامه، بیماران کلیوی را مستعد عفونتهای مجدد دانست و تاکید کرد: به هم خوردن اوره، تغییرات فشارخون و افزایش وزن در کمین بیماران کلیوی است. از طرفی، آگاهسازی افراد در پیشگیری از بیماریهای کلیوی لازم است، به همین خاطر اطلاعرسانی به موقع باید در دستور کار مراکز بهداشتی و درمانی، دانشگاه علومپزشکی، انجمن حمایت از بیماران کلیوی، بهزیستی، صدا و سیما، جراید و رسانههای عمومی قرار گیرد. این متخصص با یادآوری اینکه رعایت مسایل ایمنی در مورد حجامت بیماران کلیوی، مهم است، خاطرنشان کرد: خونگیری از رگ، روش مناسبی برای حجامت بیماران کلیوی که نیاز به حجامت دارند، میباشد.
این كارشناس اداره روان تصريح كرد: ماه رمضان فرصت خوبي براي ترك رفتارهاي نادرست مانند پرخاش كردن، اداي كلمات زشت و عادات نادرست مانند سيگار كشيدن است. افسري خاطرنشان ساخت: در سايه تمرين يك ماهه كه اين اعمال و رفتارها در طول روز كنار گذاشته مي شوند، آمادگي لازم براي ترك دائمي آنها نيز فراهم مي شود و فرد مي بيند كه توان كافي براي ترك كامل اين اعمال را در ساير ايام نيز دارد.
وي در خصوص اثرات جسماني روزه گرفتن گفت: تحقيقات نشان داده است در طول روزه داري دستگاه گوارش براي حدود چندين ساعت خالي مي ماند و در واقع اين دستگاه و سيستم اعصاب مركزي كه در هضم و جذب مواد غذايي دخالت دارند استراحت مي كند و بعد از روزه داري به نحو بهتري اعمال خود را انجام مي دهند و به عبارت ديگر متابوليسم بدن نرمال مي شود.
این كارشناس اداره روان وزارت بهداشت افزود: پيروي از يك برنامه غذايي صحيح در ايام ماه رمضان از اهميت ويژه اي برخوردار است تا هم بتوان عادات غذايي غلط را اصلاح كرد و هم از بركات معنوي اين ماه بهره برد.
یبوست
در ماه رمضان به علت ناشتایی طولانی مدت، تغییراتی در دستگاه گوارش ایجاد میشود از جمله اینکه ترشح اسید معده افزایش مییابد و به دلیل اینکه بدن به اندازه کافی مواد غذایی، آب و مایعات دریافت نمیکند، حرکات دستگاه گوارش کم میشود. درنتیجه فرد دچار بیوست خواهد شد.
راه حل: در افطار و سحر حتما باید میوه و سالاد بههمراه روغن زیتون میل شود. به خصوص در وعده سحر کاهو را فراموش نکنید چون کاهو در مقایسه با سایر سبزیجات از آب بیشتری برخوردار است، مضاف براینکه حاوی مقدار زیادی فیبر است و فیبر از یبوست جلوگیری میکند. علاوه براین، میتوان از خیسانده برگه آلو، زردآلو، انجیر، قیصی و خورشهای ملین مانند خورش آلو و سبزیجات استفاده کرد. از مصرف غذاهای سنگین و پرچرب در طول افطار تا سحر خودداری کنید زیرا دفع آنها از معده کندتر است و باعث یبوست میشود. ورزشکردن در حد راه رفتن آهسته و انجام ورزشهای کششی نیز مفید خواهد بود.
کم آبی
مصادف شدن ماه رمضان با فصل تابستان، طولانی بودن روزها احتمال کم آبی و به دنبال آن ضعف و بیحالی را افزایش میدهد. کم آبی میتواند برای همه افراد بهخصوص افراد مسن و بیماران قلبی و کلیوی بسیار خطرناک باشد.
راهحل: اولین نکته مهم، نوشیدن آب کافی بین زمان افطار تا سحر است. اما حواستان باشد که یکدفعه مقدار زیادی آب وارد معدهتان نکنید بلکه به تدریج و برای مثال هر ساعت یک لیوان آب بنوشید. علاوه براین، مصرف سبزیجات و میوهها بهخصوص کاهو و هندوانه در وعده سحر باعث میشود در طول روز آب بیشتری در بدن باقی بماند. همچنین باید توجه داشته باشید هر نوشیدنی بهغیر از آب بهخصوص چای، قهوه و نسکافه به شدت مدر است و باعث میشود که آب بدن در ساعات اولیه روز از دست برود و در نهایت فرد خیلی زود تشنه شود، بنابراین توصیه این است که در وعده سحربیشتر از یک فنجان و روی هم رفته طی روز بیشتر از 4 استکان چای، قهوه و نسکافه کمرنگ و تازه مصرف نشود. همچنین باید از مصرف غذاهای خیلی شور، شیرین یا ترش خودداری کرد.
لختگی خون و سکته
کاهش مصرف مایعات در طول روز باعث میشود خون غلیظ شود و احتمال ایجاد لخته و گرفتگی عروق افزایش یابد. گرچه برخی افراد مبتلا به فشارخون ممکن است با روزهداری فشارشان پایین بیاید اما بسیاری از آنها با روزهداری فشارخونشان از کنترل خارج میشود.
راهحل: افرادی که سکته قلبی کردهاند یا فشارخون بالا دارند یا به طور کلی مبتلا به بیماریهای عروق کرنر هستند باید حتما با مشورت پزشک معالج خود روزه بگیرند. بهتر است که این افراد یک بار روزه بگیرند و در طول روز فشار خود را مرتب اندازهگیری کنند و ببینند که آیا فشارخونشان از کنترل خارج میشود یا مشکلی ندارند و با همان داروهایی که در سحر و افطار میخورند فشارشان کنترل میشود یا خیر.
علاوه بر این، خوردن غذاهای چرب و شیرین بیش از حد مجاز کلسترول، آلبومین و قند خون را افزایش میدهد، در نتیجه خون غلیظ میشود و احتمال سکته بالا میرود، بنابراین باید در این ماه پروتئین، گوشت و کلسترول کمتری مصرف کرد. نوشیدن آب به اندازه کافی از غلیظ شدن خون جلوگیری میکند.
بوی بد دهان
گاهی اوقات این مشکل آنقدر شدید میشود که فرد روزهدار ترجیح میدهد با هیچ کس از نزدیک روبهرو نشود!
راهحل: بوی دهان ممکن است علل بسیار متفاوتی داشته باشد اما بیشتر بر اثر رفتارهای غذایی بد ایجاد میشود. از طرف دیگر، عدم رعایت بهداشت دهان و مسواک نزدن بعد از وعده سحر باعث میشود باقیمانده خوراکیها در دهان بوی بدی را ایجاد کنند.
علاوه براین، مشکلات گوارشی مانند ريفلاکس نیز میتوانند باعث بوی بد دهان شوند. بعضی از مشکلات گوارشی علل فیزیولوژیک دارند و باید توسط متخصص گوارش بررسی شوند تا در صورت نیاز برای بیمار دارو تجویز شود. اگرفردی تمام موارد مربوط به الگوی غذایی و بهداشت را رعایت کرد اما هنوز این مشکل را داشت حتما باید به متخصص گوارش مراجعه کند.
ریفلاکس معده
بسیاری از روزه داران بهخصوص کسانی که دچار اضافه وزن هستند بعد از افطار و سحر از اسیدی شدن معده خود شکایت دارند و مجبور میشوند از داروهای کاهنده اسید استفاده کنند.
راهحل: بعد از خوردن افطار به هیچ وجه دراز نکشید چون این کار ريفلاکس را تشدید میکند. سیگار کشیدن نیز باعث باز شدن دریچه بین معده و مری میشود و ريفلاکس را تشدید میکند. علاوه براین، کسانی که ریفلاکس دارند باید سعی کنند موقع سحر و افطار یکدفعه حجم زیادی از غذا را وارد معدهشان نکنند و از مصرف چربی، نوشابههای گازدار، آب یخ، چای و قهوه غلیط خودداری کنند.
سنگ کلیه
بسیاری از افرادی که سابقه سنگ کلیه داشتهاند در ماه مبارک رمضان دوباره دچار سنگ سازی میشوند.
راهحل: کسانی که در گذشته حداکثر یک تا دو بار سابقه سنگ کلیه یا سنگهای ادراری داشتهاند و امروز دیگر سنگی ندارند مجاز به روزهگرفتن هستند منتها باید مصرف مایعات را بیشتر کنند و بین افطار تا سحر 8 تا 10 لیوان آب بنوشند.
همچنین در مورد کسانی که سنگساز نیستند اما الان در قسمتی از کلیهشان یک سنگ دارند اگر سنگشان در جای حساسی نباشد و سالها این سنگ را داشته باشند و رشد و تغییری نکرده باشد معمولا میتوانند روزه بگیرند. از طرف دیگر، کسانی که سنگساز مکرر هستند توصیه میشود روزه نگیرند زیرا هر لحظه که میزان اشباع ادرارشان از بعضی املاح افزایش پیدا میکند سنگ میسازند.
دامپینگ
خوردن آب سرد به مقدار زیاد برای شروع افطار میتواند بسیار زیانبار باشد و باعث دلدرد و سوءهاضمه شود. حتی میتواند با ایجاد پدیدهای به نام دامپینگ باعث ضعف و بیحالی شدید در افراد شود.
راهحل: بهتر است افطار با یکی از مایعات ولرم آغاز شود از جمله چای، شیر نسبتا گرم یا آب ولرم. افطار را نباید با نوشیدنیهای یخ مانند آب یخ و نوشابههای گازدار آغاز کرد زیرا وقتی مقدار زیادی نوشابه یا آب با یخ مینوشید معده حالت اتساع پیدا میکند و باعث میشود خیلی زود سیر شوید. علاوهبراین، شما میتوانید تشنگیتان را با خوردن انواع سبزیجات و میوهها به خصوص هندوانه برطرف کنید.
افت قند خون و سردرد
باتوجه به اینکه در فصل تابستان حدود 15 تا 16 ساعت روزهداری به طول میانجامد، قند خون پایین میافتد و آب بدن خیلی کم میشود. افت قند خون نیز باعث میشود بسیاری از روزهداران در طول روز با نزدیک شدن به زمان افطار دچار سردرد شوند. راهحل: بازکردن روزه با استفاده از یک مقدار آب، شیر یا چای رقیق و گرم به اضافه 2 تا 3 خرمای کوچک، از یک طرف آب بدن را پاسخ میدهد و از طرف دیگر قند خون را به حالت طبیعی بر میگرداند. به این ترتیب بدن آمادگی بهتری برای استفاده از موادغذایی دیگر را پیدا میکند. علاوهبراین، افراد دیابتی حتما باید با کمک یک متخصص تغذیه برنامه غذاییشان را از نظر مقدار کربوهیدراتها و بقیه وعدهها و میانوعدههای غذایی طی روز تنظیم کنند تا دچار افت قند خون یا اختلالات افزایش قند خون در وعده افطار یا سحر نشوند.