جولان سالک در مرودشت؛ تهدیدی که جدی گرفته نمیشود
مخاطب ویژه این بیماری، کودکان هستند ، کودکانی که به طور معمول بیشترین ارتباط را با محیط بیرون از منزل دارند. البته نبایستی بزرگسالان را مستثنی قرار داد. از آنجا که شکل این زخم ممکن است برای بیشتر از یک سال باقی بماند، اثرات روانی، ضایعه ماندگار در چهره، عفونت های ثانویه و تغییرات کلی در ظاهر فرد را نمی توان نادیده گرفت.
مرودشتنا نوشت: بخش مرکزی شهرستان مرودشت مهمترین کانون این بیماری است ،روستاهای کوشک، دهبید، فیروزی، رجاآباد، رشمیجان، دولت آباد، قربانلک و شهرک مهدیه که اطراف شهر واقع شدهاند، به دلیل وجود کانالهای فاضللاب ،سگهای ولگرد وجونده کشها وجمع آوری نشدن زباله ها باعث شده تا آسیب جدی بهداشتی به این منطقه وارد شود .
بیش از 1300نفر در سال گذشته به این بیماری دچار شدند واین در حالی است که همکاری نکردن برخی ارگانها با شبکه بهداشت در سال گذشته از پیامدهای این مسئله بهداشتی است که این شهرستان را در صدر این بیماری قرار داده است.
در سال جدید نیز با پیگیری های فرمانداری شهرستان وگردهم آوردن برخی نهاد ها و ادارات موضوع مبارزه با این بیماری وارد مرحله جدی شده است و تاکنون اقداماتی همچون جونده کشی ،اتلاف سگهای ولگرد وجمع آوری زباله ها توسط شهر داری،توزیع پشه بند و پنبه های آغشته به سم، در کانونهای حساس صورت گرفته است .
اما با این وجود بر اساس برخی گزارشهای مردمی در برخی نقاط شهر هنوز اقدام جدی در پر کردن کانالهای غیر ضروری که باعث انباشته شدن فاضلاب و مشکلات دیگر می شوند نشده است.
اگر سری به گوشه و کنارشهر به ویزه صبحگاه بزنیم سگهای ولگرد را نیز مشاهده خواهیم کرد که به گفته کارشناسان بهداشتی یکی از عوامل انتقال این بیماری می باشد.
شیوع این بیماری و انتشار آن به برخی بخش های دیگر شهرستان از نگرانی های برخی مسئولین بهداشتی است که بایستی مورد توجه مسئولان عالی شهرستان ،استان وکشور قرار گیرد.
لزوم توجه مردم به مسائل بهداشتی بی شک مسئولان را در رفع این مشکل کمک شایانی می کند که آموزش لازم در این راستا امری ضروری است.
اما پرسشی که بیش از پیش بر ذهن جاری می شود این است که چرا این شهرستان ا بایستی در صدر شهرهای دار این بیماری قرار گیرد ؟بی شک مسئولان شهر بایستی بررسی دقیق تری در خصوص عوامل این بیماری وبویژه مشکلات بهداشتی در روستاها را در دستور کار قرار دهند .
به هر حال، این زنگ خطری برای مسئولان شهرستان است که در صورت نبود پیگیری مستمر شاهد ضایعات جبران ناپذیری برای آینده برخی از کودکان و زنان ومردان این شهر باشیم.