تصاویر اولین تلفن‌های همراه در ایران
گوشی‌هایی که آن زمان مردم در دست می‌گرفتند تنها امکانات تماس و پیامک داشت و بسیار متفاوت با مدل‌های امروزی بوده‌اند.
به گزارش شیرازه به نقل ازتسنیم، «مارتین کوپر» معاون اسبق شرکت
موتورلا در سوم آوریل 1973 میلادی با برقراری نخستین تماس تلفنی با دستگاه
DynaTAC، تحول عظیمی در دنیای ارتباطات ایجاد کرد؛ تلفن همراه DynaTAC
قابلیت برقراری 30 دقیقه مکالمه تلفنی را پس از 10 ساعت شارژ داشت.
در این بین 20 سال طول کشید تا اولین تماس با تلفن همراه در ایران برقرار شود؛ 19 مردادماه سال 1373 اولین تماس برقرار شد.
ثبت‌نام تلفن همراه در تیرماه سال 1372 آغاز شد اما به دلیل عدم استقبال در آن زمان از سوی مردم، روند ثبت‌نام چندین ماه به طول انجامید به نحوی که در نهایت شرکت مخابرات ایران و شرکت پست توافق کردند به کسانی که در این زمینه بازاریابی کنند و قادر باشند یک یا چند مشتری به پست بکشانند، مبلغی به عنوان پاداش پرداخت شود!
با تبلیغات گسترده در نهایت تا اواسط سال 74 جمعاً 9 هزار و 947 نفر ثبت‌نام کردند که بلافاصله بعد از پایان ثبت‌نام در شهریورماه همان سال واگذاری‌ها آغاز شد.
پس از آغاز واگذاری‌ها هجوم متقاضیان به مخابرات برای خرید سیم‌کارت به حدی رسید که قیمت این کالا به بالای 30 میلیون ریال رسید.
این شبکه در آن زمان تنها محدوده تهران بزرگ را از شرق به سرخه حصار، از غرب به ابتدای عوارضی جاده کرج، از جنوب به بهشت زهرا(س) و از شمال به ارتفاعات شمال تهران محدود می‌کرد و تنها از ساعت 8 صبح تا 8 شب قابل دسترس بود.
برخی می‌گویند اولین سیم‌کارت را رسول سرائیان مدیرعامل صنایع الکترونیک شیراز خریداری کرد و برخی دیگر ادعا می‌کنند که وزیر پست و تلگراف و تلفن وقت یعنی محمد غرضی خریداری کرده است.
خاطرات جالبی از سیم‌کارت
پس از اینکه موبایل کم‌کم در میان مردم جا افتاد، خرید و فروش این ابزار ارتباطی رونق گرفت و تعداد بیشتری از سیم‌کارت در میان مردم توزیع شد اما همچنان مشکل کار با آن وجود داشت.
آن زمان احتمال سوختن سیم‌کارت وجود داشت اما این لفظ در میان مخابراتی‌ها عادی بود اما در میان مردم کمی گنگ بود.
یکی از مسئولان مخابراتی که آن زمان در حوزه موبایل فعالیت داشت، می‌گوید: «یک روز شخصی به دفتر ما مراجعه کرد و یک قوطی کبریت را روی میز ما گذاشت. گفتیم این چیست؟ گفت که سیم‌کارت من سوخته و برای تعویض آورده‌ام! ما درون قوطی را نگاه کردیم و دیدیم که فرد مورد نظر سیم‌کارت را با آتش سوزانده است! دلیلش هم برداشت اشتباه از مفهوم سوختن سیم‌کارت بود!»
وی با ذکر خاطره دیگر می‌گوید: «در مقطعی که ثبت‌نام صورت می‌گرفت، یک فرد حدود 60 فامیل خود را از شهرستان به تهران آورده بود و قصد داشت برای آنها سیم‌کارت بگیرد؛ تعداد آنها آنقدر بالا بود که دفتر پستی را به طور تمام اشغال کرده بودند.»
این مقام مسئول مخابراتی می‌گوید: «زمانی هم که ما به خبرنگاران سیم‌کارت خارج از نوبت واگذار می‌کردیم، به دلیل تفاوت قیمت بالا اکثرخبرنگاران سیم‌کارت را می‌فروختند. یک روز متوجه شدیم که 15 نفر از خبرنگاران با یک دستگاه ون برای دریافت سیم‌کارت مراجعه کرده‌اند. در نهایت متوجه شدیم که 15 خبرنگار سیم‌کارت خود را به یک خانم پیش‌فروش کرده بودند.»
نوستالژی گوشی!
گوشی‌هایی که آن زمان مردم در دست می‌گرفتند تنها امکانات تماس و پیامک داشت و بسیار متفاوت با مدل‌های امروزی بوده‌اند.
امروز به بهانه بیستمین سال ورود سیم‌کارت و گوشی به ایران، خاطرات سال‌های نه چندان دور آشنایی با موبایل و گوشی و اولین مدل‌های گوشی که به ایران وارد شد را نیز از نظر می‌گذرانیم:
در این بین 20 سال طول کشید تا اولین تماس با تلفن همراه در ایران برقرار شود؛ 19 مردادماه سال 1373 اولین تماس برقرار شد.
ثبت‌نام تلفن همراه در تیرماه سال 1372 آغاز شد اما به دلیل عدم استقبال در آن زمان از سوی مردم، روند ثبت‌نام چندین ماه به طول انجامید به نحوی که در نهایت شرکت مخابرات ایران و شرکت پست توافق کردند به کسانی که در این زمینه بازاریابی کنند و قادر باشند یک یا چند مشتری به پست بکشانند، مبلغی به عنوان پاداش پرداخت شود!
با تبلیغات گسترده در نهایت تا اواسط سال 74 جمعاً 9 هزار و 947 نفر ثبت‌نام کردند که بلافاصله بعد از پایان ثبت‌نام در شهریورماه همان سال واگذاری‌ها آغاز شد.
پس از آغاز واگذاری‌ها هجوم متقاضیان به مخابرات برای خرید سیم‌کارت به حدی رسید که قیمت این کالا به بالای 30 میلیون ریال رسید.
این شبکه در آن زمان تنها محدوده تهران بزرگ را از شرق به سرخه حصار، از غرب به ابتدای عوارضی جاده کرج، از جنوب به بهشت زهرا(س) و از شمال به ارتفاعات شمال تهران محدود می‌کرد و تنها از ساعت 8 صبح تا 8 شب قابل دسترس بود.
برخی می‌گویند اولین سیم‌کارت را رسول سرائیان مدیرعامل صنایع الکترونیک شیراز خریداری کرد و برخی دیگر ادعا می‌کنند که وزیر پست و تلگراف و تلفن وقت یعنی محمد غرضی خریداری کرده است.
خاطرات جالبی از سیم‌کارت
پس از اینکه موبایل کم‌کم در میان مردم جا افتاد، خرید و فروش این ابزار ارتباطی رونق گرفت و تعداد بیشتری از سیم‌کارت در میان مردم توزیع شد اما همچنان مشکل کار با آن وجود داشت.
آن زمان احتمال سوختن سیم‌کارت وجود داشت اما این لفظ در میان مخابراتی‌ها عادی بود اما در میان مردم کمی گنگ بود.
یکی از مسئولان مخابراتی که آن زمان در حوزه موبایل فعالیت داشت، می‌گوید: «یک روز شخصی به دفتر ما مراجعه کرد و یک قوطی کبریت را روی میز ما گذاشت. گفتیم این چیست؟ گفت که سیم‌کارت من سوخته و برای تعویض آورده‌ام! ما درون قوطی را نگاه کردیم و دیدیم که فرد مورد نظر سیم‌کارت را با آتش سوزانده است! دلیلش هم برداشت اشتباه از مفهوم سوختن سیم‌کارت بود!»
وی با ذکر خاطره دیگر می‌گوید: «در مقطعی که ثبت‌نام صورت می‌گرفت، یک فرد حدود 60 فامیل خود را از شهرستان به تهران آورده بود و قصد داشت برای آنها سیم‌کارت بگیرد؛ تعداد آنها آنقدر بالا بود که دفتر پستی را به طور تمام اشغال کرده بودند.»
این مقام مسئول مخابراتی می‌گوید: «زمانی هم که ما به خبرنگاران سیم‌کارت خارج از نوبت واگذار می‌کردیم، به دلیل تفاوت قیمت بالا اکثرخبرنگاران سیم‌کارت را می‌فروختند. یک روز متوجه شدیم که 15 نفر از خبرنگاران با یک دستگاه ون برای دریافت سیم‌کارت مراجعه کرده‌اند. در نهایت متوجه شدیم که 15 خبرنگار سیم‌کارت خود را به یک خانم پیش‌فروش کرده بودند.»
نوستالژی گوشی!
گوشی‌هایی که آن زمان مردم در دست می‌گرفتند تنها امکانات تماس و پیامک داشت و بسیار متفاوت با مدل‌های امروزی بوده‌اند.
امروز به بهانه بیستمین سال ورود سیم‌کارت و گوشی به ایران، خاطرات سال‌های نه چندان دور آشنایی با موبایل و گوشی و اولین مدل‌های گوشی که به ایران وارد شد را نیز از نظر می‌گذرانیم:
نظرات بینندگان
نظرات بینندگان
حسین
دوشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۳
یادم هست
پاسخ
