به گزارش شیرازه به نقل از تسنیم؛ به‌تازگی محققان دانشگاه شیلی دریافتند که گذراندن زمان در شبکه‌های اجتماعی باعث تخریب زندگی زناشویی و همچنین، بروز افسردگی در افراد می‌شود.

تحقیقات اخیر در زمینه نقش کامپیوتر در رفتار انسانی نشان می‌دهند که میزان طلاق و جدایی در افرادی که زمان زیادی را در شبکه‌های اجتماعی می‌گذرانند به‌مراتب بیشتر از افرادی است که زندگی را بدون شبکه‌های اجتماعی تجربه می‌کنند.

دکتر کواتور سباستین استاد دانشگاه کاتولیگ شیلی عنوان می‌کند که شبکه‌های اجتماعی به‌دلیل اعتیادآور بودن آنان و اینکه باعث کاهش توجه زوجین به یکدیگر می‌شوند نه‌تنها هیچ کمکی به زندگی مشترک افراد نمی‌کند بلکه باعث کمرنگ شدن نقش افراد در زندگی زناشویی می‌شود و ایجاد دلسردی می‌کند.

5 دلیلی که فیس‌بوک بر رفتارهای انسانی اثر سوء می‌گذارد

کاهش انگیزه

تحقیقات دانشگاه کلمبیا نشان می‌دهد لایک کردن و نظر دادن افراد در شبکه‌ها و سایت‌های اینترنتی خیریه‌ها باعث می‌شود که هیجانات انسان دوستانه افراد در همان سایت‌ها تخلیه شود و دیگر افراد وقت و سرمایه خود را صرف فعالیت‌های خیریه نمی‌کنند.

تخریب روحیه و شادابی

تحقیقات دانشگاه اتریش نشان می‌دهند بعد از صرف زمان نسبتاً طولانی در شبکه‌های اجتماعی این حس به افراد غالب می‌شود که آنان هیچ عایدی نداشتند و فقط زمان خود را تلف کرده‌اند. احساس اتلاف وقت و بیهوده گذرانی در طولانی‌مدت باعث ایجاد افسردگی می‌شود.

گنگ شدن افراد

 تحقیقات اخیر حاکی از این هستند که خیره شدن افراد به صفحات شخصی خود در فیس‌بوک باعث ایجاد حس غرور کاذب در افراد شده و این خیره شدن طولانی‌مدت افراد به کُند شدن واکنش ذهنی افراد ختم می‌شود به‌طوری که مسائل ساده ریاضی که فقط 5 دقیقه برای حل آنان کافی است برای این افراد 15 دقیقه به طول می‌انجامد.

ایجاد حس عدم‌رضایت از زندگی

صرف وقت در صفحات شخصی دیگران و نظاره کردن تصاویر مربوط به تفریح و اوقات خوش آنان و مقایسه با زندگی و شرایط شخصی خود موجب پدید آمدن نوعی احساس عدم رضایت از زندگی در افراد می‌شود که بر اساس تحقیقات صورت گرفته در دانشگاه میشیگان این روند به افسردگی این افراد می‌انجامد.

تنهاتر شدن افراد

محققان دانشگاه اتریش به‌تازگی دریافتند که ارتباط با دوستان از طریق صفحه نمایش رایانه می‌تواند این حس را در افراد القا کند که از دوستان و بستگان خود دور افتاده‌اند و از طرف دیگر ممکن است با نظاره فعالیت دوستان و تصاویرشان در شبکه‌های اجتماعی دیگر افراد نیازی به دیدار فیزیکی با یکدیگر نداشته باشند که این امر به گوشه نشینی و تنهایی افراد در دنیای فیزیکی و واقعی منجر می‌شود.