«جذابترین نقطه فارس» کجاست؟

فارغ از آثار تاریخی و باستانی آن که برخی از آنها شهره جهانی دارند، جاذبه های طبیعی فارس هم در جای خود دیدنی و جذاب است به طوری که برخی از این اماکن در فصول تابستان و زمستان هم برای خود مشتریان پا به قرصی دارد.

شیرازه- سرویس فرهنگی اجتماعی: ارزیابی چهره های مختلف اثرگذار در حوزه های فرهنگی و اجتماعی و سیاسی و ورزشی و معرفی برخی اماکن جذاب از منظر شما مخاطبان گرامی کاری است که شیرازه آن را انجام می دهد. در اولین قسمت به معرفی «رک ترین امام جمعه فارس»، در دومین قسمت به معرفی «پربیننده ترین برنامه صدا و سیمای فارس» در سومین قسمت به معرفی گزینه های «پرحاشیه ترین مدیر فارس» پرداختیم و در ادامه این نظرخواهی به سراغ «جذابترین نقطه استان» می رویم.

استان فارس بی تردید یکی از مقصدهای اصلی مسافران نوروزی است. این استان با آب و هوای لطیف و بهاری با جاذبه های طبیعی و تاریخی فراوان هر ساله پذیرای میلیون ها مسافر از اقصی نقاط کشور و حتی جهان است. فارس، استانی است چهار فصل، اگر در غرب آن یعنی سپیدان، مسافران در پیست پولادکف اسکی می کنند، در جنوب استان یعنی لار و لامرد دیگر کم کم بایستی کولر روشن کرد.

فارغ از آثار تاریخی و باستانی آن که برخی از آنها شهره جهانی دارند، جاذبه های طبیعی فارس هم در جای خود دیدنی و جذاب است به طوری که برخی از این اماکن در فصول تابستان و زمستان هم برای خود مشتریان پا به قرصی دارد.

شیرازه از بین دریاچه ها، آبشارها، رودخانه ها و کوه ها و...فارس به معرفی 6 جاذبه طبیعی فارس می پردازد تا شما مخاطبان از بین آنها، جذابترین را معرفی کنید.

«بهشت گمشده» در مرودشت
بهشت گمشده یا تنگ بستانک یکی از جاذبه های شگفت انگیز طبیعی ایران است که در منطقه کامفیروز و در فاصله 120 کیلومتری شمال غربی شیراز قرار دارد. این بهشت در حوضه ی آبخیز سد درودزن واقع شده و سالیانه 33 میلیون متر مکعب آب از آن می گذرد. تابستان‌هاي خشك دارد و زمستان‌هاي بسيارسرد آن‌ با برف و يخبندان همراه است.

يكي از ويژگي‌هاي اين پديده طبيعي بستر سنگي كف دره است كه رويشگاه درختان چنار، گردو و گياهان سايه پسند است. اين درختان درفضاي كم نور تنگ بستانك براي دسترسي به نور،دررقابت هستند و قامت بلند و تاج پوشش به هم پيوسته‌اي دارند.

وجود روستاهای زیبای جنوب تنگ بستانک مانند ساران و کهکرون با چشمه های زیبا و سابقه ای هزاران ساله از جاذبه های این منطقه می باشد.

مسیر دسترسی به تنگ بستانک از میان روستاهای بیضا و کامفیروز و کوچه باغ ها مزارع و باغات اولین جاذبه ای است که گردشگران درسفر به بهشت گمشده تجربه می کنند منظره بدیع دریاچه سد درودزن در مسیر جاده جنگل های انبوه بلوط معماری روستا های منطقه در کنار مزارع وسیع و شالیزارها ی سر سبز تا ورودی بهشت گمشده انسان را مشایعت می کند از این نقطه کوچه باغی نسبتا وسیع و رویایی در پیچ و تاب رودخانه ای زیبا تا محل ابشار تنگ بستانک ادامه می یابد اینجاست که انبو هی از جنگل چنار در تنگه ای نه چندان باریک به همراه پیچ و تاب روسوباتی از جنس اهک یکی از شگفت انگیز ترین چهره های طبیعت را به نمایش می گذارد به راستی که بهشت چنین جایی باید باشد امتداد این مسیر پیاده رو از بستر رودخانه تا روستایی بکر در نقطه ا ی دور از ذهن زیبایی و جذابیت این منطقه را تکمیل میکند.
«لایزنگان» داراب ماسوله جنوب
تنگ لای زنگان در غرب روستایی به همین نام و در 75 کیلومتری شرق شهرستان داراب قرار گرفته است. در شرق داراب منطقه جنگلی پوشیده از باغ های گل رز قرار دارد که به دره لای زنگان معروف است. این دره با برخورداری از آب فراوان باغ های سرسبز و سایر چشم اندازهای طبیعی یکی از گردشگاههای دیدنی شهرستان داراب به حساب می آید. طول این تنگ در حدود 9 کیلومتر است و ارتفاع آن در ابتدای تنگ 1900 متر و در انتها 2600 متر است. دسترسی به تنگ لای زنگان از طریق جاده داراب به فورگ، جاده فرعی شهرک لای زنگان و سپس روستای لای زنگان امکانپذیز است.

لایزنگان روستایی کوهستانی با ارتفاع 1900 متر از سطح دریا است. این روستا از شمال به شهرستان نی ریز، از جنوب به روستای نوایگان و قلعه بیابان، از شرق به کوهستان بخش رستاق و از شمال غرب به روستاهای شکرویه و مروارید متصل است و در جنوب شرقی استان فارس و شرق داراب قرار دارد. روستای لایزنگان از مناطق مهم پرورش گل محمدی در کشور است. بالغ بر 6000 هکتار گلستان دیم محمدی و حدود 600 هکتار گل محمدی آبی در اين منطقه کشت می شود. هر ساله جشنواره گل محمدي در اواخر ارديبهشت ماه همزمان با شروع شكوفا شدن گل محمدي و چيدن گل در روستاي لايزنگان انجان می گیرد. از دیگر محصولات مهم روستا می توان به انجیر، بادام، گردو، آلوزرد، انار، مویز، هلو، پرتقال، نارنگی، توت، گوجه درختی، شلیل، شفتالو، زردآلو و... اشاره کرد.
آبشار مارگون در سپیدان
آبشار مارگون یکی از زیبا‌ترین آبشارهای کشور است که در مجاورت شهر سپیدان و در مرز استان فارس و استان کهگیلویه و بویراحمد واقع شده است. بعد از جاده ماشین رو، تا آبشار چند دقیقه پیاده روی لازم است که این راه هموارسازی و سیمانی شده است. اطراف این آبشار در فصل بهار بسیار سرسبز و دیدنی است.

مسیر این آبشار و روستاهای اطراف در فصل زمستان برف گیر بوده و گاهی راه‌های ارتباطی کاملا قطع می‌شود. این آبشار در حقیقت سرچشمه رودخانه است و در بالای کوه هیچ رودخانه‌ای نیست، بلکه از بدنه دیواره صخره‌ای کوه، بیش از چند هزار چشمه وجود دارد که آب از آن‌ها به بیرون ریخته می‌شود. از این حیث این آبشار هم بزرگ‌ترین و هم مرتفع‌ترین آبشار چشمه‌ای در جهان است.

همچنین در ادامه مسیر رودخانه انبوه درختان، باغات سیب و... به چشم می‌خورد. رودخانه حاصل از این چشمه‌ها بسیار پر آب بوده و تا سپیدان امتداد دارد.

هیچ رودخانه‌ای در بالای این آبشار وجود ندارد. البته تصویر بالا تنها بخش قله آبشار است و آبشار بسیار عظیم‌تر از تصور است به طوریکه ارتفاع آن نزدیک بیش از ۱۲۰ متر و عرض آن حدود ۴۰۰ متر تخمین زده می‌شود. هر چند آبشار چشمه، ابعاد مشخصی ندارد زیرا هر روز چشمه‌ای جدید در حاشیه آبشار ایجاد شده و‌گاه نیز چشمه‌ای آبش کم یا قطع می‌شود.

آب این آبشار در گرم‌ترین فصل سال بسیار خنک و زیر ۱۰ درجه است، اما به علت جوشان بودن این آب، مانند آب چشمه، رفتن در آن یا نوشیدنش هیچگونه عارضه‌ای مانند پا درد یا سرما خوردگی به دنبال ندارد.

«تنگ بوان» نورآباد بهشت اربعه ایران
تنگ بوان در جنوب شرقی شهرستان نورآباد در حاشیه جاده فرعی نورآباد به جاده اصلی شیراز-اردکان واقع شده است. اين گردشگاه به علت نزديكي به جاده اصلي، در محور چهار استان فارس، بوشهر، خوزستان و كهگيلويه و بويراحمد قرار گرفته و امكان دسترسي ساكنان شهرهاي پر جمعيت اين استان ها را در فاصله زماني مناسب فراهم مي آورد. زير حوزه آبخيز وسيع و منطقه جنگلي پر باران بالادست اين تنگ، موجب فراواني آب شيرين و گواراي تنگ بوان شده است، به طوري كه در طول سال (به ويژه در فصل بهار) از روي اغلب ديواره هاي صخره اي تنگ، آبشارهاي زيبا سرازير مي شوند.

اين منطقه پر آب، از زمان هاي قديم محل ييلاقي طوايفي از عشاير ممسني بوده كه به باغ داري و دام داري مي پرداخته اند. درختان گردوي تنومند باغ هاي اين منطقه، عمري طولاني دارند. بعضي از اين درختان تا شعاع 10-15 متري از ورود نور آفتاب به زير درختان جلوگيري مي كنند. اختلاف درجه حرارت اين تنگه با نورآباد در روزهاي گرم تابستان، گاه به بيش از ده درجه سانتي گراد مي رسد. منطقه نور آباد ممسني از مناطق گرمسير محسوب مي شود و ميانگين درجه حرارت آن در تابستان در حدود 30 درجه سانتي گراد بالاي صفر است. با اين وجود تنگ بوان با دماي حدود 20 درجه سانتي گراد از توانمندي گردشگاهي قابل توجه در جذب گردشگران برخوردار است. از ديگر مزاياي اين تنگ، راه ارتباطي آسفالته آن است. تنگ بوان منطقه سردسیری نورآباد ممسنی است که محل ییلاق عشایر منطقه است.

تنگ براق اقلید

تنگ براق در شمال روستايى به همين نام در منطقهٔ کامفيروز، تقريباً روبروى آبشار مارگون قرار دارد. اين تنگ، محل عبور يکى از شاخه‌هاى اصلى آب سد درودزن است. این رودخانه دیواره کوه را بریده و شکافی با دیواره‌هایی عمودی به پهنای چهل متر و در حدود صد متر بلندی در کوه بوجود آورده‌است. این تنگه در میان انبوه درختان سربه فلک کشیده با چشمه‌های متعدد و رودخانه‌ای خروشان، غارهای زیبا، آبشارها، آبچک‌ها و ستونهای آهکی معلق مناظری بدیع و چشم نواز را به وجود آورده‌است. منطقهٔ‌ مورد نظر به صورت دره‌اى عميق و زيبا بين ديوارهاى صخره‌اى قرار دارد و قسمت انتهايى آن بن‌بست است. مجموعه آب‌هاى بالادست اين منطقه با عبور از يک دشت، در شکافى عميق سرازير مى‌شود و آبشارى زيبا پديد مى‌آورد. در ديوارهٔ صخره سمت چپ تنگ، غارى زيبا پديد آمده است که منشأ آهکى دارد و از سقف آن، آب به صورت قطرات باران به کف غار مى‌ريزد. ديواره و سقف غار پوشيده از خزه است. تنگ براق از سطح دریا ۱۹۴۰ متر ارتفاع دارد و آب و هوای آن در بهار و تابستان معتدل و در پاییز و زمستان سرد است. ارتباط شيراز با تنگ براق از سه طريق امکان‌پذير است.

- از طريق منطقهٔ کامفيروز و با عبور از دشت کامفيروز و مناطق جنگليِ امتداد جادهٔ‌ خاکي. منطقهٔ کامفيروز به دو بلوک کمهر و کاکان و سرحد چهاردانگه متصل مى‌شود. بعد از روستاى تنگ براق، جاده بن‌بست است. بخشى از راه آن سوى روستا به طرف تنگ، جادهٔ ماشين‌رو ندارد.
- از طريق جادهٔ سپيدان - کمهر و کاکان و چوبخله که راه ارتباطى مناسبى دارد.
- از طريق راه ارتباطى سرحد چهاردانگه که اين جاده به شهرستان‌هاى اقليد، آباده و در نهايت به جادهٔ اصلى شيراز - اصفهان مرتبط مى‌شود. اين مسير امکان دسترسى شهرستان‌هاى شمالى و شمال شرقى فارس و استان‌هاى مجاور را به اين منطقه ميسر مى‌سازد.

پارک ملی بمو در شیراز
پارك ملي بمو كه در شمال شهر شيراز قرار دارد، با نزديك به 45 هزار هكتار در سال 1341 به عنوان منطقه ي ممنوعه شناخته شد. اين عنوان بعدها به منطقه ي حفاظت شده، پارك وحش و سرانجام در سال 1349 به پارك ملي تغيير يافت. قله بم كه 2700 متر ارتفاع دارد بلندترين قسمت پارك به شمار مي آيد در ميان سه رشته كوهي كه در جهت شرقي – غربي كشيده شده اند دشتهايي وجود دارد كه مكاني براي زيست آهوان محسوب مي شود همچنين قوچ ها و ميش هاي زيادي در دامنه هاي اين كوهها وجود دارند. از ديگر حيوانات اين پارك مي توان به پازن وحشي و بز اشاره كرد كه محل زيست آنها بيشتر در پرتگاههاي صخرهاي است.

هواي معتدل منطقه و ميزا بارش مناسب باعث شده پارك بمو داراي پوشش گياهي شامل 300 نوع گياه باشد و همين پوشش مناسب باعث جمع شدن گروههاي از قوچ، ميش، آهو، بز و يازن و همچنين درندگاني مانند گرگ پلنگ گربه ي جنگلي، شغال روباه و كفتار در اين پارك بشود از ديگر گونه هاي حيات وحش اين پارك مي توان به پرندگاني چون عقاب طلايي هما كوكر دال و به خصوص دسته هاي بزرگ كبك و تيهوي كنار چشمه ها اشاره كرد پارك ملي بم همچنين يكي از مراكز بازديدهاي علمي و تحقيقاتي براي پژو هشگران به حساب مي آيد.

گزارش خطا

نظرات بینندگان

لامردی

شنبه ۰۱ فروردين ۱۳۹۴

بهشت گمشده