شیــــرازه - سرویس اقتصادی: ارزیابی چهره ها، اماکن و نهادهای مختلف اثرگذار در حوزه های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، هنری و ورزشی از منظر شما مخاطبان گرامی کاری است که شیرازه آن را انجام می دهد.
در اولین قسمت به معرفی «رک ترین امام جمعه فارس»، در دومین قسمت به معرفی «پربیننده ترین برنامه صدا و سیمای فارس» در سومین قسمت به معرفی گزینه های «پرحاشیه ترین مدیر فارس» در چهارمین قسمت به معرفی «جذابترین نقطه فارس» در پنجمین قسمت به معرفی «پرطرفدارترین هیئت مذهبی فارس» در بخش ششم نظر شما را در خصوص «برترین ورزشکار» در هفتمین قسمت به معرفی «پر سرو صدا ترین عزل و نصب سال گذشته» و در هشتمین قسمت به معرفی «پرکارترین نماینده فارس در سال 93» پرداختیم و اکنون به معرفی «محرومترین نقطه فارس» می پردازیم.
نظام جمهوری اسلامی بیش از سه دهه است که برای عمران و آبادی اقصی نقاط کشور تلاش می کند و بر اساس آمار مستند این تلاش در دهه اخیر بسیار مضاعف تر صورت گرفته اما هنوز درگوشه و کنار این میهن پهناور روستاهایی وجود دارد که سیمای آنها به رنگ تمام محرومیت هاست. هنوز رنگ محرومیت را به واسطه حجم بالای محرمیت ها و کمبود های برجای مانده از گذشته بر پیشانی خود می بینند و نیاز جدی به محرومیت زدایی دارند تا حداقل جلو بخش زیادی از متروکه شدن روستاها و مهاجرت ها به شهرها گرفته شود. استان پهناور فارس علی رغم همه استعدادهای بالقوه و بالفعل برای توسعه و پیشرفت، مناطقی دارد که از قافله پیشرفت به شدت عقب مانده است. متاسفانه توسعه روستایی در این استان مغفول مانده و مناطقی که از همه امکانات اولیه آموزشی، بهداشتی، راه های ارتباطی و سایر زیرساخت های مناسب برخوردار باشند اندک است و با سفر به چهارگوشه فارس، به آسانی می توان محرومیت را از نردیک لمس کرد.
شیرازه به معرفی 4 روستا از بین مناطق محروم می پردازد تا شما مخاطبان از بین آنها محرومترین نقطه فارس را برگزینید.

روستای چاه گونی

 130 کیلومتر از داراب به سمت شرق در جاده های صعب العبوری که هر چند ماه در اثر طغیان سیل خراب می شود بروی، به منطقه ای می رسی خوش آب و هوا با مردمی صبور و خاکی. روستای چاه گونی بخش رستاق داراب جایی است که هر ساله مقصد بچه های اردوهای جهادی از طلبه و دانشجوی بسیجی می شود.


دولت قبل برای جاده و برق و آب آنها کارهایی کرده است و اما راهی این روستا می شوی بارها به خاطر وضعیت بد جاده اش مو به تنت سیخ می شود!

اما با همه نارسایی های موجود در روستای چاه گونی که حدود 300 نفر جمعیت دارد، وضعیت مدرسه این روستا بیشتر از همه چیز دل را می آزارد. کلاس هایی که اعتمادی به سقف رنگ و رو رفته اش نیست و اگر دست و دل بازی معلم نبود تخته سیاه هم نداشت!

این تنها مشکل این روستای واقعا محروم نیست بلکه بخش کوچکی از انبوه مشکلاتی که است که روی هم تل انبار شده. آب آشامیدنی ساکنان این روستا از طریق تانکر تامین می شود. برای بهداشت این روستا اقداماتی شده اما معلوم نیست اگر ناگهان ایست قلبی کرد یا کلیه درد گرفت تا رسیدن به بخش رستاق زنده می ماند یا نه. تلویزیون در این منطقه فقط سه شبکه را پوشش می دهد و از امکانات مدرنی چون اینترنت هم خبری نیست و...

روستای مراسخون علیا
7 کیلومتر از پل تاریخی بریم در جاده رستم به گچساران از کنار کوه سربه فلک کشیده مرجان گونه مشرف بر رودخانه تاریخی "شیو" که بگذریم به دو روستای مراسخون سفلی و علیا می‌رسیم که رازهای نهفته و پنهان زیادی از دل تاریخ کهن ایران را با خود به همراه دارد. روستای مراسخون علیاء در آخرین نقطه فارس و در مرز استان کهگیلویه و بویراحمد قرار گرفته که یکی از اولین روستاهای بوده که شعارهای ضد شاهنشاهی سر دادند و هنوز که هنوز آثار شعار مرگ بر آمریکا  و مرگ بر فرانسه شهید اله قلی انصاری بر روی دیوارها گلی و خاکی روستا باقی است.

هرچند که بسیاری از نخبگان این روستا اکنون در تهران، شیراز، بهبهان و خوزستان و بویر احمد و دیگر نقاط ایران صاحب منصبند اما زادگاهشان محروم است. به رغم سی سال از گذشت انقلاب اسلامی همچنان پابر جا است. مراسخون با داشتن 16 شهید گرانقدر نبود زمینه اشتغال مولد و جاده دسترسی مناسب، درمانگاه؛ گاز شهری، مدارس مناسب منطقه، پزشک و دیگر مشکلات زندگی معمولی می‌باشد.

حاشیه نشینهای جنوب غربی اشکنان، ده ها سال است اینجا سکونت دارند. ساکنین محل متشکل از ۷ خانواده به نام های ملاغلامحسین، ملاعباس، ملاسلیمان و … هستند که جمعیتی بالغ بر ۴۴ نفررا دارند که متاسفانه کودکان، نوجوانان و جوانان آنها به طور کامل از تحصیل و هرگونه آموزش های لازم امروزی محروم مانده اند!

 به گفته این حاشیه نشین اشکنانی!، از تعداد ۴۴ نفر جمعیت آنها، فقط ۷ نفر زیر پوشش حمایتی کمیته امداد امام خمینی اشکنان هستند! و مابقی از این امکان برخوردار نشده اند و علیرغم درخواست های مکرر از مسئولان کمیته امداد امام خمینی اشکنان نتوانسته اند از این خدمات بهره مند شوند!
برخی از اعضای این خانواده ها هنوز شناسنامه ندارند و این محر ومیت باعث شده تا نتوانند یارانه بگیرند. مشکلات آب اشامیدنی، بهداشت و مدرسه و ... هم که بماند.

روستای گاوبست دارای ۶۷ خانوار و ۴۰۰ نفر جمعیت و فاصله آن تا مركز شهرستان لارستان ۱۳۰ كيلومتر است. شغل ساكنان گاوبست فقط دامداری است.
دورافتادگي و طبيعت خاص اين روستا باعث شده تا اهالي آن از ساده ترین امکانات زندگي مثل مدرسه، خانه بهداشت، تلفن، برق، شبكه آب، تلفن همراه و… محروم باشند.

 مردم گاوبست در خانه های سنگی که توسط خود آنها ساخته شده به صورت پراکنده از هم زندگی می کنند. فاصله اولین نقطه از گاوبست تا آخرین نقطه عمادده ۵۵ کیلومتر است که این مسیر را باید با پای پیاده طی نمود.