شیرازه، سرویس سیاسی: شاید قبل از سخنان رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز ملی فناوری هسته‌ای یعنی 20 فروردین، فضای جامعه به دلیل موضع‌گیری‌های برخی خواص در خصوص بیانیه لوزان میان ایران و 1+5 کمی مبهم به نظر می‌رسید اما این فضا پس از سخنان آن روز رهبر انقلاب، کاملا شفاف شد. با این وجود، برخی از خواص جامعه سعی دارند هم‌چنان در فضای ماقبل سخنان رهبری در خصوص بیانیه لوزان سخن بگویند.

استاندار فارس ساعاتی قبل از سخنرانی مقام معظم رهبری در 20 فروردین، بیانیه لوزان را بزرگترین دستاورد سیاست خارجی ایران معرفی کرد و هم‌چنان نیز گزارش این اظهارات با تیتری خلاف سخنان رهبری، در سایت استانداری دیده می‌شود.

در حالی که پس از سخنان رهبری موضع رسمی نظام در قبال بیانیه لوزان مشخص‌ شد، این‌بار نماینده مردم شریف خرامه، سروستان و کوار بود که اظهارات‌ هسته‌ای‌اش با بیانات رهبری تفاوت هایی داشت.

داریوش اسماعیلی روز شنبه در آیین کلنگ‌زنی یک پروژه ورزشی در شهرستان سروستان اظهار داشت:

بیانیه لوزان که حاصل تلاش بی وقفه و درایت تیم مذاکره کننده کشورمان در مذاکره با قدرت های بزرگ جهان بود، در واقع توانست حقانیت جمهوری اسلامی ایران را به اثبات برساند ... در هیچ کجای دنیا سابقه ندارد که هم راکتور آب سنگین فعالیت کند و هم فعالیت غنی سازی ادامه یابد، در حالی که در بیانیه لوزان این حق برای ملت ایران در نظر گرفته شده است ... امیدواریم با رهنمودهای رهبر معظم انقلاب و هوشیاری تیم مذاکره کننده این بیانیه به توافق نهایی و خوب منجر شود ... ما نمایندگان مجلس شورای اسلامی به عنوان منتخبان ملت، بیانیه لوزان را یک دستاورد برای انقلاب اسلامی می دانیم و اعلام می کنیم که تا زمانی که خطوط قرمز ترسیم شده توسط رهبر فرزانه انقلاب، رعایت شود از تیم مذاکره کننده حمایت خواهیم کرد.

اسماعیلی در حالی بیانیه لوزان را یک دستاورد معرفی کرده که رهبر معظم انقلاب اسلامی کوچک‌ترین اشاره‌ای به این دستاورد نداشته و به صراحت بیان کردند که تا کنون چیزی اتفاق نیفتاده که موافق یا مخالف آن باشیم. حتی رهبری نسبت به کسانی که به ایشان و دیگران تبریک گفتند نیز موضع گرفته و این تبریک‌ها را بی‌معنی توصیف کردند. اگر قرائت اسماعیلی از بیانیه لوزان که به زعم او «حقانیت ایران را به اثبات رسانده و یک دستاورد برای انقلاب است» صحیح باشد، چرا رهبری در خصوص این بیانیه این‌گونه موضع گرفتند؟

به نظر می‌رسد با وجود صراحت و قاطعیت سخنان رهبری، هم‌چنان برخی خواص جامعه ترجیح می‌دهند تا در فضایی سخن بگویند که نسبت مشخصی با اظهارات تاریخی رهبر انقلاب ندارد.