به گزارش سرویس قطعه شهدای شیرازه، روستای آویز فراشبند در یکی از روزهای سال 1337آسمان – مرد غریبی رادر آغوش گرفت که از سمت اشراق آفتاب آمده بود. با میلاد او آسمان تولدی دوباره یافت و پرندگان سپیدبال در بیکران شوق به پرواز در آمدند. خانواده به میمنت نام مبارک و نورانی علمدار دریاتبار ابا عبدالله – حضرت قمر بنی هاشم (ع)- نام اورا عباس گذاشتند.
عباس از همان اوان کودکی، دستهای نازنینش رابا زخم خارو رنج کار آشنا کرد وصبورانه به یاری پدری درد آشنا شتافت که خورشید در مزرعة سبز زندگی، هر بامداد از سر شانه های استوار طلوع می کرد و آن همه شکوفه که هر بهار بر لبهای خانواده می شکفت ثمرة تلاش سالیان او بود.


در شبان تیرة چهارم دی ماه 1365 و همزمان با آغاز عملیات توفندة کربلای 4( که درآن رزمندگان بسیجی گردان امام علی (ع)توانستند پیچیده ترین طرح‌های دفاعی عراق در شرق بصره را شکسته و به آن نزدیک شوند و بنیانگذار عملیات بزرگ کربلای 5گردند)، نیروهای گردان امام علی(ع) با شجاعت تمام پس از شکستن خط اول دشمن تانزدیکی پاسگاه " کوت سواری" پیش رفتند. امّا سردار که به شوق دیدار دوست، دلی مشتاق و ناصبور داشت درگیر و دار آن همه حماسه، دل به تلاطم امواج بیکران سپرد و با پذیرفتن زخم گلولة دشمن به عظیم ترین دریاهای نامکشوف هستی پیوست و این در حالی بود که دیگر برادر شقایق پیشه اش – دانش آموزبسیجی ،کنعان حق پرست- نیز در یوسفستانی دیگر ندای حق را لبیک گفته و شولای سرخ شهادت رابر تن پوشید. پیکر مطهر سردار شهید عباس حق پرست ،چند روز پس از شهادت، طی مراسمی با شکوه درفراشبند تشییع ودر جوار همرزمان به خون خفته اش به خاک سپرده شد.

در آخر هم یک خاطره از این شهید بزرگوار

منتظر شنیدن رمز عملیات بودیم، همه دور هم جمع شده بودیم. می گفتیم و می خندیدم. عباس ظرفی پر از پسته ی کوهی جلویمان گذاشت و گفت بفرما

عباس پسته های کوهی را با دندان می شکست. خندیدم و گفتم: اخوی! شما پسته می شکنید یا پسته دندون شما رو می شکنه؟

خندید و گفت: این دندونا یک شبه است. دیگه نیازی به اینا ندارم...

راست می گفت... صبح که شد عباس به آسمان پر کشیده بود...