به‌نوشته روزنامه صهیونیستی یدیعوت آحارونوت، هفته گذشته، اندکی پس از آنکه مشخص شد بودجه دوسال آینده اسرائیل شامل کاهش 263 میلیون شکلی در بودجه آموزشی است، رئیس اتحادیه روسای دانشگاه‌های اسرائیل فورا نامه‌ای را خطاب به بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل، «موشه کالون»، وزیر دارایی و «نفتالی بنت»، وزیر امور آموزش صادر کرد.

بر اساس این گزارش، در نامه مزبور هیچ‌گونه ابهامی وجود نداشت. کلمات این نامه تند و حاوی اضطراب بود و توانایی دانشگاه‌های اسرائیلی برای ادامه کار در شرایط فعلی را با تشکیک مواجه می‌کرد.

 در این نامه آمده است: «ما نگران آن هستیم که نتوانیم سال جدید تحصیلی را با توجه کاهش‌های پیش‌بینی شده آغاز کنیم. دولت اسرائیل در حال از دست دادن مهم‌ترین منابع خود یعنی منابع انسانی است و به این ترتیب این تصمیم بر آینده اقتصاد، توسعه و رفاه اسرائیل تاثیر منفی دارد. این در شرایطی اتفاق می‌افتد که بسیاری از کشورها در حال سرمایه‌گذاری بیشتر در امر آموزش هستند چرا که می‌دانند که دانشگاه در رشد مالی چه تاثیری دارد.»

 «عاموس شاپیرو»، رئیس دانشگاه حیفا و یکی از امضاکنندگان این نامه بر این باور است که اسرائیلی‌ها به خطرات کاهش بودجه آموزشی آگاهی ندارند. وی در این خصوص می‌گوید: «ما از بمب هسته‌ای ایران می‌ترسیم اما اگر دولت اسرائیل به خود نیاید و به کاهش بودجه آموزشی و تحقیقاتی ادامه دهد – آن هم در شرایطی که فرار مغزها از اسرائیل ادامه دارد – ایران در این مسابقه برنده می‌شود.»

شاپیرو می‌افزاید: «این مسابقه‌ای تسلیحاتی در تمام زمینه‌ها و مقاصد است، هرچند که در اینجا، سلاح موشک نیست بلکه مغز انسان است. ایران نباید در زمینه تحقیقات بر اسرائیل برتری راهبردی داشته باشد. نشانه‌هایی کافی وجود دارند که بیان‌گر کاهش اختلاف کیفی در این زمینه از سالی به سال دیگر هستند. از سوی دیگر، بمب هسته‌ای ایران را کشاورزانی که بر روی زمین کار می‌کنند نمی‌سازند. این یک خط قرمز است و نباید اتفاق بیفتد. به همین خاطر است که ما نیروی تمام روسای دانشگاه را مجتمع کرده‌ایم چرا که در غیر این صورت، آسیب دیدن دولت اسرائیل اجتنبا‌ناپذیر است.»  

در بخش دیگری از این گزارش، رئیس دانشگاه صهیونیستی حیفا در خصوص قیاس بین آموزش عالی در ایران و فلسطین اشغالی هم اطلاعاتی ارائه می‌کند. در سال 1996، سرمایه‌گذاری بر روی آموزش در اسرائیل 0.9 درصد از تولید ناخالص ملی بوده است اما در ایران این درصد تنها 0.1 درصد بوده، با این حال در سال 2006 سرمایه‌گذاری ایران و اسرائیل از این جهت برابر می‌شود و در سال 2009 ایران از اسرائیل پیشی می‌گیرد. از سال 2012 به بعد نیز سرمایه‌گذاری آموزشی در اسرائیل به 0.7 درصد کاهش می‌یابد در حالی که ایران این رقم را به 1.4 درصد تولید ناخالص ملی خود افزایش داده است.

شاپیرو می‌افزاید: «اسرائیل با تکیه بر منابع انسانی، تحقیقات و توسعه‌اش به جایی که اکنون در آن قرار گرفته، رسیده است، ایران این مساله را متوجه شد و همان کار را کرد. در مقایسه با وضعیت تحقیقات در سطح جهان، اسرائیل روندی کاهش را در پیش گرفته حال آنکه ایران به طور ثابت در حال رشد است.»

انتهای پیام/