به گزارش سرویس اجتماعی شیرازه، شاید روزی که زندان عادل آباد در مکانی خالی از سکنه در جنوب شهر شیراز ساخته می شد، کمتر کسی فکر می کرد، این زندان، در محدوده شهری قرار گیرد و حتی محله ای به همین نام در شیراز شکل بگیرد به طوری که مسئولان به فکر خارج کردن آن از شهر باشند.

از همین رو، سال 1380، مجلس شورای اسلامی لایحه «انتقال زندان‌ها و مراکز اقدامات تامینی و تربیتی موجود به خارج از شهرها» را تصویب کرد و اندک زمانی بعد، با تایید شورای نگهبان لازم الاجرا شد. بر اساس این قانون، وزارت مسکن وزارت مذکور موظف است ظرف حداکثر ده‌سال، ضمن تأمین اراضی مناسب، از محل فروش اراضی و مستحدثات مزبور با تغییر کاربری یا بدون آن و اعتباراتی که هر ساله در بودجه کل کشور در‌ردیف مستقل پیش‌بینی می‌شود نسبت به ایجاد زندانها و مراکز اقدامات تأمینی و تربیتی مورد نیاز وفق این قانون و آیین‌نامه اجرائی آن اقدام نموده، پس‌از تکمیل در اختیار سازمان قرار دهد.

تصویب این قانون یعنی، خروج ندامتگاه هایی همچون عادل آباد؛ زندانی که نامي است بسیار آشنا براي مبارزان انقلاب. جايي كه اکنون تنها پشت دیوارهای بلندش، پر از شور و التهاب نیست و برون آن هم، ذهن و روح مردم را درگیر خود کرده و نگران می کند.

حالا از قانونی شدن خروج عادل آباد از شهر شیراز، 14 سال می گذرد و مدیرکل زندان های استان فارس، وزارت راه و شهرسازی را در طولانی شدن این موضوع دخیل می داند اما کیست که نداند کف گیر اعتبارات به ته دیگ خورده و امروز و فرداها را پیش روی این پروژه قرار داده است.

در خردادماه ماه سال گذشته، موسی احمدی مدیرکل وقت زندان ها و اقدامات تامینی و تربیتی استان فارس گفت: از هشت سال گذشته تاکنون موضوع خروج زندان عادل آباد از شیراز را پیگیری کرده ایم که با توجه به تفاهم نامه منعقده و آغاز مطالعات پروژه، این تلاش ها در حال نزدیک شدن به نتیجه است.

احمدی همچنین گفت که زندان عادل آباد در منطقه ظفرآباد حوالي نيروگاه سيکل ترکيبي شيراز در زمینی به مساحت 200 هکتار با اعتبار 30 میلیارد تومانی توسط وزارت راه و شهرسازی از محل هلدینگ پتروشیمی ساخته خواهد شد.

وی اظهار کرد: مطالعات این پروژه را قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) انجام می دهد و تنها مشکل این است راه و شهرسازی می گوید 15 میلیارد ریال باید پرداخته شود تا زمین تحویل شود.

8 ماه از صحبت های احمدی می گذرد و حالا او جای خود را به حشمت الله حیات الغیب داده، اما مشکل تملک زمین برای ساخت زندان جدید حل نشده است. حیات الغیب مدیر کل فعلی زندان های فارس در بهمن ماه سال گذشته می گوید: مشکل زندان مرکزی شیراز، بحث تملک و واگذاری زمین است و به دنبال آن هستیم که به خارج از شهر انتقال یابد و این زیبنده استان فارس و شهر شیراز نیست که زندان مرکزی درون شهر باشد.

سال 93 تمام می شود و خبری از اجرایی شدن پروژه نیست. بلاتکلیفی ادامه پیدا می کند تا این که باز هم این حیات الغیب است که در این باره اظهار نظر می کند. او در نخستین روزهای هفته قوه قضائیه بر خلاف سایر مسئولان قضایی استان که در این باره موضعی نمی گیرند، می گوید: زمین برای این پروژه نهایی و تثبیت شده، اما اعتبار نیست! او می گوید: اکنون که در سال پاياني اجراي برنامه پنجم توسعه قرار داريم، اميدواريم که تامين اعتبار ساخت زندان جديد شيراز در خارج اين کلانشهر در برنامه ششم توسعه پيش بيني شود.

این مسئول قضایی درباره انتقال زندان های سایر شهرستان های استان فارس هم می گوید: در سال ۹۳ زندان هاي جهرم و کازرون را به خارج شهر منتقل کردیم و با بهره برداري از زندان در حال احداث شهرستان لار، مقدمات خروج زندان اين شهر نيز فراهم مي شود و زندان هاي شهرهاي قادرآباد، نورآباد و فيروزآباد در اولويت انتقال از اين شهرها قرار دارند.

در حالی انتقال زندان های این 3 شهرستان در اولویت قرار می گیرد که زندان شهرستانی مثل آباده که همین چند روز پیش شاهد حادثه ای دلخراش بود و سرباز وظیفه ای 5 تن از ماموران و سربازان این زندان را دقیقا مقابل فرمانداری این شهر قرار دارد، به گلوله بست. اتفاقی که موجی از نگرانی و دلهره را بین مردم شهر بوجود آورد.

انتقال زندان آباده به خارج از شهر سال هاست که مردم این شهر به دنبال آن هستند. سال 88 و در سفر دوم هیات دولت به فارس، موضوع جابجایی زندان به عنوان یکی از خواسته‌های به حق مردم آباده مطرح و دستوری توسط نماینده تام‌الاختیار رئیس جمهور وقت در شورای اداری شهرستان صادر شده بود.

سرپرست وقت فرمانداری آباده در این باره گفته است: بر این اساس مقرر شده بود که ساختمان جدید زندان در زمینی به مساحت 50 هکتار از اراضی کشاورزی زندان آباده که در مجاورت کمربندی این شهر قرار دارد احداث شود اما به علت مخالفت اداره کل زندان‌های فارس، زمین دیگری به مساحت 10 هکتار در نزدیکی روستای علی‌آباد برای آن در نظر گرفته شد که بعد از یکسال و بنا به‌دلایلی نظیر دوری از مرکز شهرستان، با آن مخالفت شد.

به هر حال، اهمیت انتقال زندان ها به خارج از شهرها، بر کسی پوشیده نیست چرا که وجود زندان در شهر برای مردم و ساکنین همجوار آن از نظر امنیتی، روحی و روانی خوشایند نیست.

امیدواریم تا اتفاقی مشابه تیراندازی در زندان آباده در زندان دیگری از زندان های استان رخ نداده، فکر عاجلی برای این موضوع شود، و دولت، از منابع مشخص و واقعی بودجه انتقال زندان ها به خارج از شهر را تامین کند و به فکر منابع تخلیلی و غیررواقعی نباشد چرا که اگر چنین شود، در تا زمان نامشخصی بر همان پاشنه خواهد چرخید.