به گزارش سرویس شهرستان های شیرازه به نقل از صدای خرامه، رودخانه کًر (kor) نامی آشنا برای مردم فارس است؛ همان رودی که به عنوان بزرگترین رودخانه استان فارس شناخته می شود و بیش از 280 کیلومتر طول دارد؛ اگرچه این روزها، قطره ای آب هم در آن یافت نمی شود.

یک روز از زندگی رود کر با روز جهانی حفاظت از رودخانه‌ها گره خورد؛ به طوری که معاونین اداره کل حفاظت از محیط زیست استان فارس، جمع کثیری از اعضای انجمن های محیط زیستی استان و مردم بخش کربال شهرستان خرامه را در این «خرما پزان پاییزی» به زیر آفتاب کشاند.

تعداد بسیار زیادی کیسه زباله و دستکش بین مردم توزیع شد تا از زیر ریگ های داغ و از دل دریاچه خشک کُر اندکی زباله جمع کنند؛ زباله هایی که اگر آبی در جریان بود هیچ وقت آدمیزاد را به چشم خود نمی دید.

سیروس زارع یکی از فعالان محیط زیست شهرستان خرامه گفت: خجالت این اتفاق برای عوامل به وجود آورنده آن است، ما باید به مسئولین استان نشان دهیم این جایی که امروز عامل بیماری های مختلف شده، روزی سرچشمه پاکی و طراوت بوده است.

سیاوش عابدی مسئول انجمن حیات ایران گفت: شما مردم اینجا هستید و آب رودخانه حق شماست، هر کدامتان باید یک سیروس زارع باشید، ما مشکل آب نداریم، مشکل در مدیریت آب است، منتظر دولت ها نباشید که مشکلتان را حل کنند.

مردم کربال، زنجیره انسانی تشکیل می دهند؛ طلب آب می کنند و یکصدا فریاد می زنند که رودخانه کر آب می خواهد اما متاسفانه عده ای هم هستند که همچنان علت مشکل را خشکسالی می دانند و فکر می کنند که به «مال الاجاره زمین یک سازمان» ربطی ندارد.

آب کوزه ای که سال گذشته در همایش تالاب کمجان روی زمین ریخته شد، فریادی بی صدا بود که اَلا یا ایهاالمسئولین، تالاب کمجان خشک شد اما امروز، کوزه ها را از خاک پر کردند که بگویند کمبود آب، کربال را به خاک سیاه نشاند.

محسن جعفری نژاد معاون پایش اداره کل محیط زیست استان فارس در جمع خبرنگاران گفت: در حال حاضر 13 تالاب در استان فارس وجود دارد که اکثر آنها خشک شده است، این استان رتبه دوم تالاب ها از نظر تعداد و رتبه سوم از نظر وسعت را در کشور دارد.

وی با بیان این نکته که رودخانه های استان هم چنین وضعیتی دارند، عدم مدیریت منابع آب، خشکسالی های پی در پی، ساخت بیش از حد سدها و وجود چاه های غیرمجاز را از مهمترین عوامل این اتفاق زیست محیطی برشمرد.

مرادی با اشاره به این مسئله که راهکار حل مشکل در همکاری مردم و مسئولین است بیان داشت: مطالعات این رودخانه انجام شده اما نیازمند به روزرسانی است، مدیریت استان هم برنامه هایی دارد که امیدواریم با کمک استانداری این کار را سریعتر انجام دهیم.

به تازگی، شرکت بهره برداری از شبکه آبیاری و زهکشی استان فارس، جمله ای تاریخی (!) را روی بند تیلکان حک کرده و شناکردن در این مکان را به لیست تحریم ها (!) اضافه نموده است اما مردم کربال حاضرند در آب رودخانه خفه شوند اما زندگی شان به جریان بیفتد.

اما مشکل کجاست؟ سد سیوند یک سد اضافیست و هیچ خاصیتی برای کشور ندارد، سدی خاکی با هستهٔ رسی و ۵۷ متر ارتفاع و ۲۵۵ میلیون مترمکعب گنجایش که تاکنون به غیر از صرف میلیاردها تومان پول بیت المال راه به جایی نبرده است.