شیرازه، "ما مردم مسرفی هستیم؛ ما اسراف می‌کنیم؛ اسراف در آب، اسراف در نان، اسراف در وسائل گوناگون و تنقلات، اسراف در بنزین. کشوری که تولیدکننده‌‌ی نفت است، واردکننده‌‌ی فرآورده‌‌ی نفت- بنزین- است! این تعجب‌‌آور نیست؟! هر سال میلیاردها بدهیم بنزین وارد کنیم یا چیزهای دیگری وارد کنیم برای اینکه بخشی از جمعیت و ملت ما دلشان می‌خواهد ریخت‌وپاش کنند!"86/7/21      
"ببینید اسراف چه کار می‌کند! اسراف در نان، اسراف در آب، اسراف در برق، اسراف در مصالح ساختمانی، اسراف در انواع و اقسام کالاهای گوناگون، اسراف در وسایل تجملاتی! این اسراف همان کاری را با کشور می‌کند که دشمن می‌خواهد!"  77/1/1

اینها، تنها گوشه ای از بیانات رهبر انقلاب در تشریح سبک زندگی غلط رایج در کشور است که نشان می دهد عدم توجه به حفظ و صرفه جویی در مصرف منابع ملی، تا چه حد می تواند برای کشور خطر آفرین باشد. با این حال، طی چند روز گذشته انتشار بی سر و صدای آمار تکان دهنده سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد(فسائو) نشان داد سبک زندگی غلط مرسوم در کشور، به صورت غیر قابل تصوری بر پیکره اقتصاد ملی ضربه زده است.

به این آمار که توسط فائو منتشر شده توجه کنید:
- ایران در فهرست سه کشور اول جهان در دور ریز مواد غذایی قرار دارد
- 30 درصد از مواد غذایی موجود در ایران هدر می رود و دور ریز است
- با حجم غذاهای دور ریز در ایران می توان 15 میلیون نفر را سیر کرد
- ارزش غذاهایی که هر سال در ایران دور ریخته می شود بین 5 تا 8 میلیارد دلار است

این آمار تکان دهنده نشان می دهد بخش اعظمی از مشکلات اقتصادی موجود در کشور که همان نیاز به واردات محصولات کشاورزی است، در واقع حاصل سبک زندگی غلطی است که سالهاست در کشور ما مرسوم بوده و نهادهای مسئول نیز در این زمینه، کم کاری و بلکه غفلت بسیاری داشته اند.

شاید یک علت عمده این مسئله، این است که آب، برق، گاز و دیگر حاملهای انرژی و مصرفی، به قیمت واقعی آن در جامعه عرضه نمی شود و یارانه هنگفتی که دولت به این بخش اختصاص می دهد، سبب می شود قیمت واقعی و ارزش حقیقی آنها مورد توجه جدی واقع نشود حال آنکه اگر دولت به جای تخصیص یارانه به این قبیل موارد، آن را در بخش های تولیدی و اشتغال آفرینی هزینه می کرد آیا باز هم شاهد این حجم از اسراف و هدر رفت منابع خدادادی در کشور بودیم؟

به نظر می رسد تا وقتی که دولتها، به این عرصه نگاهی سیاسی دارند و اقداماتی که منجر به اصلاح فرهنگ عمومی می شود را به دلیل ترس از دست رفتن پایگاه اجتماعی و کاهش مقبولیت عمومی به تاخیر می اندازند، روز به روز باید شاهد حادتر شدن دور ریز محصولات غذایی و افزایش نیاز به واردات محصولات کشاورزی باشیم تا جایی که بنا بر آمار رسمی گمرک ایران، در دو ماهه نخست سال 95، بیشترین میزان واردات به کشور متعلق به ذرت دامی، لوبیا و کنجاله سویا بوده و محصولات کشاورزی در حال تبدیل شدن به بزرگترین نیاز وارداتی کشور هستند. محصولاتی که اگر جلوی دور ریز آنها گرفته شود و بتوان به درستی و به صورت بهینه آنها را مصرف کرد، نیاز به واردات در این بخش نیز مرتفع خواهد شد.