هرتسل در دوران کودکی و نوجوانی‌اش هیچ علاقه‌ای به معنویات یهودی نداشت. این امر را می‌توان ناشی از پرورش خانوادگی وی دانست زیرا والدین وی هیچ نوع دلبستگی به آداب و رسوم یهودی نداشتند.

مادر وی بیشتر بر سنت انسان گرایانه فرهنگ آلمانی توجه داشت و پسر خود را نیز بر اساس آموزه‌های فرهنگ آلمانی پرورش می‌داد. وی به عنوان یک « پسر یهودی کاملا بی‌ایمان، ضد سنت و سکولار » پرورش یاقت که دین را به کل رد می‌نمود و همیشه با یک « بدبینی تمسخرآمیز » راجع به یهودیت سخن می‌گفت. وی با نگاهی تحقیرآمیز به دین نگاه کرده و آن را پدیده‌ای نامتمدن می‌نامید. به نوشته الون (Elon)، حتی پس از علاقه‌مندی هرتسل به « مسأله یهود » می‌توان رگه‌هایی از خودتحقیری یهودی را در نوشته‌های وی مشاهده نمود.

در سال ۱۸۹۴ میلادی، آلفرد دریفوس، یک سروان یهودی افسر ستاد در ارتش فرانسه، به جرم جاسوسی برای آلمان به محاکمه کشانده شد. ماجرای دریفوس و محاکمه جنجالی او به کمک گزارش‌های مطبوعات و اظهارنظرهای مقامات ارتش فرانسه در مورد یهودیان آن چنان بالا گرفت که روزنامه‌نگاران کشورهای مختلف برای تهیه گزارش به سالن دادگاه کشانده می‌شدند. یکی از این روزنامه‌نگاران، که چندین سال بود به عنوان گزارشگر نشریه اتریشی نویه فرایه پرسه (Neue freie Press) در پاریس اقامت داشت، تئودور هرتسل بود.

در جریان دادگاه، روزنامه‌های فرانسه از «توطئه یهودیان علیه جمهوری فرانسه» نوشته و به حکمی کمتر از اعدام برای «افسر خائن به وطن» راضی نبودند. سرانجام دادگاه نظامی فرانسه، با وجود شواهد، حکم به حبس و تبعید دریفوس به جزایر شیطان در مستعمره گویان فرانسه کرد.

تئودور که به عنوان یک روزنامه‌نگار جریان دادگاه را از نزدیک دنبال می‌کرد، با مشاهده دادگاه و پی بردن به شدت احساسات یهودستیزی در میان افراد جامعه، به این نتیجه رسید که یهودیان باید برای خود کشوری مستقل داشته باشند.


"تئودور هرتزل"  پس از انتشار کتابی تحت عنوان "کشور یهود"، برای رسیدن به این هدف جنبش سیاسی صهیونیست را تاسیس کرد؛ ولی نکته جالب توجه اینست که مکتب صهیونیسم برپایه تفکرات سکولار پایه‌ریزی گردید نه تعالیم تورات و یهودیت، همین پدیده موجب گردید که در زمان حاضر نیز بسیاری از یهودیان جهان در جنبش‌های صهیونیسم حضور نداشته باشند و از آن حمایت ننمایند.

 تشکیل اولین کنگره جهانی آن در بال سوئیس در تاریخ ۲۷ تا ۲۹ آگوست ۱۸۹۷ به ریاست تئودور هرتزل گام نخست صهیونیست‌ها برای اجرای توطئه‌های صهیونیسم برای برپایی دولتی یهودی در سرزمین فلسطین قلمداد می‌شود.
 
هرتزل برای عملی شدن پروژه صهیونیسم بر تماس با دیپلمات‌های کشورهای جهان حریص بود و تلاش می‌کرد که موافقت قدرت‌های بزرگ جهانی به خصوص انگلستان را با این طرح خود جلب کند.
 
با توجه به منافعی که این طرح برای استعمار صلیبی غرب داشت، ‌هرتزل تلاش نمود تا دولت عثمانی را به فروش بخشی از فلسطین به یهودیان و دادن خودمختاری به آن‌ها ـ تحت حاکمیت حکومت عثمانی ـ و اجازه به یهودیان برای مهاجرت به فلسطین اقناع کند.

از اواخر قرن 19 میلادی ؛ تئودور هرتزل" به منظور پیگیری ایده "کشور اسرائیل" که در آن سال ها بیشتر به یک رویا شبیه بود تلاش کرد تا همه یهودیان جهان را در سرزمین فلسطین دور هم جمع کند.


**برای ایجاد "کشور جعلی اسرائیل" ؛ سه کشور فلسطین و قبرس و اوگاندا پیشنهاد شد

برای ایجاد "کشور جعلی اسرائیل" ؛ سه کشور فلسطین و قبرس و اوگاندا پیشنهاد شد که نهایتا با طی شدن یک پروسه در سال 1904 با فشار آمریکا و انگلیس؛  تلاش های گسترده ای برای تشکیل یک کشور جعلی با نام اسرائیل آغاز شد. 

در گفت‏‌وگوى هرتزل با گرینبرگ و چمبرلین در ۲۰مى ۱۹۰۳، گرینبرگ طرح سکونت یهودیان در جزیره قبرس را برجسته کرد، در حالى که چمبرلین پیشنهاد سکونت در اوگاندا را داد، ولى هرتزل آن را نپذیرفت. اما شرایط اروپاى شرقى، هرتزل رامصمم کرد تا ضمن از سرگیرى مذاکرات با دولت بریتانیا، حتى طرح اوگاندا را مدنظر داشته باشد.

 وی  معتقد بود که ایجاد ارتباط عمیق بین سازمان صهیونیستى و دولت بریتانیا ضمن اینکه به قوم یهود رسمیت می بخشد، بر فهم اهداف صهیونیستى تأثیر می‏ گذارد؛ علاوه بر اینکه طرح اوگاندا ممکن است دولت ترکیه را تحت فشار قرار دهد و از این حیث امتیاز بیشترى عاید یهودیان شود. در کنار این طرح در ۵ آگوست ۱۹۰۳ سفرى به روسیه داشت تا در آنجا موقعیت یهودیان در امپراتورى روسیه را آرام کند، و حمایت روسیه را در خصوص دولت عثمانى براى تحقق ایده صهیونیستى در سرزمین فلسطین جلب نماید.

با توجه به اینکه دولت بریتانیا نسبت به اجراى ایده صهیونیستى در اوگاندا نظر مساعد داد و اعلام کرد هیأتى براى شناسایى منطقه به آنجا برود، هرتزل طرح اوگاندا را به کنگره ششم صهیونیستى برد. در این کنگره بیان کرد که طرح اوگاندا هدف اصلى صهیونیسم نیست، بلکه هدف اصلى احیاى سرزمین اسرائیل است. این نکته باعث تحریک نمایندگان به ویژه روس‏ها شد و در آن کنگره تصمیم گرفته شد تا هیأتى به‏ منطقه ‏آفریقاى‏ شرقى برود.

وی ضمن طرح پیشنهادهاى جدید به دولت عثمانى، نسبت به مذاکرات با دولت بریتانیا نیز تأکید می‏‌کرد، که در این مسیر مخالفانى داشت. جریان مخالفان تا آنجا پیش رفتند که طى یک نشست در نوامبر ۱۹۰۳ نماینده ‏اى را نزد او فرستادند و درخواست کردند تا طرح اوگاندا ملغا اعلام شود و فقط فلسطین مورد توجه قرار بگیرد. گرچه در ملاقاتى با شوراى صهیونیست توانست تا حدودى از موج مخالفت‏ها بکاهد، ولی همچنان مخالفت‏‌ها با فراز و فرود ادامه داشت تا اینکه "هرتزل" در سوم جولاى سال  ۱۹۰۴ درگذشت.

هرساله یهودیان "اشکناز" و "سفاردیم" که در سرزمین های اشغالی مستقر هستند این روز سالروز مرگ "تئودور هرتزل" را گرامی می دارند.  جالب تر از آن؛ "هرتزل" قبل از مرگ درخواست کرده بود که پس از تشکیل "اسرائیل" او را به سرزمین های اشغالی منتقل کنند که در سال 1949 و یکسال پس از تشکیل رژیم صهیونیستی این اتفاق افتاد و او به سرزمین های اشغالی منتقل شد.

"هرتزل" که بنیانگذار رژیم صهیونیستی است؛ در 70 سال اخیر باعث شده تا ارتش اسرائیل صدها هزار نفر را در سراسر جهان از بین ببرد و صهیونیست ها ، تروریست های تکفیری داعش و جبهه النصره را به جان مردم بیندازند و میلیون ها نفر را آواره کنند.