این در حالی است که حال و هوای پوشاک ایرانی در بازارهای ایران چندان خوب نیست و به هر کجا که برای خرید وارد مغازه پوشاک فروشی وارد می‌شوید اولین چیزی که فروشنده به شما پیشنهاد می‌دهد اجناس خارجی با کیفیت پایین و البته در قالب جلف و زننده است.

وقتی برای خرید به بازار می‌رویم با انبوهی از اجناس خارجی و مانتوهای کاغذی که بر تن مانکن‌های مغازه‌داران نمایان است مواجه می‌شویم، مانتوهایی که از جنس کاغذ و پشت‌نویسی‌های غربی است که نه مفهوم خاصی دارند و نه با فرهنگ زنان و دختران ما سنخیت دارند.

این روزها مدل‌های غربی، به عنوان مدل لباس زنان و مردان در خیابان‌ها و بازار شهر های کوچک نیز به گونه‌ای نمایان است که دل و روح و روان آدمی را آزرده خاطر می‌کند.

در این راستا برخی در نمایش بدحجابی گوی سبقت را از یکدیگر ربوده‌اند و با شکل و شمایل و مدل لباس و موی غربی در انظار مردم نمایان می‌شوند که جلوه‌ای از نماد شیطان‌پرستی را نمایانگر است.

به جرأت می‌توان گفت این الگوبرداری غلط تنها برای خدشه وارد کردن به اعتقادات است که دشمن با زیرکی در حال ترویج آن در جامعه است، گسترش روزافزون مانتوهای تنگ، کوتاه با ساپورت‌های نازک به عنوان مد لطمه بزرگی به جامعه وارد کرده است، مانتوهای پشت‌نویس شده کاغذی، روزنامه‌ای و بدون دکمه‌ای که روز به روز در حال افزایش است.

حال در این برهه زمانی که به نظر می‌رسد فریضه امر به معروف و نهی از منکر نیز تا حدودی فراموش شده است تا چه مقدار به لحاظ قانونی بر اجناس مغازه‌داران و پوشاک‌های مستهجن از سوی مسؤولان نظارت می‌شود و دلیل بی‌توجهی مسؤولان فرهنگی به فروش آزادانه مانتوهای مستهجن به چه دلیل است.

به هر حال ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هزاران جوان خون خود را برای تثبیت نظام جمهوری اسلامی هدیه کرده‌اند تا نظام جمهوری اسلامی و عفت زنان ایران حفظ شود.

شاید در گذشته نه چندان دور این لباس و مانتوهای پشت‌نویس شده از شهرهای بزرگ خریداری می‌شد اما امروز به سادگی هر چه تمام مانتوهای پشت‌نویس شده در بازار و مغازه‌های شهرهای کوچک جولان می‌دهند.

شاید عده‌ای معتقد باشند مردم باید خودشان دقت کافی را در خرید چنین اجناسی داشته باشند اما مشکل دقیقا جایی است که نه تنها اکثر مردم به این امور بها می‌دهند و نه فروشنده می‌داند نوشته‌های پشت مانتوها چه معنا و مفهومی دارد.