پياده‌رو نشيني همراهان بيمار خار چشم گردشگري در شيراز
به گزارش شیرازه، صبح علي‌الطلوع از گالري مترو در ميدان نمازي شيراز كه خارج شوي، قبل از آنكه شعاع خورشيد چشم‌هايت را پر كند، انبوهي از پياده‌رو نشين‌هايي را مي‌بيني كه روي مفرش‌ها يا درون چادرهاي مسافرتي برپا شده، دراز به دراز خوابيده‌اند، يا چشم‌هاي خواب‌آلودشان را در حاليكه خنكاي صبحگاهي مهرماه شانه‌هايشان را مي‌لرزاند، خواب‌زدايي مي‌كنند!
اينجا شيراز است، پايتخت فرهنگي ايران اسلامي، حرم سوم اهل بيت(ع)، مركز گردشگري سلامت و .... دارنده ده‌ها عنوان ديگر كه همه آنها پشت انبوهي از رهگذران غيربومي كه به اميد درمان، جذب بيمارستان‌هاي دولتي شيراز شده‌اند، مخفي شده است!
مرد ميانسالي كه لهجه‌اي دلنشين ته صداي خسته‌اش گوش را نوازش مي‌دهد به خبرنگار ايسنا گفت: بيمار داريم. هفت هشت نفري هستيم و 12 روز است گرفتار شده‌ايم.
او كه خود را بهبهاني معرفي مي‌كرد، گفت: مريضمان بي‌هوش است و يك همراه هم داخل دارد بقيه هم جايي نداريم مجبور هستيم كه اينجا بمانيم.
مرد جواني كه او هم بهبهاني بود، گفت: جايي براي ماندن همراهان بيمار نيست، بيمارستان فقيهي خوب رسيدگي مي‌كند اما به همراه بيمار اجازه نمي‌دهد در محوطه بيمارستان بماند، مجبوريم كنار پياده‌رو باشيم.
در پاسخ به اينكه چه ضرورتي دارد كه اينجا بمانيد، جواب درستي دريافت نمي‌كنم، انگار فقط نگراني از احوال بيماري كه دوران كما را مي‌گذراند آنان را اينجا نگه‌داشته در وضعيتي بسيار سخت.
مي‌گويد: شب‌ها چادر مي‌زنيم همين كنار پياده‌رو، غذا هم يا درست مي‌كنيم يا چيزي مي‌خريم و مي‌خوريم. سختي ما حال بيمارمان است كه التماس دعا داريم.
به ياد توصيه‌هاي مقام معظم رهبري مي‌افتم كه بارها فرمودند: بيمار و خانواده بيمار بايد تنها رنج بيماري را داشته باشد و به هيچ چيز ديگر فكر نكند! اما انگار هنوز هم گرفتاري‌هايي هست كه همراهان بيمار نگران آن باشند.
مردي كه خود را رسولي معرفي كرده و مي‌گويد از استان هرمزگان آمده است، گفت: واله هيچ كس دلش نمي‌خواهد كنار پياده رو بماند. بيمارمان بد حال است. بايد مدام سركشي كنيم. نمي‌توانيم برويم و بياييم. اگر بخواهيم به مسافرخانه هم برويم هزينه‌ها خيلي زياد است.
بيماري كه كنار گردنش لوله‌هايي براي دياليز قرار دارد، از پشت نرده‌هاي بيمارستان، به خبرنگار ايسنا گفت: كار رسيدگي در بيمارستان خوب است. اما براي بيمار و براي كسانيكه شيرازي هستند يا شيراز جايي دارند. براي ما كه از شهرستان دور مي‌آيم و كسي و جايي را نداريم سخت است.
از مرد بهبهاني مي‌پرسم چرا به اقامتگاه همراه بيمار كه پشت بيمارستان شهيد فقيهي ايجاد شده است نمي‌روند؟ پاسخ مي‌دهد: اقامتگاه به ازاي هر بيمار به 2 همراه جا مي‌دهد و ما تعدادمان بيشتر است.
مرد جوان حرف او را با اين جمله تكميل مي‌كند كه فضاي اقامتگاه بيمار تميز و مناسب نيست و كمتر كسي رغبت ماندن در آن جا را دارد.
او به خانواده‌اي اشاره و اضافه مي‌كند: اين‌ها از بوشهر آمده‌اند، باور كن 50 روز است كه اينجا هستند. حالا اگر بخواهند هتلي يا مسافرخانه‌اي بروند چقدر بايد هزينه بدهند؟
به سراغ خانواده بوشهري مي‌روم، زن مسني به آرامي اما با روي خوش جوابم را مي‌دهد. آنها هم بيمار بدحالي دارند كه وضعيت مشخصي ندارد و تقريبا نيمي از خانواده درجه يك بيمار اينجا هستند و بعضي هم مي‌روند و مي‌آيند.
او مي‌گويد: اينجا نمانيم كجا برويم؟ و باقي سئوال‌هايم را با ها يا نه جواب مي‌دهد كه تكرار و تاييد حرف‌هاي ديگران است.
اين روزها چهره يكي از اصلي‌ترين معابر شيراز، چندان دلنشين نيست، پياده‌رو خيابان كريمخان زند. مردان و زناني كنار پياده‌رو روي مفرش‌هايي نشسته‌اند، رخت‌هايشان را به درخت‌ها آويخته‌اند و وسايل خوابشان هم در ميان شاخه برگ‌ها قرار داده‌اند يعني ماندگار هستند.
اين جماعت نه اهل گردشگري هستند نه دلشان آنقدر قرار دارد كه پي نام و نشان شيراز باشند و فرصت را غنيمت بدانند كه سري به سعديه و حافظيه و باغ ارم و ... بزنند. اغلب آنان به‌سختي نام خيابان زند و بيمارستان‌هاي فقيهي و نمازي و مراكز آزمايشگاهي و تشخيصي را ياد گرفته‌اند و همه دارائي‌شان را براي هزينه‌هاي بيمارستان، نگه داشته‌اند.
در ميانه اين ازدحام كه از ميدان امام حسين(ع) آغاز مي‌شود و تا ميدان نمازي كم و بيش تداوم دارد، زنان و مرداني هم يافت مي‌شوند كه به شكلي چشم‌هايشان به جيب يا دست مردم است.
مردان و زناني كه شلوغي و ازدحام، نقطه اوج فعاليت آنان محسوب مي‌شود و با چشم‌هاي تيزبين، صيد را مي‌جويند و جيبش را به چشم بر هم زدني خالي مي‌كنند يا وسيله‌اي را از آنان مي‌ربايند.
يا مردان و زناني كه دستشان به سمت مردم به گدائي دراز است و با آرزوي شفاي عاجل براي بيماران، طلب هزينه كرايه راه تا روستايشان، هزينه دارو، ... را دارند.
اينجا شيراز است، شهر هزار راز، مركزي كه داعيه‌دار توسعه گردشگري است. مي‌خواهد پايتختي جوانان جهان اسلام را با افتخار و موفقيت از سر بگذراند و بر بلنداي گردشگري سلامت، پرچمش را به اهتزاز درآورد.
به گزارش ايسنا، سال‌هاي گذشته هم اين معضل گريبان‌گير شيراز بود اما تدابيري براي برون‌رفت از مشكل انديشيده و اجرايي شد و براي مدتي خيابان زند نفسي كشيد اما از ابتداي امسال، آرام آرام بر تعداد كسانيكه روبروي بيمارستان شهيد فقيهي، در پياده‌رو، روزهاي متمادي را شب مي‌كنند، افزوده شد و حالا به بغضي بدل شده بر گلوي شهر.
مدير امور عمومي و حقوقي بيمارستان شهيد فقيهي به خبرنگار ايسنا گفت: براساس دستور رئيس دانشگاه علوم پزشكي شيراز و رئيس بيمارستان، از سال گذشته و با تلاش بسيار يك ساختمان 2 طبقه، براي استقرار همراهان بيمار، در محدوده بيمارستان به شكل استيجاري تامين شده است.
علي حيدري افزود: اطلاع‌رساني مناسب نيز در محوطه بيمارستان و محدوده اطراف بيمارستان در اين خصوص انجام داده و پرسنل و همكاران هم در مواجهه با همراهان بيماران، آنان را توجيه و راهنمايي مي‌كنند.
او با تصريح اينكه تمام كسانيكه در پياده‌رو مقابل بيمارستان فقيهي اطراق كرده‌اند، همراه بيماران بستري در بيمارستان شهيد فقيهي نيستند، گفت: ساختماني كه به‌عنوان اقامتگاه بيمار تامين شده، يك واحد 2 طبقه است كه يك طبقه مختص خواهران و يك طبقه مختص آقايان با ظرفيت 50 تخت بوده و متاسفانه روزانه تنها 25 تا 30 تخت آن اشغال مي‌شود.
حيدري با بيان اينكه محل اقامتگاه به لحاظ بهداشتي و امكانات رفاهي، مناسب است و به شكل مداوم كنترل مي‌شود، گفت: يك نگهبان خانم و يك نگهبان آقا در محل حضور دارند.
او گفت: به ازاي هر بيمار بستري در بيمارستان با اخذ نامه، حداكثر 2 همراه اجازه اقامت خواهند داشت و اين اجازه بعضا به شكل روزانه بايد تمديد شود و در مواردي هم با نظر سوپروايزر بخش، به شكل هفتگي يا چند روزه صادر مي‌شود.
حيدري با تصريح اينكه بعضي از بيماران هفت يا هشت همراه دارند، گفت: براي يك بيمار، نيازي نيست هفت يا هشت نفر همراه حضور داشته باشند اما بايد حال افراد را هم درك كرد كه نگران بيمار خود هستند.
مدير امور عمومي و حقوقي بيمارستان شهيد فقيهي شيراز با تاكيد مجدد براينكه برخي از افراد مستقر در پياده‌رو مقابل بيمارستان فقيهي، بيماري در اين بيمارستان ندارند، گفت: بعضي از افراد براي دريافت نوبت از پزشكان مطب‌ها يا بيمارستان‌هاي خصوصي به شيراز مراجعه كرده‌اند و بعضي نيز بيماراني در ساير بيمارستان‌هاي دولتي دارند.
حيدري معتقد است كه نمي‌توان همراهان بيمار را در محوطه حياط بيمارستان استقرار داد زيرا دسترسي آنان به بخش‌ها امكان‌پذير شده و كنترل آنان دشوار خواهد بود.
وي گفت: پيش از اين با نمايندگان محترم شهرداري شيراز و استانداري فارس در خصوص يافتن راهكاري براي ممانعت از اطراق همراهان بيمار يا مدعيان همراه بيمار در مقابل بيمارستان شهيد فقيهي انجام داده‌ايم.
حيدري از همكاري شهرداري شيراز و ساير دستگاه‌ها در خصوص اقدامات انجام شده قدرداني و در عين‌حال تاكيد كرد: ساماندهي افراد در معابري خارج از بيمارستان به لحاظ حقوقي و وظيفه سازماني خارج از چهارچوب وظايف اين بيمارستان است.
به گزارش ايسنا ورود تمام دستگاه‌هاي متولي براي ساماندهي وضعيت كنوني پياده‌روهاي خيابان زند به لحاظ استقرار افراد تحت عنوان همراهان بيمار و پارك اتومبيل‌ها و تردد اتومبيل‌ها در اين محدوده بسيار ضروري است.
منبع: ایسنا
