صدیقی تاکید کرد: قوانین متعددی این موضوع را تایید می‌کند اما قانون حفاظت و بهره‌برداری منابع آبی در این زمینه صراحت دارد که شیلات گونه‌های آبزی برای پرورش را انتخاب و معرفی می‌کند ولی تشخیص و تایید آن با سازمان محیط زیست است. سازمان این را اعلام کرده است اما برخی برای این که به اهداف اقتصادی و کوتاه مدت خودشان برسند این موضوع را در نظر نمی‌گیرند.
برخی به دنبال منافع اقتصادی کوتاه مدت هستند
وی ادامه داد: برخی متاسفانه بلندمدت را نمی‌بینند و بیشتر دنبال انجام کارهایی هستند که صرفا بیلانی ارائه کنند و در کوتاه مدت نتیجه بگیرند و مشکلاتی که درآینده ایجاد می‌کند را لحاظ نمی‌کنند. ممکن است الان تیلاپیا را به کشور وارد کنیم و سود خوبی هم طی یکی دو سال ببریم ولی بعد که این گونه به محیط آبی کشور وارد شد، به اکوسیستم کشور خسارت می‌زند و به لحاظ اقتصادی و اجتماعی هم خسارات زیادی به صیادان منطقه و پرورش دهنده‌ها وارد می‌کند.
کارشناس دفتر آبزیان سازمان حفاظت محیط زیست در پاسخ به این که اگر ملاک نهایی درباره این موضوع سازمان محیط زیست است چطور مدافعان پرورش تیلاپیا هنوز آن را پیگیری می‌کنند، گفت: وقتی مخالفت سازمان را می‌بینند کار را به جاهای دیگر می‌برند و مثلا موضوع را نزد نمایندگان مجلس و حتی به ریاست جمهوری برده‌اند و آنجا بحث‌های فنی را زیاد مطرح نمی‌کنند و برای آنها در باغ سبز نشان می‌دهند که با این کار تولید زیاد می‌شود و برای محرومان کار و اشتغال ایجاد می‌شود.
صدیقی تاکید کرد: همین موضوعات هم اصلا واقعیت ندارد. الان در بسیاری از پروژه‌هایی که شیلات اجرا کرده صرفنظر از خسارات محیط زیستی، برای مردم محروم منطقه هم کاری انجام نشده است. مثالش سایت پرورش میگوی گمیشان است که خیلی اصرار داشتند یک سایت هزار هکتاری پرورش میگو برای اشتغال مردم محروم منطقه ایجاد کنند و بعد حتی درخواست توسعه به ۴ هزار هکتار را داشتند. طی بازدیدی که من هفته پیش از آنجا داشتم ۳۵۰ هکتار از کل آن سایت هزار هکتاری زیر کشت است که ۲۰۰ هکتارش مربوط به شرکت جهاد نصر وابسته به وزارت جهاد است، حدود ۱۰۰ هکتار هم مدیران پرورش شیلات کارگاه پرورش میگو دارند و ۵۰ هکتار باقی می‌ماند که آن هم برای من مشخص نشد متعلق به کیست! با خیلی از مردم منطقه هم که صحبت می‌کردم، فارغ‌التحصیلان شیلات همه بیکار بودند و می‌گفتند ما از سال‌ها پیش پیگیری کردیم که یک بخش ۲۰ هکتاری به ما بدهند و آن قدر ما را در شیلات بردند و آوردند و آخر هم به ما ندادند. یعنی متاسفانه به مردم منطقه کمکی هم نشده است.
صدیقی در پاسخ به این که سازمان ابزار قانونی برای اجرای مخالفت قانونی خود دارد یا نه گفت: سازمان نظرش را اعلام می‌کند و قانونا هم آنها باید قبول کنند اما چون دنبال آن هستند که هر طور شده این کار را بکنند موضوع را به دستگاه‌های دیگر می‌برند و به قانون تمکین نمی‌کنند.
وی تصریح کرد: اگر ما با پروژه تیلاپیا مخالفتی می‌کنیم با توجه به مستندات و دلایل و مدارک علمی است. این‌ها را به دیوان محاسبات دستگاه‌های نظارتی مثل سازمان بازرسی کل کشور و … هم ارائه کردیم و سازمان بازرسی کل کشور هم نظرات ما را تایید کرده است.
پرورش تیلاپیا در هر نقطه کشور قطعا غیرقانونی است
کارشناس دفتر آبزیان سازمان حفاظت محیط زیست در پاسخ به این که آیا سازمان راهکاری هم به مدافعان تیلاپیا ارائه کرده یا نه گفت: ما باید به سراغ گونه‌های بومی خودمان برویم. گونه‌های بومی بسیار مناسبی با مزیت بالا داریم مثل ماهیان خاویاری که خیلی خوب هم جواب داده است. یا مثلا شیربُت و گونه‌های دیگر که از خانواده کپورماهیان بومی ایرانند و سرعت رشد خیلی خوبی دارند و متاسفانه هیچ کاری رویشان انجام نشده است اما متاسفانه برخی دنبال کارهای مقطعی و سریع‌الجواب هستن و روی ثروت‌های ملی که گونه‌های بومی ما باشد سرمایه‌گذاری نکرده‌اند.
صدیقی تصریح کرد: نکته دیگر آن است که برخی در سازمان شیلات گاهی در رسانه‌ها و جاهای دیگر مطرح کرده‌اند که ما برای پرورش ماهی تیلاپیا در بافق یزد مجوز گرفته‌ایم که این اصلا واقعیت ندارد. آنجا از ۸ سال پیش صرفا یک مجوز انجام تحقیقات داده شده بود و آن هم با شرایط بسیار که در همان مرکز تحقیقات آبزیان آب شور موسسه تحقیقات شیلات صرفا تحقیقات بکنند که اثرات این موضوع و خسارات آن را ببینند و ارزیابی ریسک کنند و بعد بر اساس نتایج آن، سازمان محیط زیست اعلام نظر کند که ما هم با توجه به کارهایی که در چند سال گذشته انجام شده به نتیجه رسیدیم که مشکلاتش خیلی زیاد است.
وی اعلام کرد: در آخرین جلسه‌ای که هم در نهاد ریاست جمهوری داشتیم باز توافقی که کردیم این بود که همان ادامه روند تحقیقات و پایلوت را می‌توانند در همان مرکز تحقیقات انجام دهند اما هیچ مجوز تجاری برای پرورش تیلاپیا حتی در همان بافق یزد هم به شیلات داده نشده است و این حتما باید به مردم اطلاع‌رسانی شود که در هیچ نقطه کشور مجوزی برای پرورش تیلاپیا صادر نشده است.
کارشناس دفتر آبزیان سازمان حفاظت محیط زیست گفت: البته در جاهای مختلف به صورت غیرمجاز مخفی پرورش داده می‌شود اما این حتما غیرقانونی است و ما هم به شدت پیگیریم و برخورد هم خواهیم کرد و با اکثر استان‌ها هم مکاتبه کرده‌ایم و پیگیر موضوع هستیم و اگر کسی را پیدا کنیم که پرورش تیلاپیا می‌دهد حتما کارش غیرقانونی است و به مقامات قضایی تحویل داده می‌شود.
می‌خواستند باب گفتگو درباره تیلاپیا را دوباره باز کنند
صدیقی درباره عدم حضور محیط زیست در هایش هفته گذشته تیلاپیا گفت: همایشی که قرار بود برگزار شود به درخواست سازمان شیلات بود که با اتحادیه انجمن‌های علمی منابع طبیعی و محیط زیست برای برگزاری همایش هماهنگ کرده بودند و ما هم از طریق همانها مطلع شدیم. دو ماه پیش با ما مکاتباتی داشتند و عنوان همایش را توسعه صنعت تیلاپیا گذاشته بودند و ما این را قبول نداشتیم و مخالفت کردیم و مکتوب هم اعلام کردیم که ما همایشی با این عنوان و محورها را اصلا قبول نداریم و برای همین اصلا در جلسات هماهنگی آن هم حاضر نیستیم شرکت کنیم.
وی ادامه داد: دو سه جلسه برگزار کردند که ما نرفتیم اما آنها اصرار داشتند ما بیاییم و حتما محیط زیست حضور داشته باشد. ما اعلام کردیم که جلسات متعددی از هم اندیشی و همایش و نشست علمی و فنی در سه چهارسال اخیر به دفعات برگزار کرده‌ایم و همه بحث‌های فنی و توضیحات کارشناسی انجام شده و اصلا نیازی به چنین همایشی نیست.
کارشناس دفتر آبزیان سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: برخی در سازمان شیلات پیگیر این طرح هستند و همه حرفهایشان را زده‌اند اما مشکلات تیلاپیا و خساراتش در جهان ثابت شده است. مسئولان سازمان محیط زیست و حتی ریاست سازمان اعلام کرده‌اند که خسارات و تهدیدات آن بسیار زیاد است و به هیچ وجه صلاح مملکت نیست که گونه‌ای با این خطرات و مشکلات را وارد بکنیم. رییس سازمان این موضع را به سازمان بازرسی وزارت جهاد کشاورزی مکتوب اعلام کردند و بحث آن بسته شد منتها الان که اصرار داشتند همایش دیگری درباره این موضوع گذاشته شود برای این بود که باب موضوع را به این بهانه باز کنند. نهایتا قرار شد اصلاحاتی انجام شود و زمان به مخالفان هم به طور مساوی داده شود ولی متاسفانه درست یک روز قبل از همایش لیست جدیدی برای ما فرستادند که دیدیم برخی از سخنرانان طرف ما را حذف کردند و زمان را هم بیش از یک ساعت به نفع خودشان و دو سه سخنران تازه اضافه کرده‌اند و حتی دعوتنامه هم تا ۲ بعد از ظهر قبل از همایش برای ما نفرستادند. ما هم که از آغاز می‌دانستیم این همایش جهت‌دار است نامه‌ای نوشتیم و مکتوب اعلام کردیم که ما در این همایش شرکت نمی‌کنیم.
