شیرازه

انارهای ارسنجانی، از مادر خود جدا می شوند! حسابی کتک می خورند! پوستشان کنده می شود! زیر پا له می شوند! روی آتشی از جنس خودشان آن قدر جوشانده می شوند! تا تبدیل به یکی از باارزش ترین چاشنی ها می شوند: رب انار ارسنجان! و جالب این است که همه ی این ها با سلام و صلوات رخ می دهد!