شیرازه

آزاده کازرونی در مورد اسارت خود می گوید: ابتدا ما را به «استخبارات» بغداد بردند .عین وحشی ها به مدت 48 ساعت فقط ما را می زدند. کاری هم نداشتند که اسیر بچه هست یا پیرمرد ، مجروح یا مصدوم .بعد از استخبارات همه ی ما را انتقال دادند به اردوگاه تکریت .

یکی از افسران عراقی، کمی جلوتر آمد و در حالی که سبیل‌هایش را تاب می‌داد، گفت: ما می‌خواهیم از جمع شما، یک نفر را اعدام کنیم! یک نفر داوطلب اعدام شود.