برای دیدن خانهمان دل توی دلم نبود، نمیدانستم عمق فاجعه چقدر است. با چشمهای خیس و بغض در گلو مقابل خانه ویران شدهمان ایستادهایم....اما حالا دوباره بغض کردهایم، اینبار نه بخاطر ویرانی خانه قشنگمان؛ بخاطر همبستگی در جهادی ملی و شوق وحدتی که بعد از سیل رخ نمایاند.
کد خبر: ۱۲۹۱۴۷ تاریخ انتشار : ۱۳۹۸/۰۲/۰۲