به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، باتوجه‌به تقارن خجسته آغاز سال ۱۴۰۴ با نام مبارک حضرت علی علیه‌السلام، از این پس بامدادان را با انوار قدسی نهج‌البلاغه منور می‌سازیم.

در حکمت ۹۷ نهج‌البلاغه آمده است:

امام عليه‌السلام صداى يکى از خوارج را شنيد که مشغول عبادت شبانه بود و قرآن تلاوت مى‌کرد. فرمود: خواب توأم با يقين و ايمان، بهتر از نمازى است که همراه با شک باشد»؛ (وَسَمِعَ (عليه‌السلام) رَجُلاً مِنَ الْحَرُورِيَّةِ يَتَهَجَّدُ وَيَقْرَأُ، فَقَالَ (عليه‌السلام): نَوْمٌ عَلَى يَقِينٍ خَيْرٌ مِنْ صَلاةٍ فِي شَکٍّ).

«حَرُوريّه» نام خوارج يا گروهى از خوارج است که براى نخستين بار در قريه اى به نام «حَرُوراء» در نزديک کوفه اجتماع و مخالفت خود را با اميرمؤمنان على «ع» اعلام کردند در تواريخ عدد آن گروه را دو هزار نفر نوشته اند.

بسيارى از آن‌ها اهل عبادت مخصوصآ تهجد «عبادت شبانه» و تلاوت قرآن بودند؛ ولى کاملاً قشرى مى‌انديشيدند و مسيرى که در عقيده اسلامى خود انتخاب کرده بودند آميخته با شک بود. به همين دليل امام عليه‌السلام مى‌فرمايد: خواب همراه با يقين بهتر از نماز همراه با شک است.
دليل آن هم روشن است. آنچه انسان را به خدا نزديک مى‌سازد و صراط مستقيم را پيش پاى انسان می‌نهد، ايمان و يقين است که اگر محکم باشد هيچ‌گونه انحرافى براى انسان پيش نمی‌آيد؛ ولى آن ها که ايمان ضعيفى آميخته با شک دارند به آسانى از راه راست منحرف مى شوند. ازاين رو عبادت آن ها بسيار سطحى و کم‌ارزش است.
اين سخن شبيه چيزى است که در حکمت ۱۴۵ درباره روزه‌داران وشب‌زنده‌داران آمده است: «کَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلاَّ الْجُوعُ وَالظَّمَأُ وَکَمْ مِنْ قَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ قِيَامِهِ إِلاَّ السَّهَرُ وَالْعَنَاءُ حَبَّذَا نَوْمُ الاَْکْيَاسِ وَإِفْطَارُهُمْ؛ چه بسا روزه‌دارانى که از روزه خود به جز تشنگى و گرسنگى بهره اى نمى‌برند وچه بسا شب‌زنده‌دارانى که از قيام شبانه خود جز بى‌خوابى و خستگى بهره‌اى ندارند. آفرين بر خواب هوشمندان و افطارشان».

انتهای خبر/