یادداشت/ عباس حاجینجاری
خطای راهبردی آمریکا و امکانپذیری تعمیم آن
برای آگاهان سیاسی تردیدی وجود ندارد که شلیک موشکهای تامهاوک از عرشه ناو آمریکایی قبل از اینکه اهداف نظامی پایگاه الشعیرات را هدف گرفته باشد، اهداف سیاسی درون آمریکا و متحدان منطقهای این کشور را هدف گرفته بود.
با فرونشستن گرد و غبار ناشی از اقدام نظامی امریکا علیه دولت قانونی سوریه و موشکپرانی به سمت پایگاه نظامی «الشعیرات» و تلاش زودهنگام برای تبدیل آن به یک فرصت دیپلماتیک برای تأثیرگذاری بر روند تحولات منطقه و امتیازگیری سیاسی، بیش از پیش ضعف نظام تصمیمگیری و هدایت راهبردی این کشور با روی کار آمدن دولت ترامپ آشکار شده است. اگر حاکمان سلف امریکا در دو دهه گذشته مبتنی بر یک برنامهریزی چندساله و یافتههای مراکز نظریهپردازی این کشور و مبتنی بر دکترین اقدام پیشدستانه با حمله به عراق و افغانستان و تحمیل یک هزینه 7هزار میلیارد دلاری بر مردم امریکا، زمینهای را ایجاد کردند که ترامپ اکنون با نقد سیاستهای گذشته و همان راهبردها، بر کاخ سفید حاکم شود، به طور طبیعی میتوان نتیجه این خطای راهبردی تیم جدید مسلط شده بر کاخ سفید را پیشبینی کرد که بیش از گذشته موقعیت و جایگاه امریکا در جهان را متزلزل خواهد کرد.
برای آگاهان سیاسی تردیدی وجود ندارد که شلیک موشکهای تامهاوک از عرشه ناو امریکایی قبل از اینکه اهداف نظامی پایگاه الشعیرات را هدف گرفته باشد، اهداف سیاسی درون امریکا و متحدان منطقهای این کشور را هدف گرفته بود، چراکه عملکرد چند ماهه ترامپ و مواضع متناقض او نسبت به موضوعات داخلی و بینالمللی امریکا، عملاً اعتبار و توان دیپلماسی و نظام تصمیمگیری این کشور را به سخره گرفته بود و سبب شده بود متحدان اروپایی این کشور با امریکا فاصله گرفته و متحدان عرب منطقه و ترکها نیز که در ماههای اخیر ضربات سنگینی را از مقاومت متحمل شدهاند در قدرت و توان امریکا به تردید افتاده، نشانههای تغییر سیاستهای آنها آشکار شده بود.
اگرچه در زمینهسازی کشاندن کاخ سفید به سمت این اقدام نظامی نقش صهیونیستها و ترکها را نمیتوان نادیده انگاشت چراکه آنها برای عبور از بحران استراتژی منطقهای و شکستن قفل عرصه میدانی سوریه و خروج از انفعال نیاز به ابتکار عملی داشتند که محصول آن این اقدام بود، اما تردیدی نمیتوان داشت که در عرصه میدانی و نظامی محصولی که ترامپ از این اقدام نظامی به دست آورد جز اثبات ضعف و ناتوانی سیستمهای نظامی امریکا و قابلیتهای موشکی این کشور نبود. امریکاییها هنوز نتوانستهاند پاسخی قانعکننده برای گم شدن نزدیک به 40 موشک از موشکهای شلیک شده به سمت پایگاه نظامی سوری ارائه دهند و این در حالی است که موشکهای عمل کرده نیز در عین فرودآمدن بخشی از آنها در مناطق روستایی و کشتن کودکان و افراد غیرنظامی، عملاً تأثیری در کاهش قدرت عملیاتی و نظامی پایگاه مذکور نداشته است.
مبتنی بر استدلال خود امریکاییها قطعاً نمیتوان برای این اقدام نقشی راهبردی قائل شد، چراکه زمانی که در دوران وزیر دفاع سابق امریکا و در جریان عملیات هوایی کشورهای عربی علیه اهداف یمن یا سوریه، کاترین اشتون نظامیان کشورهای عرب را به تمسخر گرفته بود که هنر شما فقط این است که با هواپیماهای پیشرفته امریکایی در ارتفاع 30هزار پا پرواز و بمباران کنید و این در حالی است که نیروهای مقاومت در عرصه میدان میجنگند و جالب این است که این بار امریکاییها خود جرئت پرواز هواپیماهایشان را نیز نداشته و به شلیک کور موشکهای کروز بسنده کردهاند و البته اکنون به دنبال بهرهبرداریهای سیاسی و روانی از این اقدام ناکارآمد نظامی برآمدهاند.
تهدید ایران و روسیه به تشدید تحریمهای اقتصادی به اتهام حمایت از دولت قانونی سوریه یا تلاش صهیونیستها یا برخی از مزدوران داخلی امریکا بر ایجاد ارعاب در داخل برای تأثیرگذاری بر راهبرد استراتژیک ایران در حمایت از مقاومت در منطقه و فرآیندهای سیاسی داخلی بخشی از اهدافی است که از همان لحظه آغاز اقدام نظامی برای آن طراحی و این روزها بر زبان خانم نیکی هیلی، نماینده امریکا در سازمان ملل یا بعضی از رسانههای مرتبط با آنها جاری شده است که البته تکرار آن را نیز میتوان بعد از حملات امریکا به افغانستان و عراق و تهدید ایران به خاطر آورد که نتیجه آن تجاوزات و تهدید اکنون به تثبیت اقتدار و موفقیت ایران در منطقه تبدیل شده است.
مقام معظم رهبری در دیدار نوروزی فرماندهان ارشد نیروهای مسلح، با اشاره به حمله امریکا به سوریه و برخی تحلیلها با هدف امکانپذیر نشان دادن این اقدام در نقاط دیگر دنیا، یادآور شدند که: جنایت، تجاوز، تخطی و تعدی کاملاً از امریکاییها بر میآید و در نقاط دیگر دنیا نیز این کارها را کردهاند، اما مسئله این است که آنها جرئت انجام چنین کاری را کجا خواهند داشت؟ ایشان تأکید کردند: جمهوری اسلامی نشان داده است که با اینگونه حرفهای بیربط و کارهای غلط، از میدان به در نمیرود و مردم و مسئولانی که به انقلاب اعتقاد دارند، با توکل بر خدا، در مقابل تهدیدها و تشرها عقب نمینشینند، زیرا اگر بنا بر عقبنشینی بود، امروز کشور دچار درماندگی و ورشکستگی روحی و تمدنی بود.
منبع: روزنامه جوان
نظرات بینندگان