به گزارش شیرازه، روزنامه «جوان» در صفحه ورزشی خود و در یادداشتی از «سعید احمدیان» نوشت:

«ببخشید طلا نگرفتم.» این عذرخواهی کیمیا علیزاده، بانوی تکواندوی کشورمان را باید مدیران ورزش کشورمان قاب کنند و به دیوار اتاقشان بزنند، بانوی تکواندوی کار کشورمان بعد از مدال تاریخی برنز در المپیک ریو، همین چند روز پیش بعد از یک مصدومیت سخت در قهرمانی جهان روی شیاپ چانگ رفت و نایب‌قهرمان شد. علیزاده یک مدال تاریخی دیگر گرفت تا او را با فاصله زیاد به بهترین بانوی تکواندوکار تاریخ ایران بدل کند، اما نکته قابل تأمل پس از این موفقیت تاریخی، عذرخواهی این بانوی ملی‌پوش از مربی‌اش و مردم ایران است. در حالی مدال نقره علیزاده تا امروز باارزش‌ترین مدال تاریخ بانوان ایران است در رشته تکواندو است، اما وی پس از پایان مسابقه فینال در متنی از اینکه نتوانسته مدال طلا بگیرد، عذرخواهی کرده است! عذرخواهی کیمیا علیزاده درس بزرگی به مسئولان ورزش و برخی قهرمانان است، به طور قطع علیزاده بابت این مدال شایسته تقدیر است و کمتر کسی است که او را ملامت کند که چرا قهرمان نشده است و همین که با وجود عمل جراحی بعد از المپیک و فاصله کمی که برای آماده‌سازی جهت حضور در قهرمانی جهان داشت، توانسته تا فینال بالا بیاید و رنگ مدال برنز دوره گذشته‌اش را به نقره تبدیل کند، شاهکار کرده است. با این حال علیزاده می‌آید و بعد از این موفقیت بزرگ، برای اینکه نتوانسته موفقیت بزرگ‌تری به دست بیاورد، عذرخواهی می‌کند.
 
حرکت قابل تأمل علیزاده در شرایطی است که در ورزش کشورمان چه بین مدیران و چه برخی ورزشکاران، هنوز فرهنگ عذرخواهی جا نیفتاده است و پس از هر ناکامی در مسابقات مختلف چه جهانی، آسیایی و المپیک، کم پیش می‌آید یک ورزشکار، مربی یا مدیر به خاطر این نتایج عذرخواهی کند و اکثریت آنها به دنبال توجیهی برای فرار از تبعات شکست و ناکامی هستند. چه آسمان و ریسمان‌هایی بافته نمی‌شود که یک نتیجه دور از انتظار، عادی جلوه داده شود تا جایی که حتی برخی ورزشی‌ها طوری وانمود می‌کنند، همین نتیجه ضعیفی هم که گرفته‌اند، از سر ورزش ایران زیاد است، طوری که باید بابت این ناکامی، از آنها قدردانی هم کرد!
 
کمتر مدیر یا قهرمانی در سال‌های اخیر شهامت عذرخواهی بابت ضعف‌ها در مسئولیت و مسابقه‌ای که اعزام شده را داشتند و روال مرسوم این بوده که همه به دنبال شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت نتایج کسب شده در میادین مختلف بوده‌اند و حتی برخی‌ها با پنهان شدن پشت موفقیت‌های دیگران به دنبال توجیه ناکامی و فرار از زیر بار پاسخگویی هستند.  در چنین وضعیتی قدر گوهری مانند کیمیا علیزاده را باید در ورزش ایران بیشتر از قبل دانست، قهرمانی که با وجود یک مدال تاریخی، ابایی ندارد از اینکه نتوانسته رنگ مدالش زرین‌تر باشد، عذرخواهی کند. آن هم در شرایطی که علیزاده هم می‌توانست مانند خیلی از ورزشی‌ها، ناکامی‌اش را در فینال توجیه کند، عکس‌هایی که از مصدومیت دست و زانوی علیزاده منتشر شده، نشان می‌دهد که این بانوی قهرمان، با وجود مصدومیت در فینال با تعصب و غیرتی که به خرج داده با حریفش که قهرمان المپیک بود، مبارزه کرده است. او می‌توانست خیلی راحت با اشاره به مصدومیت و آسیب‌دیدگی که داشته، شکست خود را در فینال و نرسیدن به مدال طلا توجیه کند. با این حال علیزاده برخلاف خیلی‌ها، می‌آید و عذرخواهی می‌کند که شکست خورده، آن هم پس از اینکه توانسته اولین مدال نقره بانوان ایران را در رقابت‌های قهرمانی جهان در رشته تکواندو به دست بیاورد.
 
عذرخواهی علیزاده پیام‌های زیادی به مدیران فدراسیون تکواندو، وزارت ورزش و سایر بخش‌های ورزش کشور دارد، اینکه پس از هر ناکامی و نرسیدن به هدفی که انتظار می‌رود، می‌توان با یک عذرخواهی و قبول مسئولیت، برای موفقیت در رقابت‌های پیش‌رو تلاش کرد، امری که می‌تواند هم زخم‌های یک ناکامی را التیام بخشد و هم مسئولیت‌پذیری یک قهرمان یا مسئول را نشان می‌دهد و این مسئله به‌طور قطع در آینده می‌تواند زمینه‌ای برای بازسازی و رفع نقاط ضعف و تلاش برای موفقیت در مسابقات پیش‌رو باشد. چنین مدیر یا قهرمانی هم به‌طور قطع در بین مردم محبوبیت بیشتری خواهد داشت تا ورزشکار یا مسئول یا مربی‌ای که بخواهد با توجیه شکست و فرار از عذرخواهی، همه تقصیرها را گردن دیگران بیندازد و خودش را مبرا کند.