به گزارش شیرازه، کارشناس ارشد تغذیه در دانشکده تغذیه و علوم غذایی شیراز، گفت: در پروتئین سویا تمامی اسیدهای آمینه ضروری به جز "متیونین" و "سیستئین" وجود دارد.

"زهرا مصلایی" با اشاره به فیبر بالای سویا فیبر که مانع فعالیت آنزیم هضم کننده پروتئین(تریپسین) می شود، افزود: به دلیل اینکه این عامل بازدارنده هضم، با حرارت از بین می رود، پروتئین سویا پس از پختن به خوبی جذب می شود؛ خیساندن، در معرض بخار قرار دادن، جوانه زدن و تخمیر، از روش هایی هستند که می توان از آن ها برای بالا بردن ارزش غذایی سویا استفاده کرد.

او با اشاره به اینکه سویا بر خلاف سایر حبوبات متعلق به خانواده دانه های روغنی است، ادامه داد: این دانه دارای اسیدهای چرب غیراشباع گیاهی است و "کنجاله" سویا که در بازار به نام پروتئین سویا شناخته می شود، پس از استخراج روغن آن به دست آمده است و دارای میزان پروتئین بالاتری نسبت به دانه سویا است، به طوری که حدود 50 درصد آن را پروتئین تشکیل می دهد؛ از لحاظ کمّی، پروتئین کنجاله سویا، بیش از انواع مختلف گوشت است(گوشت ها دارای 15 تا 30 درصد پروتئین هستند)؛ این در حالی است که از لحاظ کیفی، ارزش پروتئین گوشت بالاتر از پروتئین سویا است.

این کارشناس ارشد تغذیه، اضافه کرد: در غلاتی مانند ذرت و حبوبات به ویژه لوبیای سویا، ترکیباتی به نام "ایزوفلاون ها" یافت می شود که به عنوان غذای سالم شناخته شده اند.

مصلایی گفت: فیتواستروژن های موجود در سویا به عنوان آنتی اکسیدان عمل کرده و بدن را در برابر عوامل سرطانزا محافظت می کنند؛ استروژن های گیاهی(فیتواستروژن ها) با پایین آوردن میزان استروژن پلاسما، از سرطان سینه جلوگیری می کنند.

او افزود: بیماری های قلبی عروقی نیز در مصرف کنندگان سویا کمتر است؛ همچنین ایزوفلاون های سویا در مهار ترشح آنتی ژن خاص پروستات(PSA) و کاهش ابتلا به پوکی استخوان نقش دارند.

مصلایی در پایان یادآور شد: مصرف سویا در بیماران مبتلا به گواتر، توصیه نمی شود.