به گزارش شیرازه، جلسه علنی شورای شهر شیراز هر هفته با حضور شهردار، معاونین شهرداری و اصحاب رسانه برگزار می شود؛ در این جلسه دستورکارهایی که به بحث و بررسی گذاشته می شود معمولا به صورت مبهم است و کمترین اطلاعات در اختیار اصحاب رسانه قرار می گیرد که این موضوع با اعتراض و انتقاد خبرنگاران روبرو شد.

سخنگوی شورای شهر شیراز درخصوص شفاف سازی و ارائه مطالب مورد نیاز اصحاب رسانه، تصمیم بر برگزاری نشست هفتگی با خبرنگاران گرفت.

اولین جلسه هفتگی شنبه 27 آبان برگزار شد؛ انتظار می رفت که محوریت جلسه فوق، جهت روشن شدن سوالات اصحاب رسانه و رفع ابهام ها باشد اما بر خلاف تصور و وعده ای که داده شده بود سخنگوی شورای شهر شیراز به ارائه موضوعاتی که مکررا در گذشته رسانه ای شده بود پرداخت و فعالیت های انجام شده طی هفته گذشته را مجددا تکرار کرد.

لاجرم به دلیل سقف زمانبندی جلسه، اجازه پرسش و پاسخ به نحو شایسته وجود نداشت؛ علی ناصری نه تنها پاسخ شفاف و کاملی برای سوالات هر چند اندکی که ذکر شد نداشت بلکه با کلی گویی از ارائه پاسخ لازم سر باز می زد و در پاسخ به تعدادی از سوالات، خود را سخنگوی اعضای شورا نمی دانست و معتقد بود که مطالب و آمار ذکر شده در صحن علنی توسط اعضای شورای شهر هیچ ارتباطی با سخنگوی این پارلمان شهری ندارد.

به نظر می رسد این عضو شورا واقف به وظایف سخنگوی یک نهاد و مجموعه شهری نیست؛ ناصری در ظاهر، خود را سخنگوی شورا معرفی می کند منتها درواقع می بینیم که وی خود را سخنگوی فرد می داند و هیچ توضیح و یا پاسخی در برابر مطالب ذکر شده و اتفاقاتی که در صحن علنی شورا می افتد، ندارد و تنها به بیان جمله از خود عضو شورا سوال بپرسید بسنده می کند.

سخنگو موظف به شفاف سازی درباره تمام نکات ذکر شده در نهاد و مجموعه مدیریت شهری است چنانکه در هیئت دولت می بینیم که وقتی یک نفر از اعضای دولت حرفی می زند سخنگوی دولت در سریع ترین فرصت به ارائه نکاتی در تکمیل سخنان عضو دولت می پردازد.

به گزارش شیرازه، دومین جلسه سخنگوی شورای شهر با اصحاب رسانه ظهر امروز (شنبه یازدهم آذر) برگزار شد که البته بهتر است بگوییم نشست فرمایشی، چرا که هر خبرنگار تنها باید یک سوال می پرسید و سوالات همچنان نتیجه امیدوار کننده ای نداشت.

این جلسه نیز همچون نشست اول، از ابتدا به تکرار مکررات و ارائه آمار مبهم گذشت. سخنگوی شورای شهر شیراز به ارائه آمار تکراری فاجعه بار حوادث رانندگی، مرگ و میر و معلولیت ناشی از تصادفات، طلاق و ایدز پرداخت.

وی در حالی این آمار و ارقام اسف بار را اعلام می کرد که هیچ عملکردی از اعضای شورا بجز بازدیدهای نمادین را برای بازگویی نداشت.

شورای یک شهر باید تصمیم گیری های شهری را بر عهده داشته باشد و در راستای پیشگیری و حل و فصل مشکلات موجود شهری مصوبه داشته باشد اما تاکنون مصوبه درخوری برای رفع آسیب های موجود وجود نداشته است.

ساختمان شورای شهر در مکانی واقع شده که اطراف آن علاوه بر وجهه رسمی شهری به دلیل قرار گرفتن در بین الحرمین باید به جهت معنویت موجود، عاری از هرگونه آسیب باشد اما می بینیم که زنان کارتن خواب و معتاد بسیاری در اطراف تنها همین ساختمان پرسه می زنند و اعضای شورای شهر نیز در حال ارائه رقم و عدد و ای کاش ها و باید بشودهای بی سرانجام هستند.

ناصری با اظهار اینکه در هشت ماه گذشته 129 نفر در حوادث رانندگی درون شهری در شیراز جان خود را از دست داده و قریب به 300 نفر معلول شدند، در پاسخ به خبرنگاران درخصوص مشکلات موجود در حوزه حمل و نقل شهری و امکانات اجتماعی برای معلولان گفت: قرار است در آینده با همکاری کمیسیون عمران و حمل و نقل و کمیسیون حقوق شهروندی مصوبه های خوبی برای رسیدگی به معلولان داشته باشیم!

وی با بیان اینکه آمار کشته شدگان نسبت به مدت مشابه در سال گذشته کاهش داشته، از میزان کشته شدگان ابراز نگرانی کرد و افزود: در بین کشته شدگان 25 نفر را کودکان تشکیل داده و در عین حال معلولیت هم اتفاق ساده ای نیست بلکه خانواده‌ای را برای سالها تحت تاثیر قرار می‌دهد.

سخنگوی شورای شهر شیراز همچنین به روز جهانی ایدز اشاره و آمار مبتلایان به ایدز در استان فارس را 5/2 برابر آمار ملی عنوان کرد و اظهار داشت: از 36 هزار و 39 نفر مبتلا به ایدز که شناسایی شده اند پنج هزار و 718 نفر در استان فارس ساکن هستند و پیش بینی می شود که تعدادی مبتلا به HIV هم وجود دارد که در جامعه شهری شناسایی نشده باشند.

ناصری در ادامه گفت: رشد آمار ایدز از شرق شیراز به سمت غرب شیراز کشیده شده و این زنگ خطری است که مسئولان باید نظارت بیشتری بر خانه‌های مبله داشته باشند.

رئیس کمسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری همچنین حاشیه نشینی را از دیگر آسیب‌های اجتماعی شیراز عنوان کرد و افزود: حدود 250 هزار نفر در حاشیه شهر شیراز ساکن هستند و آمار موجود نشان می‌دهد رشد ورود مهاجران در کلان شهرها 5/1 درصد است اما در شیراز به 5/4 درصد می رسد و در حاشیه کلان شهر شیراز این آمار 12 تا 14 درصد است.

وی همچنین به ارائه آمار 99 درصدی کمبود امکانات و رسیدگی در شرایط بحرانی در یک مکان خاص! پرداخت و از ذکر نام و اطلاعات دقیق در این رابطه امتناع کرد.