روایت ضد کرونایی از تلاش بسیج/ نهادی به پشتوانه ملت بیش از قدرت یک دولت
با چند نفر از گروه های جهادی و بچه های بسیجی جهت غربالگری مسافران ورودی به شهر شیراز، راهی جاده شدیم، یک خودروی پلیس، یک آمبولانس هلال احمر، یک خودرو از شهرداری، یک خودرو از راهداری، یک تیم از دانشگاه علوم پزشکی و تیم ناظر از سوی فرمانداری، همه آمده بودند تا کرونا را شکست دهند، اما فعلا تماشاگر بودند و گاهی نیز چند نفر را غربالگری می کردند.
بچه های بسیجی رسیدند، اگر همه آن نیروها 12 نفر بودند، اینها به تنهایی 25 نفر نیرو، یکی ماسک توزیع می کرد و به ماموران پلیس و شهرداری نیز ماسک داد، یکی دیگر دستکش توزیع می کرد که حتی نصیب مامور اداره بهداشت که دستکش نداشت نیز شد، عده ای دیگر از بسیجیان به مسدود کردن و راهنمایی خودروها پرداختند، عده ای دیگر به تست سرنشینان خودروها با تب سنج مخصوص، عده ای دیگر نیز به ضد عفونی کردن ماشین ها می پرداختند.
با خود اندیشیدم که اینها دیگر چه کسانی هستند، با وجود اینکه به صورت غیر رسمی وابسته به بسیج هستند، اما از همه سازمان های رسمی و دولتی بیشتر پای کار بودند، دانشگاه علوم پزشکی با آن همه ادعا و تجهیزات نتوانسته بود، چند دستکش و ماسک تهیه کند، اما اینها ماسک تولید کرده و همراه داشتند و حتی به ماموران بهداشت تقدیم کردند، حتی آنها خودرو مخصوص ضدعفونی کننده آماده کرده بودند، چیزی که یک ابتکار ویژه بود. از صبح پر انرژی بودند تا آخر شب، بیش از چند برابر میزان فعالیت مامورانی که برای این شیفت فوق العاده خود روزانه 120 هزار تومان حق ماموریت می گرفتند.
این همه بزرگی و عظمت کار مرا به خود مشغول کرده بود که صدای اذان مغرب بلند شد، جمعی از آنان راهی پاسگاه کناری و نماز را به جماعت خواندند که در این لحظه خودروی فرمانداری شام آورد، گفتند سهمیه 12 پرس بوده و به بچه های بسیج چیزی نمی رسد، یکی از آنان به اعتراض صدایش بلند کرد که چرا به ما نباید شام برسد، چرا بسیج؛ که ناگاه فرمانده آنان رسید و رو به دوست بسیجی خود گفت بروید از آن طرف خیابان شام بگیرید و بیاورید، 400 هزار تومان شام گرفتند و همه خوردند و دیگری اعتراضی بلند نشد.
با خود گفتم به راستی اینان چه کسانی هستند، کارمندان که وظیفه ذاتی آنان است، حق ماموریت و استراحت می گیرند و نهار و شام آماده تقدیمشان می شود، اما بسیجیان که خودجوش آمدند نه حقی از شام دولتی دارند و نه احترامی که یک معذرت خواهی از آنان بکنند. آری اینان واقعا مظلومان عالمند، مظلومانی که بیش از دولت قدرت دارند، چون ریشه در ملت دارند.
دکتر سید محسن هاشمی
نظرات بینندگان
