به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به نفل از نوید شاهد فارس، شهید «امان‌اله آقایی» یکم فروردین سال ۱۳۳۷ در قائمیه کازرون دیده به جهان گشود. ۷ ساله بود که راهی مدرسه شد. تحصیلات خود را تا سوم راهنمایی گذراند. پس از آن ترک تحصیل کرد و به کارگری مشغول شد. با آغاز جنگ تحمیلی راهی جبهه جنگ شد. او آرپی‌جی‌زن بود که سرانجام ۱۸ تیر ماه ۱۳۶۵ در عملیات بدر منطقه فاو با اصابت ترکش به شهادت رسید. پیکر پاکش در گلزار شهدای قائمیه کازرون به خاک سپرده شد.

متن وصيت 

برادران من راستی اين سربازان غيور و شما حزب الله که مردانه به قلب دشمن می‌تازند و گلوله‌ها خود مزدوران بعثی را به خاک و خون می‌کشند از کجا آموختند اين قدر فداکاری را معلم اين‌ها که بوده است؟!

آری اين‌ها درس شهامت را از سرور خويش امام حسين(ع) آموخته‌اند که چنان رعب و وحشت در دل کفاران انداخته‌اند که خود اقرار کرده اند که ما نتوانستيم بفهميم که درون قلب اين سربازان اسلام چيست که هر وقت اراده کنند به هدف خود می‌رسند و از کشته شدن هراسی ندارند بله اين‌ها عشق به الله و ثارالله و به روح الله و به حزب الله دارند.

اين‌ها لشکريان جندالله هستند. اين‌ها خود را از اين زندان و محدوده‌ی مادی و زندگانی دنيا رها کرده‌اند و خود را مملو از معنويات الهی کرده‌اند بله قرآن راهنمای آنان است و دستشان سلاح و قرآن است.

وصيتم به پدر و مادر و برادر و خواهرانم و قومان و خويشانم اين است که بعد از شهادتم لباس سياه نپوشند و عزا نگيرند چون شب داماديم است و خوب می‌دانيد قلب و روحم هميشه پيش معبودی بود که از همه کس به او نزديکترم و اين آرزوی من بود.

و می‌خواهم که شيرينی و نقل و ميوه بدهيد و افتخار کنيد که برای اسلام و برای مردی به جهاد رفتم که نايب صاحب الزمان(عج) و برای حق و حقيقت و مبارزه با کفارست چه خداوند فرموده «مَا مِنْ قَطْرَةٍ أَحَبَّ إِلَى اَللَّهِ مِنْ قَطْرَةِ دَمٍ فِي سَبِيلِ اَللَّهِ» يعنی هيچ قطره‌ای در مقياس حقيقت در نزد خدا از قطره خونی که در راه خدا ريخته شود بهتر نيست و من می‌خواهم که با اين قطره خون به عشقم برسم آن راه خدا است. از تمامی ملت انقلابی می‌خواهم که از امام اين بزرگ مرد که فقط برای خدا به نفع مستضعفين است اطاعت کنند. والسلام.

انتهای متن/