به گزارش گروه سلامت پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، زهرا لطفی عضو هیأت علمی گروه نفرولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ضمن مهم برشمردن نقش کلیه‌ها در ساختار عملکردی بدن انسان، از جمله نقش‌های کلیه را فیلتراسیون خون و دفع مواد زائد، نمک و آب اضافی دانست و گفت: چنان‌چه کلیه‌ها به هر علتی دچار نارسایی شوند، قادر به انجام وظایف خود نبوده و با پیشرفت نارسایی کلیه، زمینه برای بروز برخی بیماری‌ها از جمله نارسایی قلبی و فشارخون بالا ایجاد می‌شود.

لطفی بیماری دیابت را یکی از مهمترین علل بروز نارسایی‌های کلیوی عنوان و اضافه کرد: در بیماری کلیوی ناشی از دیابت معمولاً تا زمانی که حداقل ٨۰ درصد از عملکرد کلیه‌ها از بین نرود ممکن است هیچ علامتی ایجاد نمی‌شود و این وضعیت فرد را در معرض خطر ابتلا به بیماری کلیوی پیشرفته‌تر قرار می‌دهد که در نهایت ناگزیر به استفاده از روش های جایگزین کلیه مثل دیالیز یا پیوند خواهیم بود.

وجود آلبومین در ادرار

فوق تخصص بیماری های کلیه همچنین، با بیان اینکه افراد مبتلا به دیابت در معرض خطراتی همچون حملات قلبی، سکته مغزی، از دست دادن بینایی، آسیب عصبی وبیماری کلیوی وفشار خون بالا نیز قرار دارند، افزود: برای تشخیص بیماری کلیوی ناشی از دیابت، ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی بر آزمایش هایی تکیه دارند که طی آن سطح پروتئین «آلبومین» در ادرار و آزمایش خون برای ارزیابی سطح عملکرد کلیه اندازه گیری می‌شود و هنگامی که کلیه‌ها به طور طبیعی از عملکرد خوبی برخوردارند، از نشت آلبومین به ادرار جلوگیری می‌کنند، بنابراین وجود آلبومین در ادرار، می‌تواند نشانه‌ای از بیمار بودن کلیه‌ها باشد.

لطفی خاطرنشان کرد: چنان‌چه در آزمایش ادرار بیمار دیابتی آلبومین حتی در مقادیر کم وجود داشته باشد «میکروآلبومینوری کمتر از ۳۰۰میلی گرم در روز» نشان‌دهنده خطر بالاتر از حد متوسط ابتلا به بیماری قلبی و کلیوی در این افراد است.

وی افزود: همچنین آزمایش ادراری که برای تشخیص بیماری کلیوی دیابتی استفاده می شود، بایستی برای نظارت بر وضعیت فرد در طول زمان تکرار شود.

زمان مناسب پایش جهت درگیری‌های کلیوی

عضو هیات علمی گروه نفرولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد درخصوص زمان مناسب پایش بیمار دیابتی به منظور بررسی درگیری‌های کلیوی گفت: انجام آزمایش ادرار جهت بررسی دفع آلبومین و عملکرد کلیه، در افراد مبتلا به دیابت نوع یک، حدود پنج سال پس از تشخیص و در افراد مبتلا به دیابت نوع دو، از زمان تشخیص دیابت هرسال یک‌بار و سپس براساس درگیری کلیه براساس نظر نفرولوژیست انجام می‌شود.

لطفی درباره عوامل افزایش‌دهنده خطر ابتلای به بیماری کلیوی دیابتی گفت: سابقه خانوادگی بیماری کلیوی می‌تواند، خطر ابتلا به بیماری کلیوی دیابتی را افزایش دهد. علاوه بر این موضوع، عوامل متعددی وجود دارد که باعث ایجاد خطر ابتلا به بیماری کلیوی دیابتی خواهند شد و برخلاف سابقه خانوادگی می‌توان آن‌ها را تغییر داده و کنترل کرد.

وی اضافه کرد: از جمله ریسک فاکتورهای قابل تغییر این بیماری، افزایش مزمن قند خون، اضافه وزن یا چاقی، مصرف سیگار، پرفشاری خون و کلسترول بالا است.

این فوق تخصص نفرولوژی دانشگاه تصریح کرد: افراد اغلب به حفظ سطح قند خون خود در محدوده مناسب توصیه می‌شوند و همچنین به نظر می رسد که کنترل فشار خون به اندازه کنترل قندخون حائز اهمیت خواهد بود؛ چرا که قند خون بالا و فشار خون بالا به طور هماهنگ، به رگ‌های خونی و سیستم‌های اندام ها آسیب می‌رسانند.

اقدامات پیش‌گیرنده عدم ابتلا به بیماری کلیوی

 لطفی از مهم ترین اقدامات پیشگیری کننده در جهت عدم ابتلا به بیماری کلیوی و محافظت بدن در برابر سایر عوارض بیماری دیابت را انتخاب سبک زندگی سالم و نگه داشتن قند خون نزدیک به سطح عادی ذکر کرد و افزود: نگه داشتن قند خون نزدیک به نرمال، می تواند به جلوگیری از عوارض طولانی مدت دیابت کمک کند.

وی اضافه کرد: حد نرمال گلوکز خون ناشتا و سطح گلوکز خون برای جامعه هدف، قبل از هر وعده غذایی ٨۰ تا ١٢۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر «۴.۴ تا ۶.۶ میلی‌مول در لیتر» است؛ اما با این حال، این اهداف ممکن است به صورت فردی بررسی شوند.

راهکارهای درمانی دیابت

عضو هیات علمی گروه نفرولوژی دانشگاه پیرامون درمان بیماری دیابت هم گفت: دیابت نوع یک، با استفاده از انسولین قابل‌کنترل است و برای درمان دیابت نوع دو، اغلب از سایر داروهای خوراکی استفاده می شود. البته برخی از آن‌ها برای استفاده در افراد مبتلا به مشکلات کلیوی توصیه نمی‌شود، در حالی که برخی دیگر ممکن است به کاهش پیشرفت بیماری کلیوی کمک کنند.

لطفی یادآور شد: فشارخون بالا مشکل شایعی در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک و دو است؛ اما بروز آن بسته به مدت زمان شروع دیابت متفاوت است. ضمن این‌که در دیابت نوع یک، شیوع فشارخون بالا در زمان تشخیص کم است و متعاقباً طی چندین دهه افزایش می‌یابد؛ اما در دیابت نوع دو، بخش قابل‌توجهی از بیماران در زمان تشخیص دیابت، فشارخون بالا دارند.

وی گفت: به طور کلی، بیماران مبتلا به دیابت در مقایسه با جمعیت عمومی در معرض خطر قلبی عروقی بالاتری هستند و بنابراین بهتر است کنترل شدید فشارخون دراین افراد مدنظر باشد. همچنین مداخلات غیردارویی باید در صورت لزوم برای همه بیماران مبتلا به فشارخون بالا تجویز شود که شامل محدودیت نمک، کاهش وزن، افزایش مصرف میوه های تازه، سبزی‌ها و محصولات لبنی کم‌چرب، افزایش ورزش، اجتناب از سیگار کشیدن و همچنین اجتناب از مصرف الکل است.

انتهای خبر/

منبع: وبدا