به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به نقل از نوید شاهد فارس، شهید «هدایت‌اله ملک‌نسب» هشتم آذرماه سال ۱۳۴۲ در شهرستان سپیدان دیده به جهان گشود. پس از گذراندن دوران طفولیت راهی مدرسه شد و تا مقطع سوم راهنمایی تحصیل کرد. با رسیدن به سن قانونی به خدمت سربازی رفت و در کنار سایر هم‌زمان از میهن اسلامی پاسداری و حراست کرد. وی سرانجام پس از رشادت‌های فراوان ۱۵ خرداد سال ۱۳۶۳ به شهادت رسید.

 متن وصیت 
 بسم‌الله الرحمن الرحیم

با عرض سلام خدمت دایی عزیزم، امیدوارم که در زیر سایه ایزد منان موفق و سربلند باشید و همواره خداوند یارتان باشد و ائمه اطهار راهتان باشند.

 دایی جان! خودتان خوب می‌دانید که هر آدمی در هر لحظه از زندگی‌اش باید وصیتی داشته باشد، چون مرگ آدمی را خبر نمی‌کند؛ برای همین خواستم این وظیفه را انجام دهم و به دست شما بسپارم، تا بعد از مرگم که امیدوارم در راه خدا و استقلال و دفاع از میهن و مردم باشد.

به گوش همه به‌خصوص خانواده‌ام برسانید و به این دلیل این زحمت را به شما می‌دهم چون می‌دانم خانواده‌ام نمی‌توانند در مقابل حرف‌هایم صبوری کنند.
اول از هر چیز می‌خواهم وصیتم را این طور آغاز کنم که همیشه می‌خواهم همهٔ شما مثل همیشه راه ائمه اطهار را پیشه کنید و در همه مراحل زندگی خدا را از یاد نبرید.

من برای آزادی شما و مردم و میهنم می‌روم

 به‌خصوص به خواهرها و مادرم وصیت می‌کنم در جشن مرگ من که امیدوارم در راه دفاع از میهن باشد زاری نکنند نمی‌خواهم نامحرم صدای شیون آن‌ها را بفهمد، می‌خواهم شاد باشند و برایم شیون نکنند و برای شادی روح من هم که شده رنگ سبز برتن کنند به یاد امام حسین علیه‌السلام و صبوری کنند مثل حضرت زینب سلام‌الله‌علیها چون باید همه این را بدانید که من برای آزادی شما و مردم و میهنم می‌روم؛ برای شهادت می‌روم؛ پس برایم دعا کنید؛ من همین را در دنیا آرزو دارم.
 
 به پدر گرامیم و برادرهایم بگویید: در همه حال مادر را یاری کنند؛ چون او طاقت ندارد و همچنین برادرهایم پدر را در سختی‌ها و کارها تنها نگذارند. می‌خواهم از همه شما که هرچه بدی از من دیده‌اید حلالم کنید به‌خصوص پدر و مادرم که غیرممکن هست در طول این چند سال آن‌ها را اذیت و آزار نکرده باشم؛ از همین‌جا دست پرمهرشان را بوسه می‌زنم و از خداوند برای همه‌تان عمر باعزت طلب می‌کنم.

برای آزادی ایران و اسلام بکوشید

 از شما می‌خواهم که از استاد عزیزم حلالیت بطلبید که خیلی شرمنده زحماتش هستم. دیگر بیش از این مزاحمتان نمی‌شوم و امیدوارم همیشه رهبر عزیزمان و خداوند و ائمه اطهار را فراموش نکنید و همیشه برای آزادی ایران و اسلام بکوشید تا دشمن نتواند از ملت و کشور ما استفاده کند. با آرزوی موفقیت و سربلندی همه شما به خدای ایزد منان می‌سپارمتان از همه می‌خواهم حلالم کنید.

هدایت‌الله ملک‌نسب. یکم فروردین ۱۳۶۳.

 انتهای خبر/