مراسم تشییع پیکر سیمین دانشور نویسنده و همسر زنده‌یاد جلال آل احمد صبح امروز از تالار وحدت برگزار شد.

در این مراسم که با حضور جمعی از نویسندگان و اهالی فرهنگ برگزار شد پیام وزیر ارشاد نیز قرائت شد و سیمین دانشور به سوی بهشت ‌زهرا تشییع شد.

سیمین دانشور؛ متولد ۸ اردیبهشت سال ۱۳۰۰ در شیراز چشم به جهان گشود، وی نخستین زن ایرانی بود که به صورتی حرفه‌ای در زبان فارسی داستان نوشت.

فرزند محمدعلی دانشور (پزشک) و قمرالسلطنه حکمت (مدیر هنرستان دخترانه و نقاش) بود. تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را مدرسهٔ انگلیسی مهرآیین انجام داد و در امتحان نهایی دیپلم شاگرد اول کل کشور شد. سپس برای ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسی به دانشکده ادبیات دانشگاه تهران رفت.

دانشور، پس از مرگ پدرش در ۱۳۲۰ شمسی، شروع به مقاله‌نویسی برای رادیو تهران و روزنامهٔ ایران کرد، با نام مستعار شیرازی بی‌نام. در ۱۳۲۷ مجموعه داستان کوتاه «آتش خاموش» را منتشر کرد، که اولین مجموعهٔ داستانی است که به قلم زنی ایرانی چاپ شده ‌است. مشوق دانشور در داستان‌نویسی فاطمه سیاح، استاد راهنمای وی، و صادق هدایت بودند.

در همین سال با جلال آل‌احمد، که بعداً همسر وی شد، آشنا شد؛ در ۱۳۲۸ با مدرک دکتری ادبیات فارسی از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. عنوان رسالهٔ وی «علم‌الجمال و جمال در ادبیات فارسی تا قرن هفتم» بود (با راهنمایی سیاح و بدیع‌الزمان فروزانفر).

سیمین دانشور در سال ۱۳۲۷ زمانی که در اتوبوس نشسته بود تا راهی شیراز شود با جلال آل‌احمد نویسنده و روشنفکر ایرانی آشنا شد و در سال ۱۳۲۹ با آل‌احمد ازدواج کرد.

مهم‌ترین اثر او رمان سووشون است که نثری ساده دارد و به ۱۷ زبان ترجمه شده است؛ از جمله پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی در ایران محسوب می‌شود. دانشور همچنین عضو و نخستین رئیس کانون نویسندگان ایران بود.

دوستان و نزدیکان دانشور از وی با عناوین گوناگون چون مادر ایران، بانوی مهربان و صمیمی، بانویی که آزادگی برازنده اوست و... یاد می‌کنند.

دانشور، فرزندی نداشت اما هزاران تن از دختران و پسران این مملکت فرزند اویند که در آخرین دیدار اینگونه گفت: «من مادر ملت ایرانم».

با تمام این قلم فرسایی‌ها همسر جلال پس از سال‌ها دوری از جلال به دیدارش شتافت، و امروز از مقابل تالار وحدت به سوی خانه ابدی‌اش به نشانی‌، قطعه 88 (هنرمندان)، ردیف 150، شماره 31 تشییع شد.

انتهای پیام/