به گزارش شیرازه ابراهیم شعرا در گفتگو با خبرنگار مهر، در خصوص فعالیتهای اخیر اصولگرایان استان فارس تاکید کرد: همبستگی و اتحاد در میان اصولگرایان استان فارس مثال زدنی است و به طور حتم در انتخابات آینده نیز این اتحاد به حد بالای خود خواهد رسید.

وی تصریح کرد: ازجمله اولویتهای اصولگرایان استان فارس، حضور موفق در انتخابات شوراهاست که در این میان شورای شهر شیراز از اهمیت بالایی برخوردار است.

دبیر جبهه پیروان خط امام(ره) و رهبری فارس افزود: انسجام در میان کلیه بخش های اصولگرایان استان فارس باعث خواهد شد تا با یک لیست واحد در انتخابات شورای شهر شیراز شرکت کنند و با اعتمادی که مردم به اصولگرایان دارند به موفقیت خواهند رسید.

حضور اصولگرایان در شورای شهر شیراز لازم است

شعرا در ادامه سخنان خود با بیان اینکه باید مشکلات موجود در شورای شهر شیراز برطرف شود، گفت: به طور حتم با حضور یکپارچه اصولگرایان در شورای شهر شیراز دیگر شاهد بروز مشکلات در شورای شهر شیراز نخواهیم بود.

معاون سیاسی حزب موتلفه اسلامی استان فارس تصریح کرد: مشکلاتی که در این شورا پیش آمد به دلیل یک دست نبودن اعضا بود.

دبیر جبهه پیروان خط امام (ره) و رهبری فارس یادآور شد: حضور متحد اصولگرایان استان فارس در انتخاب مجلس شورای اسلامی نیز چشم گیر بود که در این میان شاهد موفقیت آنها نیز بودیم.

به گزارش شیرازه اما مشکلات شورای شهر شیراز جدای از یک‌دست بودن یا نبودن اعضا عمدتا برخواسته از طرز تفکری است که حتی برخی از چهره‌های اصولگرای شورای فعلی نیز آن را در قالب طرح‌های هم‌چون هدف 90 به نمایش گذاشته‌اند. این مساله طی روزهای آینده به تفصیل خواهد آمد.

 تکمیلی

پایگاه خبری تحلیلی سحاب نیوز در مطلبی با عنوان «نه شاهد دو جبهه ی سیاسی متضاد ،بلکه شاهد یک صف به هم فشرده از مدافعان خط سرمایه سالاری هستیم» توضیحات قابل تاملی را در خصوص ترکیب سیاسی و اقتصادی در شورای فعلی آورده است که خواندنی است. این مطلب به خوبی نشان می‌دهد که مشکل شورای شهر فعلی بسیار عمیق‌تر از برخی حزب‌بازی‌هایی است که در لفافه نزاع چپ و راست و به عنوان کار سیاسی مطرح می‌شوند:

پس از آنکه دو مجرم شورای شهر ، با عِلم به محکومیت کیفری خود ، در فراری رو به جلو استعفا دادند ، عضویت دو عضو علی البدل شورا یعنی آقایان مهندس حق نگر و حجه السلام میری در شورای شهر قطعی شد.

دو استعفایی که پیش از اخراج از شورا صورت گرفت ، موجب تغییر آرایش سیاسی طبقه ی دوم ساختمان خلدبرین شد .حال باید منظر ماند و دید  که ورود 2 عضو جدید، چه تغییری می تواند در عرصه ی گفتمان اقتصادی غالب بر شورای شهر داشته باشد؟

لذا لازم است در ابتدا به واکاوی تفکر حاکم بر شورای سوم پرداخته و سپس امکان تغییر آن را بررسی کنیم.

از آنجا که در ساختار تصمیم گیری کشور، شوراها از نهادهای مردمی و نه سیاسی به حساب می آیند ، تاثیر ایدوئولوژی اقتصادی حاکم بر این نهاد ، به مراتب مهمتر از تفکرات سیاسی اعضای آن می باشد. آنچه که در نحوه ی توزیع اعتبارات در مناطق مختلف شهر ، جهت گیری توسعه شهر ، نگاه به سرمایه گذاری و بسیاری موارد دیگر خود را نشان می دهد ، نه گرایشات سیاسی اعضا ، که بنیان های تفکر اقتصادی آنان است. پس چندان دور از انتظار نخواهد بود که در این نهاد مردمی، گرایشات سیاسی تغییر یابد ، اما مردم مناطق محروم آنچنان که باید و شاید این تغییر را احساس نکنند.

در چنین مواقعی علت را باید در تفکرات اقتصادی اعضا جستجو کرد. امری که شورای سوم به خوبی نمایش دهنده تمام و کمال این وضعیت است. نمایشی از تفاوت های سیاسی در عین اشتراکات اقتصادی است.

برای مثال در طرح هدف 90 که نماد بارزی از وجود تفکرات اقتصادی سرمایه سالارانه در شورای سوم است ، گرایشات سیاسی چپ و راست و یا اصولگرا و اصلاح طلب به کنار رفته و همگی اعضای شورا بر این طرح سراسر تبعیض مهر تایید زدند.

موضوع زمانی جالب تر می شود که بدانیم هدف 90 پیشنهاد یکی از به اصطلاح اصولگرایان شورای شهر بوده است!!نقطه ی اوج نمود خارجی تفاوت های سیاسی و اشتراکات اقتصادی در شورا ی شهر را می توان در 2 آذر 89 مشاهده نمود. آن زمان که با پیگیری های بسیج دانشجویی دانشگاه شیراز مناظره ای تحت عنوان آیا شمال شهر=جنوب شهر برگزار گردید.یکی از نکات جالب توجه در آن مناظره حضور آقایان نقیب زاده و خانی به نمایندگی از شورای سوم و با هدف دفاع از هدف 90 بود.

حضور دو تفکر کاملا متضاد سیاسی، و اشتراک عمیق فکری آنها در بنیان های تفکر اقتصادیشان به خوبی گواه این مدعاست که جناح های سیاسی تنها در حوزه منافع سیاسی خود با هم اختلاف دارند و هنگامه ای که جنگ فقر و غنا در میان باشد همگی در یک صف واحد به دفاع از خط سرمایه سالاری می پردازند.

جالب آنکه این موضوع دقیقا در بحث انتخاب شهردار نیز صادق است. برای مثال ، اعتمادی اصلاح طلب و پاک فطرت به اصطلاح اصولگرا ! هر دو به یک اندازه بر توسعه شیراز به سمت شمال و شمال غرب تاکید دارند.

در دوران مدیریت هر دو، میزان اعتبارات مناطق محروم نسبت به بودجه کل شهرداری تقریبا برابر بوده. حتی در مواردی نظیر پروژه خلیج فارس که اعتمادی بسیار محتاطانه عمل می کرد ، پاک فطرت تمام ملاحظات را کنار گذاشته و از این پروژه قویا حمایت کرد. تا آنجا که در مراسم افتتاح خلیج فارس شرکت کرده و از سرمایه گذار محترم پروژه درخواست می کند که ایشان مشابه چنین پروژه ای را در دیگر نقاط شهر نیز اجرا نماید.به نظر می رسد با توجه به موارد پیش گفته ، باید نگاه ها نسبت به تغییر آرایش ها در شورا تغییر یابد.

 وقت آن رسیده که به جای بررسی تفکرات سیاسی اعضای شورای شهر ، بنیان های تفکر اقتصادی آنان و تاثیر آن بر مسیر توسعه شهر، مورد توجه قرار گیرد. به نظر می رسد اگر تقسیم بندی شورا از اصولگرا و اصلاح طلب به عدالتخواه و توسعه طلب (توسعه به معنای غربی آن ، که توام با تبعیض است و با پیشرفت همرا با عدالت تفاوت های بسیار دارد) تغییر یابد آنگاه دانسته می شود که در ساختمان سه طبقه خلدبرین ، نه شاهد2 جبهه ی سیاسی متضاد ،که شاهد یک صف به هم فشرده از مدافعان خط سرمایه سالاری هستیم. جبهه واحدی که در عین اعتقاد به " هر که پولش بیش ، حقش بیشتر" دارای تفاوت های سیاسی بسیاری با یکدیگر هستند. تفاوت هایی که البته در آن هیچ خبری از دفاع از حقوق محرومان دیده نمی شود.