به گزارش شیرازه امپرياليسم غرب، هدفمند ولي در پي استيلاگري است و حيات خود را بر مبناي استيلا مي بيند.

 ساموئل هانتينگتون، فرهنگ جهاني سازي را كه با استقبال جهان ديگر مواجه مي شود، چنين بازگو مي كند: اساسا غرب همواره براي خود رسالتي قائل بود كه معتقد است ملت هاي جهان را با ارزش هاي غربي تطبيق دهد چه ارزش هاي دموكراسي، بازار آزادي، حكومت محدود، حقوق بشر، فردگرايي، قانون مداري و... كه به نظر غرب جهان گرايي و از نظر بقيه امپرياليسم است. با اين رويكرد اگر چه جهاني سازي در عرصه فرهنگ موجب ارتقاي وضعيت آموزش زنان، ارتقاي بهداشت و در بعضي از عرصه هاي سياسي حضور در تصميم گيري و تصميم سازي شده، و به دليل رشد نامتوازن در هر حيطه، خلاء و نارسايي در عرصه هاي ديگر را به ارمغان آورده است.
فرانسيس فوكوياما، انقلاب فاجعه آميز جنسي و اقتصادي را فروپاشي بزرگ نام داده، فروپاشي اي كه بي ترديد هم اكنون به وقوع پيوسته است. نيروها و سيستم هاي جديد اقتصادي كه در امر جهاني شدن، به فرهنگ كشورها هجوم مي برند، به طور خودكار زندگي نهادينه شده در خانواده را تباه مي كنند. بي شك وجود خانواده هايي با ثبات، سد بزرگي در مقابل منافع اقتصادي شركت هاي چند مليتي است. امروزه اعتقاد در جهاني سازي اين است كه زنان براي حضور در مشاغل اجتماعي بايد به نوعي از قيد مادربودن رها شوند، اين همان چيزي است كه سردمداران جهاني سازي يا همان «گلوباليزاسيون» مي خواهند، يعني احساس مادربودن را كه باعث آرامش خانواده و در نتيجه باعث ثبات خانواده مي شود را از زن به خصوص زن مسلمان بگيرد. از سويي ديگر، با رشد روزافزون و تاسف بار برنامه هاي مستهجن غربي و هجوم فرهنگي، مرزها را درمي نوردد و همراه با خروج سرمايه از كشورهاي در حال توسعه و به ويژه كشورهاي مسلمان، فرهنگ زنان را به تاراج مي برد.
در فرآيند جهاني شدن اين شعار كه «زنان براي تامين مخارج خانواده بايد كار كنند» نهادينه شده است و در بيشتر موارد، كودكان نيز از اين امر مستثني نيستند. در مورد سواد زنان اگرچه با رشد روزافزون آمار را در بسياري از كشورها مواجه هستيم، اين ابزار نتوانسته با تمام شعارهاي فريبنده، در ارتقاي جايگاه زنان در جهان سهيم باشد، به نظرمي رسد اتفاقي كه در اين مدت بر اثر ارتقاي تحصيلي زنان افتاده، تراكم ايشان در مشاغل اقتصادي با منزلت هاي بسيار پايين تر از مدرك تحصيلي آنها بوده است.
انتهای یادداشت/ص