امامزاده ای که بعد از مرگش سرخود را در دست گرفت و دنبال قاتل رفت/تصاویر
شیرازه،حضرت علی ابن حمزه(ع)، نوه حضرت امام موسی کاظم (ع) دارای عموهای بزرگواری چون حضرت امام رضا (ع)، احمد بن موسی (ع) و قاسم بن موسی (ع)می باشد، حضرت (ع)ازشاخه طوبایی است که از شجره طیبه امامت و ولایت روئیده، و منشا شفای دلها و خیر کثیر و برکات عظیم است.
مورخان مینویسند حضرت در سال ۱۹۰ هـ.ق در مدینه متولد شده است.حضرت علیابن حمزه(ع) به همراه تعدادی از نزدیکان خود برای یاری عموی خود حضرت امام رضا(ع) در سال ۲۲۰ هـ. ق (زمان حکومت معتصم عباسی) به شیراز آمده بود که جنگی میان عمال عباسی و یاران علی بن حمزه در منطقه ارژن نزدیک شیراز در گرفت و لشکر حاکم عباسی در فارس (قلتق خان) شکست خورده و عقب نشستند.
عباسیون پس از تجدید قوا از تاریکی شب استفاده کرده و به حضرت و همراهانش حمله ور شدند و همراهان حضرت در صحرا پراکنده شدند و برخی هم شهید شدند.
حضرت علی بن حمزه(ع) که در این درگیری جراحات سختی برداشته بود، در یکی از غارهای کوه شمالی که در آن چشمه آبی نیز وجود داشت، به طور مخفیانه زندگی میکرد، گفته میشود این همان غاری است که بعدها «ابن باکویه» ـ عارف شهیر شیرازی ـ برای انزوای خود به یمن و برکت وجود مقدس حضرت علیبنحمزه(ع) به عنوان محل زندگی خود انتخاب کرده و امروزه به «باباکوهی» شهرت یافته است.
حضرت با فروش هیزم امرار معاش میکرد و روزی مأموران خلیفه او را از خالی که بر صورت داشت شناختند و گردنش را زدند و سرش را به بغداد فرستادند و جسد را در محل فعلی (بالای پل دروازه اصفهان) در شیراز دفن کردند.
نقل است پس از آنکه علی بن حمزه به شهادت رسید، حضرت به لطف الهی از جا برخاست و سر مبارکش را برداشت و به راه افتاد و پس از طی مسیری بر زمین افتاد و تا چند روز از لبانش جمله مقدس لا اله الاالله شنیده میشد و اکنون آستان مقدسش زیارتگاه و باب الحوائج حاجتمندان است.حافظ شیرازی از زائران آن حضرت بوده و شعری در وصف حضرت به این مضمون سروده است:
سر آن کشته بنازم که پس از کشته شدن سر خود گیرد و اندر پی قاتل برود
مورخان مینویسند حضرت در سن ۳۰ سالگی در ۲۳ محرم الحرام سال ۲۲۰ هـ.ق در شیراز به شهادت رسید.
تفاوت ويژه حضرت علی بن حمزه نسبت به ديگر امامزادگان،این است که كمتر امام زاده ای وجود دارد كه علمای انساب و بزرگان، رجال تصریح به محل دفن او در مكان خاصی کرده باشند، که خوشبختانه درباره علی بن حمزه(ع) بن موسی الكاظم(ع) اتفاق و اجماع علمای انساب بر این است كه وی در سال 220 ه.ق در شیراز به شهادت رسید و در مكان كنونی بقعه آرمیده است.
به گفته سرپرست اداره اوقاف و امور خیریه ناحیه سه شیراز بر اساس اسناد و مدارک تاریخی و به گفته علما و تاریخپژوهان شهادت وی در 23 محرمالحرام بوده است و هر ساله مردم شریف و ولایتمدار شیراز با گرامیداشت این ایام به پیشگاه حضرت ولیعصر (عج) تسلیت و تعزیت عرض میکنند.
حجت الاسلام سید نورالدین صمدانی با اعلام برنامههای شهادت این امامزاده جلیلالقدر گفت: ویژهبرنامه سوگواری با سخنرانی آیتالله اسدالله ایمانی نماینده ولی فقیه در فارس و امام جمعه شیراز و با مداحی و مرثیهسرایی حاج کاظم محمدی همراه با نماز مغرب و عشا، جمعه 17 آذر ماه جاری مصادف با 23 محرمالحرام در بارگاه ملکوتی آقا علیابن حمزهابن موسیالکاظم (ع) صورت میپذیرد.
وی همچنین اظهارداشت: مراسم پر فیض دعای ندبه نیز صبح جمعه 17 آذر ماه جاری در محل شهادت حضرت علیابن حمزه در بابا کوهی شیراز برگزار میشود که از عموم مردم شریف شیراز و ارادتمندان اهلبیت (ع) برای شرکت در این محافل معنوی دعوت میکنیم.
{$old_album_38062}