مشاعره حداد، بی حوصلگی جلیلی، توهم غرضی، غرولند رضایی، سردی ولایتی، خطبه خوانی روحانی، طاقچه بالای عارف و گل و بلبل گویی قالیباف!
شیرازه- شب گذشته محسن رضایی، علی اکبر ولایتی، محمدباقر قالیباف، حسن روحانی، محمدرضا عارف، غلامعلی حدادعادل، سعید جلیلی و محمد غرضی هشت کاندیدای یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، در سومین رویداد تبلیغاتی در صدا و سیما، در مناظره زنده تلویزیونی شرکت کردند . مناظره ای که برخلاف دوره پیشین دو به دو نبود و هر هشت کاندیدا در کنار یک دیگر و صرفاً در حوزه اقتصادی، مواضع و رئوس برنامه‌هایشان را در معرض نقد دیگر کاندیداها قرار دادند و در رویدادی که بیشتر جنبه میزگرد داشت تا مناظره، تا حدودی مواضع‌شان را مطرح کردند و نوع طرح این مناظره‌ها نیز در نوع خود بی‌سابقه و عجیب بود.
برنامه که شروع شد مرتضی حیدری
قسم خورد که بجز خودش و چند نفر دیگر از سوالات خبر ندارند و کاملا محرمانه است،
همین موضوع باعث شد تا بینندگان تلویزیونی و نامزدها حسابی به مناظره حساس شوند.
در ادامه نقدی پیرامون اظهارات نامزدهای انتخابات می آید.
محمدرضا عارف، کاندیداهای جبهه اصلاحات،که خود را متعلق به فضای نخبگانی جامعه می داند و در اظهاراتش همیشه نوعی طاقچه بالا می گذارد، در این مناظره، در بدو شروع کار سعی کرد بحث را به حاشیه بکشاند، اما در ادامه با جواب حداد عادل روبرو شد، وقتی عرصه را بر نیت خود تنگ دید، خیلی زود از کوره در رفت. عارف که با شعار "زنده باد منتقد من" پا به عرصه رقابت گذاشته است، بدون توجه به این که ریاست جمهوری سعه صدر و صبر و متانت می خواهد، سریعتر از دیگران عصبانی می شد و بار ها به شیوه اجرای برنامه و نوع سوالات اعتراض کرد. معلوم نبود که اگر محمد رضا عارف قرار بود در جایگاه احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا سخنرانی کند چه اتفاقی می افناد؟
محمد غرضی یکی دیگر از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری که عضویت در دولت میرحسین و هاشمی را در کارنامه خود دارد. غرضی به نوعی برنده این مناظره بود! حداقل از این بابت که فقط و فقط در یک موضوع آن هم در مورد تورم صحبت کرد و علی رغم سن بالای خود، پر حرارت تر از دیگر کاندیداها ظاهر شد. نکته جالب در اظهارات شب گذشته غرضی اینکه، همه سوالاتی که غرضی پاسخ داد در مورد تورم صحبت کرد و وقت کم آورد، به سوال تورم که رسید 20 ثانیه وقت اضافه آورد!
حداد عادل یکی از اعضای ائتلاف متلاشی شده پیشرفت که از سابقه نسبتا مناسبی هم برخوردار است. وی تماما از باید ها و نباید ها سخن گفت و هر از چند گاهی که فضای مناظره را سرد و کسل کننده می دید، ذوق شاعری اش گل می کرد و با خواندن بیتی فضای جلسه را عوض می کرد و به نوعی به مجری برنامه کمک می کرد. حداد عادل شاید راضی ترین فرد در مناظره دیشب بود و هیچ نوع نشانه ای دال بر اینکه وی ناراضی باشد، دیده نشد و برعکس خود را کاملا مطیع نشان داد.
علی اکبر ولایتی یک دیپلمات باسابقه که در قالب یکی از اضلاع ائتلاف 2+1 در عرصه انتخابات
حاضر شده است، ولایتی نشان داد که به قواعد بازی آشناست، آنجا که لازم بود به جناح
رقیب پاسخ داده شود، توپ را به زمین دو یار هم ائتلافیش می انداخت و فرصت را برای
ارائه برنامه هایش غنیمت می شمرد، ولایتی علی رغم در پیش گرفتن چنین سیاستی باز هم
نتوانست در میدان رقابت قَدر ظاهر شود و در یک حالت سردی توام با بی تفاوتی پاسخ
های دیپلماتیک به سوالات داد.
حسن روحانی تنها نامزد روحانی این دوره از رقابت های انتخاباتی ریاست جمهوری که از سوی خانواده هاشمی مورد حمایت ویژه ای است. وی با غرور خاصی در بحث ها شرکت کرد، روحانی نشان داد که در خطبه خوانی هم دستی بر آتش دارد، هر زمان که عرصه را مناسب دید، خطبه آتشین خواند و به این و آن حمله کرد. وی هم مثل عارف معترض بود، اما با این تفاوت که با زیرکی خاصی اعتراض خود را ابراز می کرد. در تمام نقد و نظرهایی که داشت، از چاشنی سیاست و کیاست بهره برد و با آمار و ارقامی که می داد باید ها و نباید های زیادی را برای دولت آینده مطرح کرد.
محمدباقر قالیباف شهردار تهران، برای رئیس جمهور شدن خود حساب ویژه ای باز کرده و از هر تلاشی در این راه فرو گذار نبوده است. وی مدام برای نشان دادن مصداق عملی کارنامه خود از شهرداری و نیروی انتظامی صحبت به میان آورد و در بحث عدالت و پیشرفت طوری صحبت کرد که مجددا بحث تکنوکراتی را در اذهان عمومی زنده کرد. قالیباف در طول مناظره همواره سعی کرد خود را فردی مردم محور و با برنامه نشان دهد، وی شیوه گفتاردرمانی را بکار گرفت و سعی کرد در طول مناظره این خط را پیگیری کند و تا جایی که ممکن بود برای مردم در باغ سبز نشان داد.
سعیدجلیلی دبیر شورای امنیت
ملی کشور، کسی که اکنون نه تنها حامیان خاص خود را دارد، بلکه از حمایت های جبهه
پایداری نیز برخوردار است. جلیلی بر خلاف سخنرانی های قبلی در صدا و سیما و تجمع
های مردمی، این بار اندکی از کلی گویی فاصله گرفت و به تشریح برخی از جزئیات
برنامه خود پرداخت. هرچه که از زمان برنامه جلوتر رفت، آثار خستگی بر چهره وی
نمایان شد و به طوری که در اواخر برنامه به سادگی می شد به خستگی و بی حوصلگی
وی پی برد. جلیلی در این مناظره بارها گفتمان مقاومت را پیش کشید و از این گفتمان
دفاع کرد.
محسن رضایی یکی دیگر از نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری که به طور مستقل در این عرصه حضور یافته است. وی علی رغم پیش بینی قبلی خود نتوانست برنامه های خود را آن طور که می خواست به پیش ببرد. وی بارها در طول برنامه به زمان اندک پاسخگویی و شیوه اجرای برنامه اعتراض کرد. در نقد و نظرها مدعی شد، ارزش پول ملی ناموس ماست و برای برگرداندن آن به قیمت واقعی تلاش خواهد کرد و به طورکلی ادعا کرد، ورق را بر می گرداند. رضایی مدام از برنامه های کارشناسی شده و مدون خود برای ریشه یابی مشکلات اقتصادی صحبت کرد، اما در بیان جزئیات آن ناکام ماند. نکته جالب اظهارات رضایی زمانی بود که تصویری از یک معدن نشان داده شد تا نامزدها نظر خود را در رابطه با عکس توضیح دهند. وی مدعی شد به این معدن سفر کرده، در حالی که این معدن متعلق به کشور آمریکاست!
اگر چه این نوع مناظره در نوع خود یک نوع آوری از سوی صدا وسیما به شمار می رود، ولی با نقدهایی هم مواجه است، اولین ایرادی که می توان به این مناظره گرفت، این است که کاندیداها به سبب داشتن زمان کافی برای تشریح برنامه‌ها و دیدگاه‌های خود در مضیقه بودند و بالاجبار کلی گویی کردند.
هر چند در این مناظره به بحث اقتصادی به صورت کارشناسی و دقیق پرداخته شد، اما نحوه اجرا، برخی سوالات فضای مناظره را به سمت حاشیه برد. سوالات چهارگزینه ای که از نامزدها پرسیده شد، بی اختیار همه را به یاد مسابقه هفته و مرحوم نوذری انداخت که می گفت؛ از کی بپرسم؟
اما نکته آخر این که از این مناظره، نه نامزدهای انتخاباتی اعلام رضایت کردند و نه مردم به تشخیص درستی از برنامه های کاندیداها در حوزه اقتصادی رسیدند و عملا این مناظره کمک چندانی به مردم در انتخاب گزینه اصلح نکرد و فقط در این بین مرتضی حیدری و مهندس ضرغامی بودند که به سبب کنترل فضای جلسه و برگزاری یکی از مناظره ها، برنده شدند!
انتهای پیام/523
