شیــرازه - سرویس سیاسی: ماجرای چند دستگی و اختلاف اعضای مجمع نمایندگان فارس در مجلس شورای اسلامی موضوعی است که نه قابل کتمان است و نه یک حدس و گمان؛ بلکه حقیقتی است دردناک که سالهاست بهارستان نشینان فارس به آن مبتلایند؛ گفتن و نوشتن از اصل موضوع، تکرار معلوم و توضيح واضحات است.

اما ریشه یابی این اختلافات و رسیدن به یک تحلیل جامع از این موضوع امری است که همواره مورد غفلت واقع شده است. در این بین رفتار شخصی و حرفه ای نمایندگان، خاستگاه سیاسی آنها و نوع نگاه منتخبان مردم به مسائل و چالش های حوزه انتخابیه و استان در بوجود آمدن اختلاف یا وحدت در تصمیم گیری ها از جایگاه بالایی برخوردار است.

اگر اختلاف را در سطح تفاوت در سلیقه ها معنا کنیم؛ به هیچ وجه، شایسته نکوهش نیست، بلکه درخور تحسین نیز هست اما اگر اختلاف بدین معنی باشد که افراد روبروی هم قرار گیرند و در پیگیری موضوعات محوری، نمایندگان در خلاف جهت همدیگر حرکت کنند، می‌تواند سبب از هم پاشیدگی مجمع نمایندگان شود، همان طور که اکنون بسیاری از نمایندگان استان کمتر می‌توانند دور یک میز بنشینند!

آقایان جعفر قادری و سید احمدرضا دستغیب دو تن از نمایندگان اصولگرای شیراز که نه تنها در فارس شناخته شده هستند، بلکه در یک سطح بالاتر، از نمایندگان شاخص مجلس محسوب می‌شوند؛ کمتر روزیست که در رسانه ها خبری از آنها نباشد. یکی در مهمترین کمیسیون مجلس یعنی؛ امنیت ملی و دیگری در بهترین جایگاه تصمیم گیری اقتصادی در مجلس یعنی؛ برنامه و بودجه. قطعا موضع گیری و اظهارنظر آنها در باب مسائل سیاسی و اقتصادی از جایگاه بالایی برخوردار است و می تواند منشا اثر باشد. اما اظهارنظر این دو در باب مسائل، مشکلات و چالش های استان و فراهم آوردن زمینه های رشد و توسعه فارس یا از آن صلابت لازم برخوردار نیست یا در یک جهت نیست.

جعفر قادری سخت در تلاش بود و هست تا طرح الحاق فارس به دریا که حالا یک مصوبه قانونی هم شده، اجرا شود و در این راه هر اتهامی را به جان خرید و معتقد است که این طرح قابل توجیه و منطقی بوده و با اهداف اقتصادی و عدالت اجتماعی و توسعه منطقه ای سازگاری دارد و به نفع همه مردم است. اما احمدرضا دستغیب دراین باره می گوید؛ این طرح آن قدر ضرورت ندارد که به قیمت جریحه دار شدن احساسات پاک مردم هرمزگان شود و به اختلافات دامن بزند.

 دکتر دستغیب انتقال آب دریا به فارس را به صرفه نمی داند اما برای این موضوع یک ردیف اعتباری در بودجه سال 92 پیش بینی شده بود. نماینده مردم شیراز در مجلس هشتم و نهم این طرح را ناشی از نگاه نقطه ای می داند و معتقد است که این آب حاجت نمی دهد، در حالی که حامی اصلی این طرح، جعفر قادری نماینده شیراز است که آب را یک ضرورت انکار ناپذیر و نیاز مبرم صنایع استان می داند.

به هر حال این دو مصداق از مصادیق اختلاف نظرهای قادری و دستغیب درباره مسائل کلان استان است که رسانه ای شده است، بماند بسیاری از موضوعاتی که این دو بر سر آن بر یک صراط نیستند که در قالب ناگفته ها می ماند.

نکته جالب ماجرا آنجاست که هر دو از اختلافات نمایندگان استان و عدم همدلی و همراهی آنها در باب مسائل استانی می‌گویند و از ضرورت همدلی صحبت به میان می آورند و حتی برای این یکدلی مصادیقی هم ذکر می‌کنند. در جلسات و محافل رسمی نسبت به همدیگر اظهار لطف و محبت می‌کنند اما در عمل و همگرایی این محبت چندان پررنگ نمی‌شود.

دکتر دستغیب هفته گذشته از برخی نمایندگان انتقاد کرد که همکاران خود در مجلس را تخریب می‌کنند و از بزرگان استان درخواست کرد که برای حل اختلافات نمایندگان ورود کنند.

این اظهارنظر برای بسیاری سوال برانگیز بود. مخاطب دستغیب از برخی نمایندگان چه کسی بود؟ یا این که بزرگان استان برای حل موضوع ورود کنند، منظور چه کسانی اند؟ آیا خود آقای دستغیب و قادری جزو بزرگان فارس به حساب نمی آیند؟!

به هر حال، چنین سخنانی اختلاف و دوستگی حاکم بر فضای نمایندگان استان و شیراز را بیش از گذشته آشکار کرد اما اگر آتش این اختلافات به سرعت مرتفع نگردد، نه تنها دامن استان را خواهد گرفت بلکه ممکن است مردم این طور قضاوت کنند که فارس هیچ بزرگتری ندارد و ریشه چنین دعواهایی شخصی است نه منافع استان.

انتهای پیام/523/2