تصویر صورت بچه های «درودزن» در یک فیلم
فیلم مستند «صورتهای ابریشمی» که زندگی محصلان مدرسه شهید رحیمی در روستای درودزن است که سال 1385 دچار آتشسوزی شدند، به تصویر میکشد عصر دیروز در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.
به گزارش شیرازه به نقل از مهر، فیلم مستند «صورتهای ابریشمی» که زندگی محصلان مدرسه شهید رحیمی در روستای
درودزن است که سال 1385 دچار آتشسوزی شدند، به تصویر میکشد عصر دیروز در
جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد.
اکبر ناظمی کارگردان «صورتهای ابریشمی» که مستندش عصر دیروز ساعت 19:30 در سالن 5 برج میلاد در سی و دومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر نمایش داده شد درباره محتوای این فیلم گفت: سال 1385 محصلان مدرسه شهید رحیمی در روستای درودزن گرفتار آتش شدند. به این ترتیب که سه محصل از شدت سرما زودتر از بقیه به کلاس می آیند تا گرم شوند که کاپشن یکی از این محصلان به بخاری گیر میکند و بخاری برمیگردد.
وی افزود: زمانی که بخاری برمی گردد نفت داخل آن هم روی زمین می ریزد و آتش شعله ور می شود. کودکان برای خاموش کردن آتش کاپشن های خود را درمی آورند و روی آتش می اندازند تا خاموش شود اما لباس ها و سپس میز و نیمکتها هم میسوزند. در پی این آتشسوزی هیچ راه فراری برای بچهها باقی نمانده بوده و فقط پنجره کلاس بوده که آنها هم میله داشتند و در نهایت فاجعه اتفاق می افتاد و کودکان تا آمدن کمک، 15 دقیقه در آتش میسوختند.
ناظمی در توضیح بیشتر جزئیات این اتفاق که در مستندش هم به آن پرداخته است، بیان کرد: البته گفته می شود در این فاصله به مدیر مدرسه اطلاع رسانی کرده بودند اما گویا با تلفن صحبت می کرده و این خبر را خیلی جدی نگرفته است. در نهایت بعد از این فاجعه بچه ها را بیرون می آورند و به بیمارستانی در شیراز می برند اما این کودکان آسیب های جدی دیده بودند تا جابیکه دو تا از انگشتان یکی از کودکان در آتش ذوب میشود.
وی در ادامه افزود: نرگس حیدری یکی از این کودکان است که 16 بار مورد جراحی قرار گرفته است. من در مستند «صورتهای ابریشمی» زندگی امروز و چگونگی کنار آمدن آنها با این سوختگی را مورد بررسی قرار داده ام.
این عکاس پیشکسوت که در دوران انقلاب اسلامی نیز عکسهای ماندگاری ثبت کرده است، گفت: 10 روز با این کودکان و خانواده هایشان زندگی کردم و هریک از آنها می گویند که آینده دختران ما با صورت های سوخته نابود شده است. برخی مادران دختران صورتسوخته می گفتند که سه سال دخترانشان ماسک های خود را بر نمی داشته و حاضر نبودند خود را در آیینه ببینند.
وی در ادامه افزود: صورتهای این دختران آنقدر سوخته بود که تصمیم گرفتم اسم این فیلم را صورت های ابریشمی بگذارم؛ صورت هایی که دیگر ابریشمی نیست و رنگ تلخ سوختگی را به خود گرفته است.
به گفته وی، خانواده های این دختران در فیلم «صورتهای ابریمشی» از میزان کمک دولت و انتظارهای خود سخن میگویند.
ناظمی در پاسخ به این پرسش که آیا در فیلم سراغ مدیر مدرسه هم رفته است؟ بیان کرد: سعی کردم در این مستند قضاوت نکنم به همین دلیل سراغ مدیر مرسه هم رفتم و او هم با کمال میل حاضر به صحبت شد و از خود دفاع کرد، اما هیچ یک از مسئولان آموزش و پرورش حاضر نشدند مصاحبه کنند.
اکبر ناظمی کارگردان «صورتهای ابریشمی» که مستندش عصر دیروز ساعت 19:30 در سالن 5 برج میلاد در سی و دومین جشنواره بینالمللی فیلم فجر نمایش داده شد درباره محتوای این فیلم گفت: سال 1385 محصلان مدرسه شهید رحیمی در روستای درودزن گرفتار آتش شدند. به این ترتیب که سه محصل از شدت سرما زودتر از بقیه به کلاس می آیند تا گرم شوند که کاپشن یکی از این محصلان به بخاری گیر میکند و بخاری برمیگردد.
وی افزود: زمانی که بخاری برمی گردد نفت داخل آن هم روی زمین می ریزد و آتش شعله ور می شود. کودکان برای خاموش کردن آتش کاپشن های خود را درمی آورند و روی آتش می اندازند تا خاموش شود اما لباس ها و سپس میز و نیمکتها هم میسوزند. در پی این آتشسوزی هیچ راه فراری برای بچهها باقی نمانده بوده و فقط پنجره کلاس بوده که آنها هم میله داشتند و در نهایت فاجعه اتفاق می افتاد و کودکان تا آمدن کمک، 15 دقیقه در آتش میسوختند.
ناظمی در توضیح بیشتر جزئیات این اتفاق که در مستندش هم به آن پرداخته است، بیان کرد: البته گفته می شود در این فاصله به مدیر مدرسه اطلاع رسانی کرده بودند اما گویا با تلفن صحبت می کرده و این خبر را خیلی جدی نگرفته است. در نهایت بعد از این فاجعه بچه ها را بیرون می آورند و به بیمارستانی در شیراز می برند اما این کودکان آسیب های جدی دیده بودند تا جابیکه دو تا از انگشتان یکی از کودکان در آتش ذوب میشود.
وی در ادامه افزود: نرگس حیدری یکی از این کودکان است که 16 بار مورد جراحی قرار گرفته است. من در مستند «صورتهای ابریشمی» زندگی امروز و چگونگی کنار آمدن آنها با این سوختگی را مورد بررسی قرار داده ام.
این عکاس پیشکسوت که در دوران انقلاب اسلامی نیز عکسهای ماندگاری ثبت کرده است، گفت: 10 روز با این کودکان و خانواده هایشان زندگی کردم و هریک از آنها می گویند که آینده دختران ما با صورت های سوخته نابود شده است. برخی مادران دختران صورتسوخته می گفتند که سه سال دخترانشان ماسک های خود را بر نمی داشته و حاضر نبودند خود را در آیینه ببینند.
وی در ادامه افزود: صورتهای این دختران آنقدر سوخته بود که تصمیم گرفتم اسم این فیلم را صورت های ابریشمی بگذارم؛ صورت هایی که دیگر ابریشمی نیست و رنگ تلخ سوختگی را به خود گرفته است.
به گفته وی، خانواده های این دختران در فیلم «صورتهای ابریمشی» از میزان کمک دولت و انتظارهای خود سخن میگویند.
ناظمی در پاسخ به این پرسش که آیا در فیلم سراغ مدیر مدرسه هم رفته است؟ بیان کرد: سعی کردم در این مستند قضاوت نکنم به همین دلیل سراغ مدیر مرسه هم رفتم و او هم با کمال میل حاضر به صحبت شد و از خود دفاع کرد، اما هیچ یک از مسئولان آموزش و پرورش حاضر نشدند مصاحبه کنند.
نظرات بینندگان