یونسی که مسئولیتش به عنوان دستیار ویژه رئیس جمهور در امور قومیت‌ها و اقلیت‌های مذهبی، حالا بیشتر از سابقه امنیتی و اطلاعاتی‌اش به چشم می‌آید، چندی قبل گفته بود: «در حال حاضر عراق نه فقط حوزه تمدنی نفوذ ماست بلکه هویت، فرهنگ، مرکز و پایتخت ماست.» این جمله آن‌قدر حاشیه‌ساز بود که خیلی زود وزارت خارجه کشور دوست و برادر عراق، بیانیه‌ای بدهد و این جملات را محکوم نماید. حتی بخش قابل توجهی از شیعیان عراق که همراه و همسو با ایران هستند هم نمی‌توانند بپذیرند که پایتخت کشورشان، از سوی یک کشور دوست، مورد ادعا قرار بگیرد. اما یونسی چنین کرد و ضربه‌ای سهمگین بر قدرت نرم ایران وارد ساخت. اگر تا دیروز رسانه‌های عربی همسو با سعودی و قطر به دروغ ایران را متهم به کشورگشایی می‌کردند، حالا یونسی خوراک رسانه‌ای آن‌ها را به بهترین شکل فراهم کرده است.

راهکار بلند مدت؛ پیش‌گیری بهتر از درمان

راهکار بلندمدت برای این‌که بار دیگر، قدرت نرم ایران این‌گونه مورد هجمه قرار نگیرد، این است که مقاماتی که مسئولیت‌شان ارتباطی با مباحث منطقه‌ای و روابط بین‌المللی ندارد، حتی‌الامکان از اظهار نظر در این حوزه بپرهیزند. اولین شرط سخن گفتن در حوزه مسائل عربی، شناخت عقل عربی یا به قول خود عرب‌ها، «شارع عربی» است. اگر مسئولی از عقل عربی شناخت نداشت، ممکن است از سر دلسوزی جمله‌ای بگوید که نتیجه‌اش از ده‌ها توطئه علیه ایران بدتر باشد. گاهی اوقات، برخی مسئولان فکر می‌کنند چون مخاطبش عرب شیعه است، می‌توانند به هر شکلی سخن بگویند. این خطایی بنیادین است.

راهکار کوتاه مدت؛ یونسی باید عزل شود

اما راهکار کوتاه مدت که می‌تواند موجب رفع سوءتفاهم‌های شکل گرفته میان ملت عراق شده است، عزل فوری یونسی است. یونسی فارغ از این‌که چه نیتی داشته، الان نماد قدرت‌طلبی و کشورگشایی ایران شده است در حالی که ایران مبتنی بر اهداف انقلابی خود، در مسیر حمایت از مستضعفان و مبارزه با تروریسم حرکت می‌کند. عزل یونسی از دستیاری ویژه رئیس جمهور، می‌تواند ذهنیت عراقی‌ها اعم از شیعه و سنی را نسبت به اهداف ایران از حضور در کشورشان و مبارزه با داعش تا حدی ترمیم کند. البته ضربه جناب یونسی بر پیکر قدرت نرم ایران، کاری‌تر از آن است که حتی با عزلش هم، همه چیز به حالت عادی بازگردد.