به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، سردار شهید حسن باقری یا علی افشردی را این روزها به مدد خلوص نیت این اسطوره سرافراز جنگ و البته مستندسازی ها و برنامه های مختلف کمتر کسی است که نشناسد. اما بسیارند دلاور مردانی که علیرغم بزرگی روح و عملشان در لابلای دفتر خاطرات این کشور مومنانه پنهان مانده اند. جعفر مومن‌باقری دکترای علوم سیاسی و استاد دانشگاه شیراز است. در نگاه اول باور نمی کنی که او در هشت سال دفاع مقدس مسئول اطلاعات و عملیات لشکر 19 فجر بوده باشد، اما این واقعیت دارد. حاج جعفر که هیچ وقت پاسدار نشده و می گوید این قصه سر دراز دارد! خیلی سخت از خودش حرف می زند و مثل بچه های اطلاعات عملیات زمان جنگ گفتارش دارای یک مهندسی خاص و با حساب و کتاب است.

بدون شک اگر مومن باقری هم شهید شده بود امروز در عِداد سرداران بزرگ دوران دفاع معرفی می شد اما حالا که او به قول خودش «بادمجان بم بوده و آفت نداشته» گنجی از اسرار پیدا و پنهان جنگ تحمیلی را در سینه دارد که برای استان فارسی ها یک ذخیره ماندگار محسوب می شود. دکتر باقری را در سالگرد روزهای عملیات الی بیت المقدس و آزادسازی خرمشهر دعوت کردیم و او هم با تواضع و لطف همیشگی پذیرفت و به دفتر شیرازه آمد. گپ و گفت ما با او زوایای مختلفی داشت. حاج جعفر از مظلومیت غواصان کربلای چهار گفت و از دانشجویان متدین امروزی که با یک پیام در شبکه های اجتماعی تلفن همراه اعتقادشان فرو می ریزد.

مومن‌باقری در ابتدا گذری به فضای دانشگاه می زند. وی هر ترم حدود 500 دانشجو دارد که هر کدام اعتقاد و شکل شمایل خاصی دارند. این استاد دانشگاه در مورد شبهات و انتقادات دانشجویان در کلاس درس می گوید: برخی مواقع در کلاس دانشجویی شبهه ای مطرح می کند که در عرض چند ثانیه  60 نفر روی سر شما می ریزند و انواع سئوالات و شبهات را در آن زمینه و زمینه های دیگر مطرح می کنند. شیوه ی کار من این است که در کلاس ساختار سازی ذهنی کنم تا خود دانشجو علاوه بر اینکه جواب سئوالش را می گیرد بتواند در مکان های دیگر نیز پاسخگو باشد از طرفی باید تاریخ را خوب بلد باشیم تا آگاهی داشته باشیم و بتوانیم جواب دهیم.


استاد دانشگاه شیراز گفت: در کلاس و بنا بر شیوه ساختارسازی ذهنی مسائل نظام بین الملل، تاریخ معاصر، آنالیز دولت ها، انقلاب، گروه های سیاسی و اهداف را تبیین می کنیم.

 مومن‌باقری در بخش دیگری از سخنانش به جنگ نرم دشمن اشاره کرد و افزود: زمانی در یکی از زندان های آمریکا زندانیان باید هر روز می آمدند و در جمع دیگر زندانیان کارهای بدشان را می گفتند و در ازای آن نخ سیگاری یا چیزی می گرفتند؛ این آدم ها در طول زمان خودکشی کردند. حالا هم در شبکه های مجازی محتوایی تولید می شود و دائما ایرانیان را کم کار، دزد می نامند. هدف اینگونه القائات منفی، مُرده کردن جامعه است. مُردن هم فقط جسم نیست، روح هم ممکن است بمیرد.

وی اضافه کرد: استکبار در زمینه های مختلف بر علیه کشورمان توطئه می کند اما عده ای مانند مهاجرانی در دهه ی قبل و امروز صادق زیباکلام آن را توهم می نامند. برخی انگار نمی خواهند قبول کنند که بین گرگ و بره فرق وجود دارد.

باقری با اشاره به تحولات اخیر منطقه گفت: غرب و آمریکا به دنبال این بودند که کشورهای عربی اسرائیل را به رسمیت بشناسند و از انزوا رژیم صهیونیستی را خارج کنند به همین جهت برنامه ریزی کردند تا یک دموکراسی دروغین در منطقه ایجاد کنند. در لبنان، عراق، سوریه و فلسطین طوری برنامه ریزی کردند که انتخابات برگزار شود اما در هر انتخاباتی نیروهایی سرکار آمدند که درست در مقابل آن ها ایستادند بعد از این قضیه بود که نیروهای تکفیری متولد شدند.


این استاد دانشگاه با اشاره به موضوعات داخلی ایران از جمله هسته ای و مسائل اقتصادی گفت: در ابتدا باید بگویم اگر امروز در اقتصاد دچار مشکل هستیم به خاطر این است که ضعف ایمان پیدا کرده ایم ما اگر هدفمان را گم نکنیم به همه ی نیازهایمان می رسیم. در موضوع هسته ای نیز احساس می شود برخی عمدا می خواهند مردم زیر فشار اقتصادی باشند تا به این بهانه به رهبری فشار آورند و مذاکرات را به هر قیمتی پیش ببرند.

وی ادامه داد: نباید هسته ای را فقط به عنوان یک سوخت در نظر بگیریم. هسته ای یک علم است که کاربردهای زیادی دارد و در آینده استفاده های زیادی از این علم خواهد شد.

مسئول اطلاعات و عملیات لشکر 19 فجر با اشاره به خبر منتشر شده مبنی بر پیدا شدن پیکر 175 غواص دوران دفاع مقدس گفت: در کربلای چهار دو نقطه برای رفتن مشخص شد یکی از مکان ها جزیره ام الرصاص بود. با انجام عملیات برخی غواص ها زخمی شدند و ما برای اینکه بتوانیم از کانالها عبور کنیم مجبور بودیم از روی بدن آنها رد شویم که این صحنه واقعا دردناک بود. از یک طرف راه آنان بود که باید ادامه می دادیم و از طرفی عشق و علاقه ای که به رفقایمان داشتیم. این دو راهی خیلی سخت بود. برخی از این بچه ها زخمی شده بودند و هنوز نفس می کشیدند ولی با التماس از ما می خواستند که معطل ما نشوید و راه را ادامه دهید...
خیلی از این بچه های غواص همان مردان مرد آن روز بودند که به ما تاکید می کردند راهشان را ادامه دهیم.