بکش ولی خوشکلم کن!
عبارت 3 کلمه‌ای «بکش خوشگلم کن» عبارت آشنایی است برای تمام زنانی که برای رفتن به مهمانی، جشن عروسی، جشن تولد و حتی محافل خودمانی حاضر نیستند بدون آرایش و پرداختن به زیبایی‌های ظاهری خود در این گونه مراسم‌ها شرکت کنند.
به گزارش شیرازه به نقل از فارس، به مدد رسانه‌های ارتباط
جمعی و در راس آنان شبکه‌های گسترده ماهواره‌ای و برنامه‌های بدون فیلتر
این شبکه‌ها زنان و دختران به سبک و سیاق گذشته نمی‌خواهند با چهره‌ای
طبیعی و بدون رنگ و لعاب در بین دوستان، اقوام و آشنایان خود حاضر شوند و
با آنان همکلام شوند. آنها به هر نوع وسیله آرایشی متوسل می‌شوند تا خود را
از نظر زیبایی یک سرو گردن بالاتر از دیگر زنان نشان دهند.
میکاپ، آرایش ابرو، دور چشم، گونه‌ها، لب، کاشت ناخن، لاک زدن، کاشت پروتز، تزریق ژل، بوتاکس، جراحی بینی و پلک و هزاران نوع آرایش دیگر، همه روزه در چهره زنان و حتی مردان در خیابان‌ها و انظار عمومی به چشم می‌خورد.
بازار لوازم آرایشی در ایران از کف خیابان تا مترو و فروشگاه‌های مدرن همه جا هست. خانم‌های ایرانی هم به فراخور توان مالی‌شان از لوازم آرایشی ارزان قیمت و فیک چینی تا لوازم اصل گران‌قیمت را می‌خرند و در سبد هزینه ماهانه‌شان با هر شرایط مالی که باشند جایی برای این وسایل در نظر می‌گیرند.
این شاید تا حدی در بقیه دنیا هم تبدیل به یک امر متداول شده باشد. اما پایین بودن سن آرایش در ایران حتی در بچه‌های دوره ابتدایی و رواج آرایش‌های غلیظی که در بقیه دنیا معنای خاصی دارد باعث شده حتی کاری روزمره برای اغلب زنان دنیا در ایران به عنوان یک آسیب اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.
اگر بپذیریم که مبنای آرایش کردن کمک به زیباتر شدن افراد است حتی در بسیاری موارد با گریم‌های عجیب و غریبی در بین دختران ایرانی مواجه می‌شوید که اغراق نیست اگر بگوییم چهره‌شان کمی ترسناک هم می‌شود.
بیش از 17 هزار شبکه ماهواره‌ای جهانی در حال فعالیت هستند که بیش از 3 هزار شبکه به خوبی و وضوح بالا در ایران قابل مشاهده است. از این تعداد 380 شبکه اختصاص به موسیقی دارد که 24 ساعته موسیقی و کلیپ‌های تلویزیونی پخش می‌کنند و از میان شبکه‌های قابل دریافت در ایران، 74 شبکه به تبلیغات مد لباس و لوازم آرایش، 273 شبکه به تبلیغ ادیان و فرق ساختگی و تاریخی، 419 شبکه به ورزش، 252 شبکه به کودکان و نوجوانان اختصاص دارد.
شبکه‌های ماهواره‌ای تلویزیون به عنوان یکی از عمومی‌ترین و پرمخاطب‌ترین رسانه‌های جمعی سهم عمده‌ای در آموزش و تاثیرگذاری مستقیم و غیرمستقیم بر فرهنگ و روح و روان جمعی دارد. ماهواره به عنوان یک رسانه قوی ارتباط تنگاتنگی با نحوه زندگی انسان‌ها مانند تغییر عادات فرهنگی، شیوه لباس پوشیدن، چیدمان منزل، آداب معاشرت، استفاده از لوازم لوکس و تجملات دارد.
از آن جایی که بانوان به چهره و اندام ایده‌آل خود توجه کرده و اهمیت می‌دهند مدیران شبکه‌های ماهواره‌ای با اذعان به این نکته، زنان را هر روز در محور و مرکز برنامه‌های خود قرار می‌دهند و در نتیجه زنان وقتی که دنیا را از قاب جادویی تلویزیون تماشا می‌کنند می‌پندارند واقعیت زندگی همانی است که از شبکه‌های تلویزیونی قابل مشاهده است بنابراین در بعد توجه به فیزیک و ظاهر اندام خود سعی می‌کنند هر چه شبکه‌های ماهواره‌ای تبلیغ و تبیین می‌کنند را تهیه و مصرف کنند.
بر همین اساس با راه‌اندازی تلویزیون‌های ماهواره‌ای، تبلیغات انواع لوازم آرایشی و بهداشتی و هر آن چیزی که در حوزه مصرف زنان باشد سرتاسر دنیا را فراگرفته و نقش تبلیغات از لحاظ اقتصادی پررنگ‌تر شده است.
از آن جایی که کشور ما یک کشور جوان و با انواع سلایق جوان‌پسند و با تعدد شبکه‌های ماهواره‌ای مواجه است شاهد هستیم طی سال‌های اخیر الگوهای فرهنگی جوانان دستخوش تغییر شده و طرز لباس پوشیدن، آرایش مو، آرایش چهره تابعی از یک اصول خاصی نیست و الگوهایی که قبلا برای جوانان ما ملاک عمل و رفتار بود دیگر نمونه مناسبی به شمار نمی‌آید و به عنوان الگوی جمعی از آنان نام برده نمی‌شود و به شدت در حال تضعیف و فردگرایی است.
الگوسازی، همانندی و تشبیه خود به هنرپیشه سریال‌های تلویزیونی و ماهواره‌ای خانوادگی باعث می‌شود زنان و دختران با مقایسه اندام و بدن خود با اندام این هنرپیشه‌ها به نوعی دچار خود کم‌بینی، احساس حقارت و کاهش اعتماد به نفس شوند و سعی کنند با توسل به انواع جراحی زیبایی و آرایش‌های معمول و غیرمعمول چهره و اندام خود را به حد ایده‌آل هنرپیشه‌های سریال‌های ماهواره‌ای نزدیک کنند.
وقتی استفاده از لوازم آرایش برای زیبایی چهره در کشور همه‌گیر می‌شود دیگر هیچ‌کس نمی‌پرسد این همه آرایش چرا و برای چیست؟
در اثر تاثیرگذاری برنامه‌ها، تبلیغات و سریال‌های تلویزیونی ماهواره‌ای استفاده از لوازم آرایش به گونه‌ای فزاینده در حال رشد است حتی افرادی که دارای درآمد کافی برای زندگی متوسط نبوده و قادر به تامین نیازهای اولیه و حداقلی خانواده نیستند اما بنا بر ضرورت که معلوم نیست چگونه اولویت اول خانواده‌ها شده است تهیه لوازم آرایش جزو لاینفک زندگی امروز شده و طبقات محروم نیز پا به پای طبقات مرفه جامعه در صدد هستند که به هر نحو ممکن لوازم آرایشی خود را تامین کرده و هر روز جلوه‌آرایی، آرایش و خودآرایی بیشتری داشته باشند.
با وجودی که متخصصان پزشکی و زیبایی روزانه نسبت به زیان‌های بیش از اندازه مواد آرایشی بر پوست انسان هشدار می‌دهند علیرغم همه این هشدارها سن استفاده از مصرف لوازم آرایشی در کشور به شدت کاهش یافته است.
با نگاهی به رفتارهای زنان و دختران در جامعه درمی‌یابیم که در میان اقشار و طبقات اجتماعی موضوع آرایش کردن و خودآرایی به یک هنجار تبدیل شده به گونه‌ای که دختران در مقطع دبیرستان و حتی راهنمایی نیز تمایل و گرایش شدیدی به استفاده از انواع لوازم آرایش دارند به گونه‌ای که مادران را با رفتارهای خود همسو کرده‌اند و اولیاء نیز هیچ مخالفتی با این رفتار آنان نشان نمی‌دهند.
سریال‌های ماهواره‌ای به گونه‌ای القا می‌کنند که یک زن وقتی از خانه بیرون می‌آید باید متفاوت بوده و متمایز از دیگران باشد و اگر در طی روز در مکان‌ها و مهمانی‌های مختلفی حضور می‌یابد باید با آرایش‌های مختلف ظاهر شوند.
به گفته رسول دیناروند، رئیس سازمان غذا و دارو ایران از نظر جمعیت هفدهمین کشور جهان است اما از نظر مصرف لوازم آرایشی هفتمین کشور دنیاست، واردات رسمی لوازم آرایشی حدود یک میلیارد دلار در سال است اما بیش از این میزان مواد آرایشی قاچاق وارد کشور می‌شود.
طبق گزارش رسمی تجارت خارجی در 9 ماهه امسال 152 میلیارد و 147 میلیون ریال ارز برای خرید و مصرف لوازم آرایشی از کشور خارج شده است.
این اقلام آرایشی از 19 کشور شامل هلند، هند، لهستان، فرانسه، سوئد، سوئیس، چین، کره، تایوان، ترکیه، بلغارستان، ایتالیا، آمریکا، انگلیس، امارات، اسپانیا، آلمان و بلاروس در طی این مدت وارد کشور شده است.
آرایش برای تایید شدن
یک روانشناس در این زمینه می‌گوید: انسان از لحاظ روانی به طور خاص و عام احتیاج فراوانی به تائید شدن، دیده شدن و مورد نوازش قرار گرفتن دارد و به همین دلیل با انواع روش‌ها سعی می‌کند این دیده شدن را از محیط اطراف کسب کند. انواع لباس‌ها، لوازم خانه، اتومبیل، پرده و غیره در همین راستا تهیه و تولید می‌شود.
وی اضافه کرد: به همین دلیل است که انسان‌ها با خرید شیء، سعی می‌کنند توجه دیگران را جلب و به تبع آن نوازش روانی کسب کنند.
به گفته وی، بحثی به نام نوازش در روانشناسی مطرح است که آثار مثبت و منفی دارد؛ آرایش کردن طوری است که وقتی زن و دختر جلوی آیینه آراستگی و آرایش و در تنهایی خود به آیینه نگاه می‌کند احساس خوشایند و مطلوبی به او دست میدهد؛ اول خودش خود را تائید می‌کند که این جنبه مثبتی در کارکردگرایی فرد دارد.
نمایش مکرر چهره‌های آرایش شده و بی‌نقص، اندام ایده‌آل در سریال، فیلم و تبلیغات برنامه‌های ماهواره‌ای جوانان و به ویژه زنان را به انجام جراحی‌های زیبایی و در کنار آن به انواع آرایش‌های مد روز ترغیب می‌کند.
*آرایش براساس عکس های تلگرامی
زهرا درخشان یکی از آرایشگرانی که سابقه 10 ساله در این زمینه دارد در گفت‌وگو با خبرنگار فارس می‌گوید: امروزه دیگر نوع خدمات آرایشگران به مشتریان خیلی فرق کرده است. آنها در اثر عضویت در شبکه‌های مجازی و تماشای برنامه‌های ماهواره‌ای از مدل‌های دلخواه خود عکس گرفته و اعلام می‌کنند طبق این عکس‌ها صورت مرا آرایش کن.
وی افزود: حتی دختران جوان نیز برای مراسمات مختلف مدل‌ها گوناگونی را در گوشی‌های خود ذخیره کرده و در صدد هستند که همکاران ما به نحو احسن مدل ابرو، چشم‌ها و گونه‌ها و حتی ناخن‌های خود را بر اساس این مدل‌ها آرایش کنند.
موضوع دیگری که وی اشاره می‌کند موضوع رقابت بر سر زیبایی ظاهری است چراکه مشتریان وقتی به همراه سایر فامیل اعم از خواهرشوهر یا جاری خود می‌خواهند در یک مراسم عروسی حاضر شوند اصرار می‌کنند که باید من یک سرو گردن از خواهرشوهر و جاری خود زیباتر، دلنوازتر و خوش چهره‌تر شده و به قول معروف در تالار عروسی بدرخشم.
فاطمه ـ د یکی از مشتریان آرایشگاه است که می‌گوید: امروز دیگر مردم عقلشان به چشم‌شان است اگر برای یک مراسم به آرایشگاه نروم هر کس حرفی زده و فرد را بی‌کلاس می‌دانند.
وی می‌گوید: الآن دیگر همه چیز راحت شده است انواع مدهای روز آرایش و حتی مدل‌های مختلف شینیون مو را از اینترنت و ماهواره نگاه کرده و به آرایشگر خودم می‌گویم که مرا طبق آن مدل و حتی اگر بلد است زیباتر از آن درست کند.
ملیکا یک دختر تبریزی نیز معتقد است: وقتی برای رفتن به جشن عروسی و تولد و حتی در مهمانی خانوادگی آرایش می‌کنم احساس زیبایی و اعتماد به نفس می‌کنم چون دوست دارم در جشن‌های عروسی و سایر مراسمات چیزی کم نداشته باشم.
علت آرایش زنان
سعیده علیپور یکی از بانوان تبریزی معتقد است: به نظر من آرایش و زیبا جلوه دادن فرد در نفس قضیه بد نیست و اکثر قریب به اتفاق زنان دوست دارند آرایش کنند. اما اینکه چگونه و کجا آرایش کنند جای سئوال دارد. بعضی‌ها فکر می‌کنند هر چقدر بیشتر آرایش کنند در نظر دیگران خاص‌تر و متمایزتر دیده می‌شوند و اینجاست که عده‌ای بدون در نظر گرفتن فرهنگ و عرف جامعه و اینکه اصلا این نوع آرایش و پوشش در نظر عام خوشایند است یا نیست، اقدام به آرایش و رنگ و لعاب زدن به خود کرده و با پوشیدن لباس‌هایی که در شان یک زن و دختر ایرانی نیست در سطح جامعه و کوچه و خیابان‌ها ظاهر می‌شوند.
وی تصریح می‌کند: به نظر من کسانی که در ملاء عام و به طرز بسیار زننده‌ای آرایش کرده و لباس‌های نامناسب می‌پوشند، به دلیل عدم اعتماد به نفس در وجود خود نوعی کمبود و نیاز به توجه بیشتر احساس می‌کنند و با این کار سعی دارند به نوعی این کمبود را جبران کنند. در حالی که نمی‌دانند با این نوع رفتار تنها خود را ملعبه عده‌ای سودجو و هوسران کرده‌اند و دیگر هیچ.
والدین مقصر اصلی آرایش کردن دختران
سن استفاده از لوازم آرایشی در حالی در ایران به دوره راهنمایی رسیده که در کشورهای دیگر آرایش کردن بیشتر در میان زنان مسن دیده می‌شود و دختران و به ویژه دانشجویان اصلا خود را آرایش نمی‌کنند. کارشناسان مقصر اصلی گرایش زیاد جوانان به آرایش افراطی را والدین می‌دانند.
معصومیت کودکانه‌اش پشت چهره رنگ کرده‌اش پیداست. گوشه سفره‌خانه نشسته است و با دود قلیان بازی می‌کند. روپوش سرمه‌ای، کیف مدرسه اش و موضوع مشترکی که با دختران دیگر درباره آن حرف می‌زنند نشان میدهد تفریح بعد از درس و مدرسه‌شان همین قل، قل قلیان است. دختری هم سن و سالش از پله‌های سفره خانه پایین می‌آید و یک راست می‌رود سراغ دستشویی و دقیقه‌ای بعد همانند همکلاسی‌هایش با چهره‌ای بزک‌کرده‌تر از قبل به جمع دوستانش اضافه می‌شود.
خاطره دوری نیست کودکی. سال‌هایی که تنها به درس و بازی گذشت و به ذهن کمتر کودکی می‌رسید می‌توان روبروی آینه خانه بنشیند و کودکی‌هایش را زیررنگ‌ها پنهان کند. کاهش سن استفاده دختران از لوازم آرایش هشداری است که برخی از کارشناسان مدتها است به آن اشاره می‌کنند، اما هنوز بزرگ شدن زودهنگام کودکانمان دغدغه مادر و پدرهای این شهر نیست.
مشتریان پروپاقرص سالن‌های مد دختران 15 ساله
سعیده علوی‌زاده یکی از آرایشگران تبریز است که معتقد است دختران جوان 15 ـ 16 ساله مشتریان پروپاقرص مدهای روز آرایش هستند به طوری که آنها آرایش‌های مدل‌های غربی را خیلی دوست دارند و گاهی وقت‌ها مشتریانی به ما مراجعه می‌کنند که قصد دارند با این نوع آرایش‌ها قیافه طبیعی و معمولی خود را از دست بدهند و به جای زیبایی قیافه شیطانی پیدا کنند.
وی می‌گوید: حتی یکی از مشتریان دختر 11 ساله‌اش را برای آرایش و شینیون به آرایشگاه آورده و می‌خواست برای رفتن به جشن آن را آرایش کنیم و البته این دختر خانم اصرار می‌کرد که آرایش پررنگ‌تری داشته باشد.
این آرایشگر زنانه در خصوص نوع خدماتی که به مشتریان می‌دهند، اظهار داشت: در حال حاضر مشتریان ما دو نوع فیش تهیه می‌کنند فیش ویژه و فیش سوپر ویژه.
که در هر کدام از آنها نوع خدمات فرق دارد. در فیش سوپر ویژه نوع آرایش و کرم‌ها و لوازمی که استفاده می‌شود و نوع شینیون فرق دارد و در فیش ویژه این خدمات معمولی هستند.
وی افزود: یکی از نمونه‌هایی که زنان بیشتر به دنبال آن هستند ابروهای هاشور شده است که به تازگی مشتریان زیادی دارد و البته در کنار این موارد آرایش‌هایی که برای مراسم عروسی در تالار و در خانه صورت می‌گیرد متفاوت از هم است.
علوی‌زاده تصریح می‌کند: مدهای آرایش نیز هر 6 ماه یک بار عوض می‌شود به طوری که برخی از مدها طرفداران خیلی زیادی داشته و برخی از مدها نیز به سبب استقبال کم عمر کوتاهی دارند.
کمبود اعتماد به نفس
مریم وحیدزاده چهره‌پرداز زنان نیز معتقد است آرایش کردن موضوعی است که سابقه تاریخی دارد و یک بحث ریشه‌ای است چراکه انسان‌ها ذاتاً دوست دارند که زیباتر جلوه کنند. البته باید توجه داشت که مرز زیبایی کجاست و بخشی از مشکلات اجتماعی افراد ناشی از این است که مرزها را نمی‌توانند به درستی تشخیص دهند.
وی گفت: بعضی‌ها معتقدند حد یک آرایش تا آن جایی است که عیب‌های ظاهری صورت افراد پوشانده شود، بعضی از خانم‌ها آرایش کردن را در حدی می‌دانند موجب شادابی صورت و چهره گردد.
اما برخی از جوانان حد و مرزی برای آرایش قائل نیستند و برخی از الگوهای کشورهای خارجی را برای خود سرمشق و الگو قرار می‌دهند. اما نباید فراموش کرد حتی کسانی که از چهره خود پول و درآمد کسب می‌کنند قضیه آرایش کردن را فقط منحصر به بحث کاری می‌دانند و در مواقعی غیر از کار کردن با چهره معمولی و طبیعی خود ظاهر می‌شوند.
وحیدزاده اظهار داشت: به نظر می‌آید علت برخی از رفتار زنان ما برای آرایش‌های غیر معمول و خارج از عرف کمبود اعتماد به نفس آنان است. آنها در صدد هستند مانند هنرپیشه‌ها و مدلینگ‌های برخی فیلم‌ها و سریال‌ها جذابیت داشته باشند.
وی اظهار داشت: اکنون مد شده است دختران تصور می‌کنند که باید مدل باشند در غیر این صورت چهره زشت و نامناسبی دارند و همه این کارها برای این است که آنها فقط و فقط می‌خواهند دیده شوند و یک سرو گردن از دیگران بالاتر باشند.
شبکه‌های ماهواره‌ای کودکان را وسوسه می‌کنند
برنامه‌ها و سریال‌های پخش شده از ماهواره نمایش الگوها و مدل‌های روز زنان را در اولویت قرار داده است.
تبلیغات جراحی زیبایی، وسائل تناسب اندام و لوازم آرایش باعث شده زنان بیشتر به ظاهر خود توجه کنند.
زنان با دیدن هنرپیشه‌های سریال‌های تلویزیونی به مقایسه اندام خود با آنان می‌پردازند و هر چه میزان رضایت از بدن بیشتر باشد افراد کمتر به مقایسه خود با سایران می‌پردازند. آنان از اینکه از لحاظ ظاهر و اندام زنان شبیه زنان موجود در برنامه‌های ماهواره‌ای نیستند احساس ناخوشایندی دارند حتی آنان در پوشش خود نیز از برنامه‌های ماهواره الگوبرداری می‌کنند.
زنان با خرید و مصرف لوازم آرایش سعی می‌کنند چهره و ظاهر خود را بهتر جلوه دهند زیرا رسانه‌ها این باور را در زنان تثبیت کرده‌اند که با استفاده از لوازم آرایش و لباس‌های خاص زیباتر جلوه نمایی کرده و بیشتر به چشم می‌آیند.
بر همین اساس طی تحقیق میدانی صورت گرفته در بین 400 نفر از زنان مناطق پنج‌گانه شهرداری تبریز رابطه بین تاثیر سریال‌های شبکه‌های ماهواره‌ای ترکیه بر میزان و نحوه آرایش زنان تبریزی تحلیل و بررسی شده است.
در این تحقیق تاثیر سریال‌های ماهواره‌ای ترکیه که از کانال‌هایfox ،star ،show tv ، viva, gala ،a tv ،saman yolu ،dugun tv ،cine 5 و کانال d پخش می‌شود بررسی شده است.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد در سطح اطمینان 95 درصد می‌توان گفت بین دو متغیر تماشای سریال‌های ماهواره‌ای ترکیه با نحوه آرایش زنان تبریز ارتباط معنی‌داری وجود دارد. یعنی هر چقدر میزان تماشای سریال‌های ماهواره‌ای ترکیه بیشتر شود، به همان اندازه بر میزان توجه زنان به موضوع آرایش و استفاده شدیدتر لوازم آرایشی افزوده می‌شود.
بیشترین وسیله آرایشی مورد استفاده زنان، عطر، ادکلن، رژلب و رژگونه، ریمل و خط چشم است. نتایج نشان داده است 53 درصد از زنان به طور مرتب از عطر و ادکلن استفاده می‌کنند.
35 درصد از زنان بدون آرایش در مهمانی حاضر نمی‌شوند. 33 درصد از زنان برای آرایش موهای خود خیلی حساس بوده و برای حاضر شدن در مهمانی‌ها موهای خود را آرایش می‌کنند و 50 درصد از زنان تبریزی هم اعلام کردند آرایش کردن موجب زیبایی می‌شود و 48 درصد نیز اظهار داشتند از لوازم آرایشی مرغوب و با کیفیت اما گران قیمت برای آرایش استفاده می‌کنند.
نتایج نشان میدهد سریال‌ها و برنامه‌های شبکه star هجده درصد تمایل و گرایش به آرایش کردن و خودآرایی را در بین زنان تبریزی تبیین می‌کند.
در روابط اجتماعی اعتماد به نفس گام نخست برای برقراری رابطه با دیگران به شمار می‌رود. کسانی که دارای اعتماد به نفس پایینی هستند سعی می‌کنند تا این نقطه ضعف خود را با ابزار‌های مختلف بپوشانند. یکی از این ابزار‌ها نوع پوشش و آرایش صورت است و هر چه که افراد از اعتماد به نفس بالاتری برخوردار باشند کمتر به سمت آرایش گرایش پیدا می‌کنند.
البته این بدین مفهوم نیست که افراد با ظاهری نامطلوب در جامعه ظاهر شوند و در اینجا لازم است تا تفاوت بین آرایش و آراستگی به درستی درک شود.
اعتماد به نفس پایین، بی‌اعتمادی به ظاهر را نیز در افراد شکل میدهد در نتیجه فردی که اعتماد به نفس ضعیفی دارد، قضاوت در مورد ظاهر خود را نیز قضاوتی نادرست ارزیابی و سوءتعبیر می‌کند. این فرد برای اینکه این قضاوت را تغییر دهد، شروع به ایجاد تغییر در ظاهر خود می‌کند. این در حالی است که آن فرد نمی‌داند که قضاوت‌های دیگران، قضاوتی ماندگار و الزاما صحیح نخواهد بود.
این دسته از افراد برای دیده شدن و مورد توجه قرار گرفتن رو به آرایش غلیظ و غیر متعارف می‌کنند تا بتوانند روی قضاوت دیگران تاثیر گذارند اما افرادی که از اعتماد به نفس بالا برخوردار بوده و به توانایی‌های درونی خود اعتماد دارند، بیش از هر چیز به آنچه که خودشان باور دارند توجه می‌کنند نه قضاوت دیگران.
از سوی دیگر متاسفانه مفهوم آراستگی در جامعه ایران چه در بین دختران و چه پسران به مفهومی در هم آمیخته و گنگ تبدیل شده است و با توجه به ویژگی جامعه ایران در افراط و تفریط، این مفهوم نیز به این درد دچار شده است.
در این بین نهاد‌ها و دستگاه‌های مختلفی از جمله خانوده، آموزش و پرورش، رسانه ملی و ... باید به تبیین مجدد مفهوم آراستگی بپردازند و آن را در جامعه به عنوان ارزش مطرح کنند.
از اعتماد به نفس که بگذریم عادت و فراگیری در آرایش از دیگر مشکلات جدی محسوب می‌شود. چه بسا هستند کسانی که از اعتماد به نفس کافی بهره‌مندند اما بر حسب عادت و مد، دست به آرایش می‌زنند.
در واقع یک ضد ارزش در حال تبدیل شدن به ارزش است و این با تبلیغات فراوان شبکه‌های ماهواره‌ای و رسانه‌های غربی دامن زده می‌شود. متاسفانه سن آرایش در ایران در حال حاضر به دختران سیزده، چهارده ساله رسیده در حالی که تا پیش از این، آرایش برای دختران تا قبل از ازدواج یک تابو به شمار می‌رفت.
مد و مدگرایی یکی از مهم‌ترین ابزار‌ها برای ترویج این ضد ارزش است که باید برای مقابله به آن راهکارهایی اندیشید.
افراط در آرایش زنان، موضوعی نیست که یک شبه به وجود آمده باشد بلکه موضوعی عمیق و ریشه‌ای است که جنبه‌های متعددی را در بر می‌گیرد و برای رفع آن بیش از هر چیز به اقدامات فرهنگی نیاز است.
افزایش سرطان‌ها و بیماری‌های پوستی، پیری زودرس، بروز حساسیت‌های پوستی، انتقال بیماری‌های ویروسی از عوارض استفاده از لوازم آرایشی است. با اینکه در خصوص میزان واردات لوازم آرایشی تقلبی در کشور آمار رسمی وجود ندارد اما شواهد نشان میدهد که در 80 تا 90 درصد موارد این لوازم آرایشی تقلبی و ناسالم هستند و بدون رد شدن از مسیر تعیین شدن استاندارد در گمرک‌ها به صورت قاچاق از مرزهای غرب و جنوب کشور وارد می‌شوند. درصد بالای استفاده از سرب و فلزات سنگین در لوازم آرایشی به شدت سرطان زاست و عوارض نامطلوب زیادی را برای سلامت پوست فرد به دنبال دارد.
حال دیگر نیازی به شرح و بسط این موضوع نیست که استفاده از این گونه لوازم آرایش برای کودکان و نوجوانان چه خطراتی می‌تواند در پی داشته باشد، اما این مورد می‌تواند زنگ خطری جدی برای والدینی باشد که اگر آرایش کردن فرزند خود را هنجارشکنی و عملی ضد ارزشی نمی‌دانند و نگران تبدیل شدن آرایش کردن به عادت فرزند خود نیستند، حداقل نگران سلامت فرزند خود باشند و از کنار این مسئله به سادگی عبور نکنند.
چطور ممکن است مادری فرزند خود را در حال سوزاندن صورتش ببیند و ساده و آرام بگوید نمی‌توانم جلوی فرزندم را بگیرم؟! زمانی می‌توان به حل این بحران امیدوار بود که والدین خطرساز بودن این امر را باور کنند و علاوه بر این مسئولین فرهنگی از سکوت کردن و نادیده گرفتن این پدیده دست برداشته و از راه‌های مختلفی چون برنامه‌های تلویزیونی، آموزش در مدارس و دیگر موارد والدین و کودکان را از خطرات این بحران آگاه کنند.
نظرات بینندگان
