وقتی همه چیز به نفع بیحجابی است/خداحافظی تا هفته حجابی دیگر
به گزارش شیرازه به نقل از ایکنا، ۲۱ تیرماه، سالروز قیام مردم مشهد علیه کشف حجاب به عنوان روز عفاف و
حجاب نامگذاری شده است، روزی که دژخیمان رضاخان مردم معترض به کشف حجاب را
در مسجد گوهرشاد به خاک و خون کشیدند. یکی از علل قیام مردم بر علیه حکومت
پهلوی نیز بی بندباری و بی حجابی محسوب و باعث شد مردمی که از
ولانگاریهای فرهنگی به ستوه آمده بودند برای برقراری حکومتی بر پایه
شاخصههای اسلامی قیام کنند.
اما امروز بعد از گذشت ۳۷ سال از
انقلاب اسلامی ایران به اذعان مسئولان و فرهنگیان وضعیت عفاف و حجاب روبه
افول است که اگر چه این مقایسه با دوران پیش از انقلاب صحیح نیست اما در
شأن جمهوری اسلامی ایران نیز نمیباشد. ترویج فرهنگ عفاف و حجاب امروز از
اهمیت به سزایی در کلام برخوردار
است و همه نهادها و ارگانها برای تحقق این مهم داد سخن برآوردهاند اما
شاهدیم که عده کمی در این موضوع عملیاتی و با برنامه ورود پیدا کردهاند.
در عمل چه میبینیم؟
اما
تمام این خواستهها و برنامهها به سخن محدود شده است و در عمل کسی خود را
مسئول نمیداند. گویا همگی وظیفه وزارت شعاردهی را بر عهده گرفتهایم.
گویا نامگذاری یک روز به نام عفاف و حجاب به این منظور بوده است که
رسانهها زمانی را صرفا به این مقوله بپردازند و مسئولان گلایهگذاریهای
خود را انجام دهند، وظایف را به عهده یکدیگر بیاندازند و از نبود متولی
واحد قدرتمند سخن بگویند. عنوان کنند ما تمام تلاش خود را کردهایم فلان
همایش و کارگروه را تشکیل داده اما ... نمیشود که نمیشود که نمیشود.
با
نگاهی به سطح شهر و مشاهده دختران و پسرانی که نه تنها از حجاب کافی
برخوردار نیستند بلکه در برخی موارد با ظاهری زننده در اجتماع حضور پیدا
میکنند این سوال را در ذهن به وجود میآورد که چرا نسل جدید از حجاب برتر
نسل پیش از خود تبعیت نکرد؟
نبردی چشمگیر در ویترینها
با
نگاهی به ویترین مغازهها اولین پاسخ برای پرسشم را دریافتم، مواجه
ساپورتهای ۱۰ هزار تومانی با شلوارهایی که بیش از ۸۰ هزار تومان قیمت
دارند و مانتوهایی که بعضا شنلی و نازک هستند در برابر مانتوهای پوشیدهای
که از مؤلفههای حجاب برخوردار اما قیمت بالایی دارند، نبردی چشمگیر را در
پشت ویترینها به وجود آورده است که به راحتی جوانانی که از باورهای سست
تری برخوردار هستند را مجذوب خود میکند.
رنگهای متنوع و مدلهای
متعدد مانتوهای ارزان قیمتی که هر یک به نوعی از معلولیت در ناحیه دست یا
کوتاهی قد برخوردار هستند خریداران را جذب خود کرده است و گویی کسی در این
میان حوصله چانی زنی برای خرید مانتو و شلوارهایی که از مقبولیت همراه با
قیمت بیشتری برخوردار هستند را ندارد و بدین ترتیب ساپورت برنده میدان
میشود.
در نگاهی دیگر به جلد مجلهها و روزنامهها، عکس بازیگران و
هنرمندانی را میتوان مشاهده کرد که در میان مردم از نقش الگویی برخودار
هستند و حرف و عملکردشان برای خیلی از جوانان حجت شده است، اما ظاهر آنان
بیش از آنکه به هنرمند جمهوری اسلامی شبیه باشد به هنرمندان هالیودی شباهت
دارد، چه بسا که رنگ و لعاب در آن سوی مرزها کمتر نیز باشد!
در
پردهای دیگر جوانی را در محیط خانه در حالی که از صدا و سیمای جمهوری
اسلامی ایران در حال مشاهده فیلم و سریال است تصور کنید، تلویزیون بانوی
رنجور، فقیر و عاصی را نشان میدهد که چادر به دندان و زنبیل به دست دارد و
نقش مقابل بانوی ثروتمند و متشخصی را ایفا میکند که از وضعیت ظاهر و حجاب
خوبی برخوردار نیست. در این فیلمها دختران و پسران آزادانه و بدون رعایت
شئونات اخلاقی با یکدیگر در ارتباط هستند و خط قرمزها را زیر پا
گذاشتهاند، در میان خانواده نیز، فرزند جوان خود را به رسانه ملی سپرده
است.
به راستی با مشاهده چنین صحنهها و تعاریفی از افراد باحجاب
چه توقعی از بینندگان این برنامهها وجود دارد، چه بسا که این شرایط در
سینما و نمایشهای خانگی وضعیتی به مراتب اسفبار تر دارد.
در این راستا به سراغ کارشناسان مربوطه رفتیم تا علل افول حجاب و عفاف را جویا شویم.
به سراغ هما فرهنگ رنجبر، طراح مد و تولید کننده لباس رفتیم تا علت قیمت بالای مانتو و شلوارهایی که از پوشیدگی لازم برخوردار هستند در برابر عرضه متعدد و متنوع لباسهای بیکیفیت با نازلترین قیمت که هیچ مؤلفهای از پوشیدگی و حجاب در آنها وجود ندارد را جویا شویم.
وی با بیان اینکه در هیچ نقطهای از دنیا نمیتوان با واردات لباس مقابله کرد گفت: حضور برندها در کشورهای مختلف طبیعی است اما آنچه در این میان از اهمیت قائل است، میزان فرهنگ پذیر بودن شهروندان آن جامعه نسبت به نوع استفاده از پوشاک مختلف است.
وی با بیان اینکه تولیدکننده لباس داخلی نیاز به حمایت دارد، اظهار کرد: تا زمانی که حمایتی از تولید کنندگان صورت نگیرد همچنان شاهد ورشکست شدن تولیدیهایی هستیم که به عرضه پوشاک مناسب میپرداختند. تولید کننده لباس اسلامی یاری کننده فرهنگ کشور است و هیچ نهادی همچون دولت نمیتواند زمینه حمایت از آنان را ایجاد کند.
وقتی برای مانتوهای رنگی جذاب باید فقط پول یک ساندویج را بدهی
فرهنگ رنجبر با اشاره به اینکه علت زمین خوردن بسیاری از تولیدکنندگان لباس باحجاب داخلی وجود لباسهای بیکیفیت و ارزان قیمتی است که نه تنها از حجاب کافی برخوردار نیست بلکه بعضا حیازدا نیز هستند گفت: دست فروشها با استفاده برق دولتی شبها به عرضه لباسهای قاچاقی میپردازند که شهروندان به اندازه یک ساندویج برای آن پول پرداخت میکنند ولی به دلیل تنوع و قیمت پایین مورد استقبال قرار میگیرد.
وی ادامه داد: این در حالی است که تولید کننده داخلی دسترسی به پارچه ارزان ندارد و باید مالیات بپردازد، همچنین پول برق و دارایی و کارگر به وی این امکان را نمیدهد که بتواند با چنین قیمت نازلی به ارائه خدمات بپردازد و بدین ترتیب در مواجه با دست فروشها از میدان کناره گیری میکند.
چین کمونیست برای آنچه اعتقادش نیست هزینه میکند، ما حمایتگر اعتقاداتمان نیستیم
این طراح لباسهای اسلامی ادامه داد: چین یک کشور کمونیست است، اما به زیباترین شکل به تولید جانماز و تسبیح میپردازد، اما ما نتوانستم با حمایت از تولیدکننده خود زمینه ترویج فرهنگ حجاب را ایجاد کنیم.
مینو اصلانی، رئیس سازمان بسیج جامعه زنان کشور نیز با اشاره به عرضه متعدد و متنوع مانتو و شلوارهایی که پوشیدگی کافی را ندارند و در عین حال به علت برخورداری از قیمت پایین مورد استقبال جوانان واقع میشوند اظهار کرد: از بنیاد مد و لباس انتظار میرفت با تولیدیهای لباس وارد همکاری گسترده شود و مدهای جدیدی را در عرصه لباس اسلامی ایجاد کند.
برخی تولیدات بنیاد مد و لباس جنبه تبرج دارد
وی با تأکید بر اینکه تولیدات بنیاد مد و لباس باید به نحوی باشد که برای عموم مردم با قیمت مناسب قابل دسترس باشد اظهار کرد: این در حالی است که مدلهای طراحی شده از سوی این بنیاد نه تنها قابلیت بهرهبرداری در مجامع عمومی را ندارد، بلکه بعضا جنبه تبرج نیز دارد. اغلب این تولیدات با قیمت بالا عرضه میشود و مناسب مجالس مهمانی است و در بازار کمتر موجود است، در واقع بنیاد ملی مد و لباس نتوانسته پاسخ درخوری به نیاز عموم مردم بدهد.
لزوم تغییر نگاه مدیریتی در بنیاد مد و لباس
اصلانی خواستار تغییر نگاه مدیریتی به بنیاد مد و لباس شد و گفت: وقتی با بررسی، یادآوری و پیگیری تغییری در نحوه عملکرد این بنیاد رخ نداده است بهتر است با تغییر مدیریت زمینه بروز استعداد سایرین برای رسیدن به شرایط بهتر را ایجاد کنیم.
رئیس سازمان بسیج جامعه زنان کشور بنیاد مد و لباس ایرانی اسلامی را از بیشترین وظیفه در زمینه تولید لباسها و مدلهای مناسب برخوردار دانست و گفت: شاکله این بنیاد بر اساس توقعاتی شکل گرفت که هنوز برآورده نشده است.
وی بر ضرورت حمایتهای مادی از طراحان مد و لباس ایرانی و اسلامی تأکید و تصریح کرد: تا کنون در هیئت وزیران جلسهای برگزار نشده است که به موضوع پوشاک اسلامی اختصاص داده شده باشد و انتظار این میرود که معاون رییس جمهور در امور زنان پیگیر این موضوع مهم باشد.
برای بررسی عملکرد رسانهها در زمینه ترویج فرهنگ عفاف و حجاب به سراغ مسعود بصیری، رئیس سازمان بسیج رسانه رفتیم.
وی اولین شاخصه رسانهای که انتقال دهنده فرهنگ عفاف و حجاب است را ملتزم بودن کارکنان و کارمندان با یک ایمان قلبی محکم به این موضوع دانست و گفت: رفتار کارمندان، مجریان و بازیگران صدا و سیما در آنچه از رسانه ملی پخش میشود در مقایسه با آنچه از زندگی واقعی خود در قالب عکس و فیلم منتشر میکنند بسیار متفاوت است.
تناقض حجاب بازیگران در رسانه با زندگی شخصی
وی تناقضات موجود در پوشش ظاهری و نوع رفتارهای اجتماعی بازیگران و مجریان در رسانه ملی با زندگی شخصی که آن را در معرض دید عموم نیز قرار میدهند را بسیار فاحش خواند و گفت: این افراد به عنوان الگو نزد مردم پذیرفته شده هستند و باید مراقبت بیشتری از اعمال و رفتار خود داشته باشند.
بصیری شعارزدگی را یک آفت در زمینه ترویج فرهنگ عفاف و حجاب دانست و گفت: با در نظر گرفتن این نکته که حجاب و عفاف صرفا ویژه بانوان نیست باید دید رسانه ملی تا چه حد تواسنته است این وظیفه و مسئولیت را به آقایان نیز گوشزد کند و ابعاد آن را معرفی کند.
چه کسانی در فیلمها چادر بر سر دارند؟
وی از محتوای فیلمها و سریالها انتقاد کرد و گفت: متأسفانه استفاده از چادر و حجاب در فیلمها و سریالها به خانوادههای بی بضاعت، حضور زنان در زندان و پای چوبه دار محدود شده است، این در حالی است که بانوانی که در فیلمها از نظر مالی و رتبه اجتماعی از موقعیت بهتری برخوردار هستند با حجابهای نامناسب به نمایش گذاشته میشوند و این چیزی جز تبلیغ بدحجابی نیست.
بصیری بر ضرورت تشریح ابعاد حجاب و عفاف از رسانهای که وظیفه آموزش مردم را بر عهده دارد تأکید و تصریح کرد: اولین ضرر بیحجابی به خود بانوان باز میگردد، این در حالی است که رسانهها مبلغ آرایشهای بی حد اندازه در زنان به بهانه فیلم و سریال و نقشهای خاص شدهاند.
وی برنامههای بی کیفیت صدا و سیما را عاملی برای متمایل شدن مردم به سوی ماهوارهها که مبلغ بیعفتی هستند دانست و گفت: صحبت از عفاف و حجاب به یک هفته خاص محدود شده است و خروجی آن چیزی نیست که بتوان در طول سال مشاهده کرد.
تا هفته عفاف و حجاب بعدی شما را به بیحجابی میسپاریم
این گزارش میافزاید: هفته عفاف و حجاب نیز ۲۵ تیرماه، به پایان میرسد و دفتر برنامهها و همایشها و نشستها که مخاطبان آن همگی از حجاب برتر برخوردار بودند به پایان میرسد و شاید کمتر دختر و یا پسر جوانی در سطح شهر که موافق حجاب نباشد از وجود چنین هفته و برنامههایی مطلع شده باشد، اما همچنان ساپورتها برنده میدان قیمت گذاری لباسهستند و سریالها و فیلم بیحجابی را به نمایش میگذارند و بازیگران و هنرمندان چهره واقعی خود را برای جوانان نشان میدهند و این روال تا هفته عفاف و حجاب در سال بعد ادامه دارد، گویی در این میان همه چیز به نفع بیحجابی است.