سلامت «شهر سلامت»شیراز در دستان بخش خصوصی
باید از بخش خصوصی تعهد گرفته شود تا پروژه را کامل تحویل دهند. زیرا تجربه نشان داده در برخی موارد بخش خصوصی،، قسمت درآمدزای کار را انجام می دهند و سایر بخش ها را به امان خدا رها می کنند. مجتمع خلیج فارس نمونه بارزی است که خاطره تلخ آن هیچ گاه از ذهن شیرازی ها زدوده نخواهد شد.
به گزارش شیرازه، یکی از زیر مجموعه های صنعت گردشگری، گردشگری سلامت است، به این صورت که توریسم سلامت به منظور بهبود وضعیت جسمی با مسافرت از محل زندگی دائم خود می تواند از خدمات درمانی مقصد استفاده کند. پیشرفت علم پزشکی در ایران طی سال های بعد از انقلاب، کشورمان را به یکی از قطب های درمانی در غرب آسیا تبدیل کرده است. شیراز نیز طی سال های اخیر با وجود مراکز درمانی متعدد و حضور پزشکان حاذق به عنوان قطب پزشکی جنوب کشور شناخته می شود و سالانه میزبان میلیون ها توریست سلامت از شهرهای ایران و کشورهای مختلف به خصوص کشورهای حاشیه خلیج فارس می باشد.
در این میان چند سالی است که مسئولان استان و کشور بنا به نیاز، حمایت از پروژه احداث شهرک سلامت در شیراز را در دستور کار قرار داده اند اما به دلایل مختلف این پروژه به مرحله اجرا نرسیده بود تا اینکه هفته گذشته قرارداد ساخت شهرک سلامت شیراز در استانداری فارس به امضا رسید. به گفته استاندار فارس، برای ساخت پروژه «شهر سلامت»، 10هزار میلیارد تومان اعتبار پیش بینی شده و بزرگترین پروژه بخش خصوصی در استان و در حوزه سلامت در کشور به شمار خواهد رفت.
طی سال های گذشته یکی از دلایل عدم اجرایی شدن پروژه «شهر سلامت» نبود اعتبار عنوان می شد حال آنکه در قرار داد استانداری با بخش خصوصی، سرمایه گذاران، بخش اصلی یا تمام سرمایه خود را از سیستم بانکی تامین می کنند، یعنی همان پس اندازهای مردم. هیچ گاه کسی به این سوال ساده پاسخ نمی دهد که اگر قرار است تامین کننده نهایی، مردم باشند، پس چرا از همان ابتدا، مسئولین استان نسبت به ایجاد شرکتی با سهام مردم ( همان مردمی که قرار است در نهایت بودجه طرح را تامین نمایند) اقدام نمی کنند تا کار، سال ها معطل نماند.
از طرفی سالها است اهالی همجوار «شهر سلامت» در مقابل احداث شهر سلامت مقاومت می کنند، این اتفاقی است که در دنیا متداول است. وقتی بومیان احساس کنند درآمد، نصیب کسانی می شود که روی زمین آنها می خواهند کاری انجام دهند، می پرسند پس سهم ما کجاست؟ و این می شود که کار، ده سال و ده ها سال در راهروهای دادگستری متوقف می ماند! تقابل و نزاع با اهالی بومی، راه حل مساله نیست، باید آنان را مشارکت داد. به نظر می رسد سهیم نمودن آنان در منافع شهرک، بهترین راه حل است.
در این میان چند سالی است که مسئولان استان و کشور بنا به نیاز، حمایت از پروژه احداث شهرک سلامت در شیراز را در دستور کار قرار داده اند اما به دلایل مختلف این پروژه به مرحله اجرا نرسیده بود تا اینکه هفته گذشته قرارداد ساخت شهرک سلامت شیراز در استانداری فارس به امضا رسید. به گفته استاندار فارس، برای ساخت پروژه «شهر سلامت»، 10هزار میلیارد تومان اعتبار پیش بینی شده و بزرگترین پروژه بخش خصوصی در استان و در حوزه سلامت در کشور به شمار خواهد رفت.
طی سال های گذشته یکی از دلایل عدم اجرایی شدن پروژه «شهر سلامت» نبود اعتبار عنوان می شد حال آنکه در قرار داد استانداری با بخش خصوصی، سرمایه گذاران، بخش اصلی یا تمام سرمایه خود را از سیستم بانکی تامین می کنند، یعنی همان پس اندازهای مردم. هیچ گاه کسی به این سوال ساده پاسخ نمی دهد که اگر قرار است تامین کننده نهایی، مردم باشند، پس چرا از همان ابتدا، مسئولین استان نسبت به ایجاد شرکتی با سهام مردم ( همان مردمی که قرار است در نهایت بودجه طرح را تامین نمایند) اقدام نمی کنند تا کار، سال ها معطل نماند.
از طرفی سالها است اهالی همجوار «شهر سلامت» در مقابل احداث شهر سلامت مقاومت می کنند، این اتفاقی است که در دنیا متداول است. وقتی بومیان احساس کنند درآمد، نصیب کسانی می شود که روی زمین آنها می خواهند کاری انجام دهند، می پرسند پس سهم ما کجاست؟ و این می شود که کار، ده سال و ده ها سال در راهروهای دادگستری متوقف می ماند! تقابل و نزاع با اهالی بومی، راه حل مساله نیست، باید آنان را مشارکت داد. به نظر می رسد سهیم نمودن آنان در منافع شهرک، بهترین راه حل است.
همچنین باید تعهداتی از سوی مسئولان از بخش خصوصی گرفته شود باید تعهداتی از بخش خصوصی گرفته شود تا پروژه کامل تحویل داده شود زیرا تجربه نشان داده در برخی موارد بخش خصوصی،، قسمت درآمدزای کار را انجام می دهند و سایر بخش ها را به امان خدا رها می کنند. مجتمع خلیج فارس نمونه بارزی است که خاطره تلخ آن هیچ گاه از ذهن شیرازی ها زدوده نخواهد شد. در حالی که سرمایه گذار متعهد شده بود ابتدا هتل ساخته شود و بخش تجاری آخرین مرحله ی کار باشد، صحنه درست برعکس شد. بخش تجاری در حالی که چند سال است به بهره برداری رسیده، هتل مجموعه که وعده 7 ستاره آن، گوش فلک را پر کرده بود، ده سال است مانند خاری در چشم، از کیلومترها فاصله تاکید می کند:"ساده لوحی حدی ندارد !"از طرفی همه شیرازی ها به یاد می آورند که برای توجیه مجتمع خلیج فارس که تبعات منفی اقتصادی آن برای شیراز رفته رفته خود را نشان می دهد، حتی مشخصات پارچه اسپانیائی پرده های هتل هم نوشته شده بود! نگرانی جدی، آن است که شهرک سلامت شیراز هم به همان سرنوشت دچار شود. آیا متولیان امر، به قدر کافی هشیار هستند؟
نظرات بینندگان
