به گزارش شیرازه، در این یادداشت به قلم محمد عسلی مدیرمسئول روزنامه عصر مردم آمده است: چند سالی است بدهی شرکتهای هواپیمایی بابت بنزین مصرفی خبری می شود اما هنوز مسأله حل نشده و چونان زخمی کهنه و ناسور شده مدام دهان باز می کند تا به جایی که دیروز پرواز شماره 3774 هواپیمایی آسمان از تهران به مقصد شیراز به علت بدهی اجازه پرواز نیافت و مسافران آن سرگردان شدند.
متأسفانه مدت مدیدی است کسی پاسخگوی توقف و یا تأخیر پرواز هواپیماهای مسافربری نیست.
بعدازظهر شنبه هم زیرنویس کانال شبکه خبر دال بر تأخیر 4 ساعته پرواز آسمان از بندرعباس به تهران بود.
سؤال: آیا تاکنون ضرر این تأخیرها به مسافران را برآورد کرده ایم؟
هر چند میزان تأخیرها به حدی است که همه به آن عادت کرده ایم و مسئولین هم زیرسبیلی از زیر بار مسئولیت شانه خالی می کنند.
استادی که قرار است در یک رفت و برگشت در کلاس درس دانشگاه حاضر شود و صدها دانشجو در انتظار وی نگران از اتلاف وقتند؛
پزشکی که بیمارانش در بیمارستان منتظرند تا توسط او معالجه و جراحی شوند؛
مهندسی که می باید از پروژه ای بازدید کند تا ادامه کار میسر شود؛
تاجری که برای انجام قرارداد عده ای را در انتظار نشانده؛
و یا سخنرانی که قرار است در افتتاح و بازگشایی پروژه ای شرکت کند و خبر آن افتتاح بسته به حضور اوست.
و هزاران مسافر دیگری که هر یک به نوعی برای صرفه جویی در وقت و بموقع رسیدن قصد پرواز دارند متحمل خسارات مالی، روانی و بعضاً آبرویی می شوند.
کدام شرکت هواپیمایی تاکنون هزینه این تأخیرها را پرداخت کرده است؟
اگر در این آشفته بازار تصادفات جاده ای فرض را بر این بگیریم که هواپیما نسبت به اتومبیل وسیله ایمن تری است؛ امنیت پرواز هواپیماهای داخلی به علت تأخیرهای ناشی از نقص فنی، ترافیک هوایی و یا عدم هواپیمای جایگزین به خطر افتاده و کسی پاسخگو مشکل گشا نیست!
مهم تر آنکه اخیراً اجازه پرواز به فلان شرکت هواپیمایی به علت عدم پرداخت بنزین داده نمی شود. مثل اینکه مسافران مسئول عدم پرداخت بدهی شرکت های هواپیمایی هستند که باید جریمه شوند و ساعت ها در انتظار بمانند تا تکلیفشان روشن شود.
این چه برخوردی است که ما به مسافران هواپیما اهمیت نمی دهیم و برایمان مهم نیست که آنها در ترمینالهای فرودگاه ها بدون تقصیر در انتظار بمانند و حق اعتراض هم نداشته باشند و کسی هم تا ساعت ها اعلام نکند که چه خبر است که بموقع پرواز نمی کنند هر چند مسافران پول بلیط را نقداً می پردازند.
این برخوردها نه اسلامی است و نه انسانی و نه با معیارها و قوانین بین المللی هواپیمایی منطبق است.
اگر قرار نیست تا تسویه بدهی پروازی صورت گیرد شرکت های هواپیمایی نباید مبادرت به فروش بلیط کنند.
و اگر قرار است با آنها برخورد قهری شود بهتر است درب آژانس های فروش بلیط را تخته کنند تا مردم تکلیف خودشان را بدانند و نه آنکه کوزه را بر سر مسافران بشکنند.
ناراحتی تراشی کار ساده ای است، مسئولین اگر مدیران قابلی در شرکت های هواپیمایی هستند و با این همه شرکت های جدیدی که مثل قارچ سر از زمین در آورده اند قصد برخورد دارند به سلامت هواپیما و پرواز بموقع بیاندیشند؛ هواپیما بادبادک نیست که بچه راضی کن باشد؛ وسیله ای است که جان هزاران نفر را در اختیار دارد.
مردم نجیب و شریف ایران که تحمل اینگونه معضلات می کنند مستحق بهترین ها هستند؛ قدر این نجابت را بدانیم که امنیت ما در گرو حفظ آن است. به روز واقعه بیاندیشیم. این همه ناراضی تراشی نکنیم. یادمان باشد در اوضاع و احوال فعلی که مردم با مشکلات اقتصادی مواجهند و تحصیل پول به سادگی امکان پذیر نیست کسی که با هواپیما مسافرت می کند حتماً ضرورتی در صرفه جویی از وقت احساس می کند. مثل بیماران و یا مصیب دیدگان و مواردی که ذکر آن رفت.
به هر تقدیر جهانگردان خارجی هم که معمولاً با هواپیماها به قصد شهرهای باستانی از جمله شیراز سفر می کنند انتظار چنین تأخیرهایی ندارند و با خاطره خوشی همراه نخواهند شد.
امید که مسئولان هواپیمایی تدبیری عاقلانه بیاندیشند و بیشتر به رضایت و رفاه مسافران فکر کنند و نه آنکه آنها را وجه المصالحه قرار دهند.