فضای مجازی؛ ابزار یا ضرورت زندگی
به گزارش شیرازه، در سرمقاله روزنامه صبح‌نو آمده است:
می گویند چرا برخی درباب کنترل فضای مجازی سخن می گویند، مگر اصلاً به چنین امری نیاز است، چرا مردم را محروم می‌کنید، چرا جلوی کسب و کار جوانان را می‌گیرید و هزاران شعار بی مبنای دیگر که گوشی برای شنیدن پاسخ هم ندارند.
کنترل از ادوات حکمرانی است و بسیار بی معناست که برخی چطور می‌توانند در موضع حکومتی بنشینند و بگویند نظارت و اشراف و اعمال اراده بر سایبر، نباید صورت بگیرد (چرا، چون منافع حزبی یا انتخاباتی‌شان در آن نهفته است) و آیا قائل به چنین امری در سطوحی که مرتبط با خودشان می‌شود هم هستند یا فقط در این نقطه؟ و اینکه مردم از چه چیز محروم شده‌اند... به اذعان تحلیلگران نزدیک به این جریان، سایبر می‌تواند ارزش‌ها، انگیزه‌ها و شیوه‌های زندگی را تغییر دهد (البته این هنوز ادعای اثبات شده نیست) پس چرا نباید محدودیت‌هایی بر آن بار کرد تا مانع فروپاشی خانواده‌ها، روابط اجتماعی و مفاهیم اصلی شد... حتی در دولت‌هایی مانند فرانسه و انگلیس که قطب عالم مدرن‌اند در مذاق برخی، این روزها روسای این ممالک در حال موضع گیری علیه شبکه‌ها و پیام رسان‌هایی هستند که از دیدگانشان یله و رها شده‌اند.
دست آخر بحث کسب و کارها، جدای از اعداد اغراق آمیزی که در این زمینه وجود دارد، فلان پیام رسان واقعاً تجارت جدیدی را به وجود نیاورده، بلکه زمینه را تسهیل کرده است، چرا در فرض صحت ادعا، نباید این امکان را برای رقبای داخلی‌اش فراهم آورد که با توجه به دسترسی‌های امن و بهتر که تضمین کننده داد و ستد مالی نیز هست، کسب و کارهای مجازی ایجاد کنند تا جلوی خروج ارز از مملکت را گرفت. کنترل مجازی، یک راهبرد نیست، نیازی برای ادامه زندگی است، کمی بلندمنشانه به صحنه بنگرید.
