کد خبر: ۲۴۵۰۶
تاریخ انتشار: ۲۲:۳۷ - ۱۸ بهمن ۱۳۹۰

ترفند تفرقه افکنان و استعمارگران

توطئه استعمار ، تفرقه بین اقشار ملت

 من از جهتی باید اظهار تأسف بکنم ، و از جهتی باید اظهار شادمانی . آنکه موجب اظهار تأسف است این است که طبقات ملت ایران به واسطۀ فعالیتهای اجانب همچو از هم دور شدندکه ما درتمام عمر مواجه با این وجوه کریمه نشدیم ؛ وهر کدام – هر صنفی – در یک طرف واقع شدند : دانشگاهی در یک طرف بود ، روحانی در یک طرف بود ، قضات دادگستری در یک طرف بودند، علمای روحانی در یک طرف بودند ، و وکلای دادگستری همین طور . و این دستی بود که از اجانب در این مملکت فعالیت می کرد .

 

مطالعات کارشناسهای استعمار

 کارشناسهای آنها که از سابق الایام مطالعه کردند این ممالک شرق را وزمینهای اینجا را  ، وجب به وجب رفتند و گردش کردند وچیزهای مادی که در آن بوده است کشف کردند. روحیات ما و طوایف ما را و آن چیزهایی که ما به آنها مُتمسّکیم ، اینها را مطا لعه کردند . بر اثر مطالعه ای که اینها کردند یافتند که اگر مذهب در بین این مردم باشد وهمه تحت یک لوا باشند ، نمی توانند بر اینها غلبه کنند و این خزاین را ببرند ، و کوشش کردند اینها برای اینکه تضعیف کنند مذاهب ، را ، و اصل مذهب را بگویند که اینها چیزهایی بودند که قدرتمند ها درست کردند ؛ اینها افیون جامعه است ! اصل دیانت افیون جامعه است!  و این برای این بود که می خواستند که مذهب را در نظر مردم و در نظر روشنفکرها نازل کنند ، واز دست بدهند اینها اعتصام به مذهب را .

در صورتی که کسی که به تاریخ انبیا توجه بکند ، می بیند که انبیا از توده ها در آمدند و حمله کردند به قدرتمندها. از بین همین توده ها . حضرت موسی یک شبانی بود با یک عصا، از همین توده ها ، بر ضد فرعون قیام کرد تا آنجا که رساند .پیغمبرخودمان که تاریخش نزدیک است ، وهمۀ آقایان لابد می دانند ، این یک شخصی بود که از همین توده ها و جمعیتها بود و با همینها بود؛ و از بدو بعثت تا آخر با قدرتمندها و باغدارها و مُکنت دارها و سرمایه دارها همیشه در جدال بود. پیغمبر ها از این توده ها بودند و قدرتمندها را می ترساندند، نه از قدرتمندها بودند برای اینکه توده ها را [خام[  بکنند. این یک مطلبی است که وا ضح است لکن دست تبلیغات اجانب خیلی قوی است.

 

توطئه جدایی مردم از روحانیت

 از آن طرف دیدند که خوب بین خود اقشار ملت ، اگر اینها با هم متحد باشند ، باز هم آن منافعی که می خواهیم ببریم نمی توانیم ببریم ؛  بین اقشار این ملت ما اختلاف بیندازیم . اول متوجه شدند به روحانیت . در زمان رضاخان – اگر  کسی یادش باشد ، آقایان هر کدام یادشان باشد-  همچو روحانیت را کوبیدند که دیگر نه خطیبی برای ما گذاشتند نه امام جماعتی ، تمام را کوبیدند که دیگر نه خطیبی برای ما گذاشتند نه امام جماعتی ، تمام را کوبیدند .نه مجلسی ، مجلس خطابه ای برای ما ماند. ودر بین ملت آنطور اینها را ذلیل کردند که حتی شوفرملا ها را به اتومبیلها گاهی نمی نشاندند ، می گفتند نمی نشانیمت دراتومبیل ! ملا را نمی نشانیم در اتومبیل تضعیف کردند اختلافی شد که اینها به سر هم زدند ، و این هم یک بساطی شد .

دانشگاهی را با دانشگاههای ما از هم جدا کردند . آنها اینها را یکجور طرد می کردند ، اینها  آنها را یکجور طرد می کردند . واینها که تفضیلش زیاد است ومن هم حالم مقتضی نیست . خود آقایان باید متوجه باشند که همۀ عواملی بود که این ملت ، که باید یکپارچه در تحت یک لوا ملیت خودشان را حفظ کنند ، این یکپارچگی را از اینها بگیرند و اینها را بهم مختلف کنند،اینها  بلکه دشمن کنند باهم . جهتی است که موجب تأسف است . ولهذا قبل از این نهضت ، ما هیچ وقت با شما آقایان مواجه نبودیم ، و با یک طائفۀدیگر مواجه بودیم .آنچه اسباب خوشحالی است این است که این نهضت اسلامی ایران موجب شد که این اختلافات رو به نقصان گداشت ورو به نابودی. دانشگاه با دانشجویان دینی ما با هم شدند . الآن این مجلسی که از آقایان وکلای دادگستر ی هست . هیچ وقت برای ما نبوده است .حالا ما با شما مواجهیم ودرد دلها را با شما میخواهیم بکنیم . ما زیاد درد دل داریم آقا . وآن درد دلی است که شما ها دارید.

 

گذری به ینم قرن خیانت

 ماپنجاه سال است که هیچ چیز  آزاد نداشتیم . همۀ شما می دانید ، از آن وقتی که رضاشاه آمد تا الآنی که من اینجا نشسته ام ، ما غیر از اینکه حالا – اخیراًشده است – ما هیچ چیز آزاد نداشتیم . نه مطبوعات آزاد داشتیم ، نه یک دادگستر ی مستقل داشتیم ، نه یک کانون وکلای مستقل . همه اش آنها تصرف داشتند . نه یک دانشگاه داشتیم ، نه یک کانون وکلای مستقل. هماش آنها تصرف داشتند . نه یک دانشگاه داشتیم ، نه می توانستند جوانهای ما را تربیت بکنند ... اینها را عقب نگه داشتند .

فرهنگ ما یک فرهنگی است که برمی  گرداند بچه های ما را به طرف عقب . یک باب مفصلی است اینکه راجع به فرهنگ ، اینها چه کردند. از آن طرف ، همه مراکزی برای  فحشا درست کردند در تمام کشور، خصوصا ً در تهران .این همه مراکز فحشا در تهران واطراف تهران درست شد .جوانهای ما راکشیدند به  این مراکز ، این نیروی انسانی ما را از بین بردند. از آن طرف ، اقتصاد ما را به آنطوری که می بینید رساندند . کشاورزی ما را آنطور که ملاحظه می کنید عقب بردند و از بین بردند .وهمه چیزما الآن از بین رفته است . از آن طرف ، ارتش ما یک ارتشی است که مستشارهای امریکایی ومستشارهای اسرائیلی  بر آن  حکومت می کند . اینها مصیبتهایی است برای این ملکت وبرای ما .

 

آمال ملت ایران

 این ملت الآن ایستاده است ومی گویدکه همۀ عالم این معنا را قائلند – و می گویند ما می خواهیم مستقل باشیم . این هم یکی از حقوقی است که هرکسی سرنوشت خودش باید دست خودش باشد . و میگویند ما یک حکومت عدل اسلامی میخواهیم . این هم آرزو ی هر آدمی است که یک حاکمی باشد برای آن حکومت بکند که بعد از چند وقتی جیبهایش را پرنکند واز این مرز برود!شما ملاحظه بکنید که بعد از سی و هفت سال که این آدم حکومت داشته است در اینجا ، حکومت غیر قانونی داشته در اینجا ، چقدر اینها از منافع ما بردند وخوردند واز بین بردند . الآن بانکهای امریکا وانگلستان و سوئیس وکذا پراست از مالهای ملت ما که به دست اینها ثبت شده است ، در اسم اینها ثبت شده است. وما امیدواریم که یکوقت دادگستری ما به عرض ملت برسد و محاکمه کند این آدم را. اگر شد بخواهیم اورا دراینجا و محاکمه اش کنیم . از او بگیریم و اگر این معنا نشد، محاکمۀغیابی کنیم و اموالش را توفیق کنیم در بانکهایی که هست .

 

بسیج همگانی برای یاری نهضت

 لکن شما آقایان بدانید که اینها رفتند و یک مملکت خراب برای ما گذاشتند . یک مملکت که چیزش ریخته است . هرجا دست بگذارید . فساد هست . و خیال کنید که این با یک سال دو سال ، و با یک قشر دو قشر بشود تعمیر کرد. نمی شود. بدای همۀ ما الآن تکلیف است که اولاً راجع به این نهضتی که شده است و تا حالا این نتایج را داشته، و ما امیدواریم تا آخر برسد، برهمۀ ماست  که کمک کنیم به این نهضت .

شما اهل قلم هستید بنویسید ، بخث کنید – عرض می کنم – صحبت بکنید ، تبلیغات بکنید ، این نهضت را بزرگ کنید ، پشتیبانی کنید ، از این دولت پشتیبانی کنید ، اظهارکنید ، در روز نامه ها اعلام کنید . وبعد هم که ان شاء الله یکدولت حقی برقرارشد، آن وقت باید همه بنشینیم  و مع الأسف یک خرابه را بسازیم ! این مملکت را اینها خراب کردند و رفتند وخوردند وبردند ، حالا باید شما وما همه دست به دست هم بدهیم واین مملکت را از سر بسازیم . باید ما مثل زلزله ای که آمده است ، باید بسازیم از سر ان شاءالله امیدوارم که خداوند این باشید و ان شاء الله نیستند .خداوند همۀ شما را توفیق بدهد ، تأیید کند . متشکرم از اینکه تشریف آوردند .

 

سخنرانی امام رحمه الله علیه 18 بهمن 1357 /9 ربیع الاول 1399

منبع : موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی (ره)

نظرات بینندگان