به گزارش شیرازه به نقل از خبرنامه دانشجویان، در ابتدای این دیدار شهیری دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز ضمن اشاره به مقام رفیع شهدا، شهید علی محمدی شدن را مستلزم داشتن لیاقت دانست و با بیان حدیث مشهور «مداد العلما افضل من دماء الشهدا» این شهید بزرگوار را حائز هر دو مقام دانست.

همسر شهید علی محمدی در پاسخ به این سوال که مسعود علی محمدی چگونه شهید علی محمدی شد گفت: همت و تلاش ایشان همراه با ایمان و اعتقاد به خدا، دلسوزی برای نظام و آینده نظام را از ویژگی های بارز ایشان بود و وی انگیزه شدیدی برای یاد گرفتن و یاد دادن داشت و درس برای‌شان بیشترین اولویت را داشت و وقتی کسی به این مرتبه علمی می‌رسد و در کنارش هم خدا را دارد، هر کاری را که با نام خدا شروع میکند، مسلما در نزد خداوند عزیز و در میان مردم، انسان برجسته ای خواهد شد.

ایشان افزودند: خداوند با زبان حال خودش می‌گوید که کسی که شهید می‌شود، من خودم جای خالی اش را پر در آن خانه پر خواهد کرد و خود شهید علی محمدی آنقدر خدا را دوست داشت و با خدا بود همیشه، خداوند هم ایشان را تنها نگذاشت تا آخرین مرحله زندگی و تا زمانی که زنده بود، با خدا بود و تنها نبود و ما هم بعد از ایشان تنها نیستیم من حس می‌کنم که کسی هست تا از ما حمایت بکند.

همسر شهید علیمحمدی با اشاره به دوران دانشجویی شهید علیمحمدی افزود: در دوران دانشجویی نیز تا زمانی که مسئله ای را متوجه نمی‌شد از کلاس بیرون نمی‌امد و تمامی استاد‌انش از دست سوالهای مکرر او برای فهمیدن مسائل کلافه بودند.

در ادامه این دیدار همسر شهید علی محمدی خاطراتی از فعالیت شهید علی محمدی در انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شیراز را بیان کرد و اظهار داشت: در دوران دانشجویی که ایشان از قبل از انقلاب عضو انجمن اسلامی بودند و با دانشجویان جریان های انحرافی بعد از انقلاب با زبان گرمی که داشتند و مطالعاتی که بعضا در فلسفه داشتند، خیلی از این جوانها را به راه آوردند.

ایشان با اشاره به بخشی از وصیت‌های شهید علیمحمدی تصریح کرد: خود ایشان گفته بود که اگر من از دنیا رفتم، دوست دارم پیکرم در دانشکده تشییع شود و اگر بچه ها مراسمی برایم گرفتند، تو باید حتما در آن مراسم شرکت کنی ولی بعد که ایشان شهید شدند، اجازه اینکه در داخل دانشکده تشییع شوند به دلایل امنیتی صادر نشد.
 

همسر شهید علیمحمدی در هنگام شهادت ایشان هم شدت تخریب حاصل از انفجار در هنگام ترور شهید به حدی زیاد بود که متخصصین گفتند که این بمب، قادر به کشتن سیصد نفر هم بوده است، که هنوز دیوار ها و در کمدها آثار موج انفجار قابل رویت است.

ایشان اشاره داشت: یک روز با ما تماس گرفتند و گفتند که یکی از مسئولین امروز بعد از ظهر به دیدار شما خواهند آمد و من هم وسیله پذیرایی برای حدود یک الی دو نفر آماده کردم و بعد از ظهر تماس گرفتم با جایی که به من اطلاع داده بودند و پرسیدم که این بنده خدا حتما امروز تشرف می‌آورند؟ و ایشان در جواب گفتند که بله، شما منتظر باشید، حتما تشریف می‌آورند.

همسر شهید علیمحمدی در ادامه این موضوع ابراز داشت: پسر من از این اتفاق پیش آمده ناراحت شد و به همراه چند تن از پسرهای فامیل به استخر رفت. ولی دخترم که از دانشگاه برگشت، بعد از آن زنگ در را زدند و من دیدم که حدود 16-17 نفر وارد خانه شدند و یکسری وسائل از قبیل دوربین و اینها با خود آوردند و من پرسیدم که چه خبر است؟

بلافاصله یکی از آنها گفت که مگر نمی‌دانید که آقا می‌خواهد بیاید؟ من هم گفتم به ما نگفته بودند و پرسیدند که شما همین دو نفر هستید؟ من هم گفتم بله، پسرم چون نمی‌دانست که آقا قصد تشریف فرمایی دارند و از تاخیر میهمان ناراحت شد و رفت. بعد ایشان به من گفت که زنگ بزنید و بگویید که پسرتان برگردد، ولی نگویید که چه کسی می‌خواهد بیاید.

بعد که پسر من آمد و به او گفتم که آقا قصد تشریف فرمایی دارند، خیلی خوشحال شد و زمانی که آماده شد، آقا هم تشریف آوردند.

 همسر شهید علیمحمدی در مورد حضور رهبر معظم انقلاب اشاره داشت: حضور مقام معظم رهبری(مدظله العالی) در خانه ما و دیدار با خانواده ما به نوعی نام شهید علیمحمدی را زنده کرد و به نوعی که در طول یکسال قبل از این، هیچ برنامه ای مبنی بر این موضوع برگزار نشده بود.

در پایان همسر این شهید بزرگوار ضمن خرسندی از جمع دانشجویان حاضر از خداوند متعال برای آنها طلب خیر نمود.