چرا سیاست سازش در برابر غرب جواب نمی دهد؟
آمریکا و کشورهای غربی معتقد هستند که ایران باید جهت گیری خود را در سیاست های کلان تغییر دهد.
رویکردی که به گمان مقامات غربی با انتخابات ایران به وقوع خواهد پیوست.
به گزارش شیرازه به نقل از رجا، در همین راستا، باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا در گفتگویی با اشاره به انتخابات ایران مدعی شد: در داخل ایران عطشی برای تعامل مثبت‌تری با جامعه جهانی وجود دارد.
وی ادامه داد: فکر می‌کنم که این احتمال هست که ایران تصمیم بگیرند تا پیشنهاد ما برای تعاملی اساسی و با محتوا را بپذیرند.
سایت خبری بی بی سی فارسی نیز در تحلیلی درباره انتخابات ایران نوشت: حالا دنیای بیرون سطح انتظارات را به شکلی طبیعی بالا خواهد برد و فشار بیشتری روی جمهوری اسلامی خواهد گذاشت تا از ایران امتیاز بگیرد و فشار تحریم هایش را با فشار ناشی از مطالبات ایجاد شده در نزد ناظران، به نفع خود، در هم بیامیزد.
این در حالی است که بیش از این خبرگزاری آسوشیتدپرس از احتمال تشدید تحریم ها برای کسب آنچه که امتیاز واقعی می خواند خبر داده بود.
این خبرگزاری به نقل از یک مقام آمریکایی نوشت: اگر انتخاب روحانی محصول تحریم هاست چرا باید تحریم ها را کاهش داد.
آسوشیتدپرس همچنین در ادامه آورده است: « انتخاب روحاني اين بحت ها را در آمريكا پديد آورده است كه آيا اكنون زمان كاهش تحريم ها فرارسيده است و آيا با اين كار تهران آنچه را واشنگتن ادامه روند توليد سلاح هسته اي مي نامد، متوقف مي كند يا خير».
چند مقام امریکایی نیز که با این خبرگزاری گفت وگو کرده کرده اند می گویند امریکا زمانی تحریم ها را لغو خواهد کرد که ایران یک امتیاز واقعی در حوزه هایی که مدنظر امریکاست، ارائه کند.
در همین حالرییس اندیشکده مطالعات خاور نزدیک آمریکا در مقاله ای با اشاره به روی کارآمدن حسن روحانی نوشت:برای غرب امتیازهایی که رئیس جمهور جدید می دهد مهم است نه خود او.
مایکل سینک در مقاله ای که روز 30 خرداد در روزنامه واشینگتن پست منتشر شده می نویسد:«دولت اوباما نمي تواند اين احتمال را رد كند كه فشار بين المللي بر ايران در نهايت نوعي از تغيير را كه به دنبالش بوده به وجود آورده است: اما همچنين نمي تواند خطر كند و فشارهايي را كه با زحمت زياد عليه ايران تجميع كرده است صرفا به دليل اميدواري و گمانه زني تخفيف دهد».
سینک در ادامه با نگارش جملات قابل تاملی می نویسد زمانی آمریکا می تواند به روحانی اعتماد کند که او در برخی مسائل بتواند تغییراتی ایجاد کند.: «روحاني يابد كه تيم مذاكره كننده هسته اي به رياست سعيد جليلي را تغيير دهد، رهبران مخالفان را از حبس خانگي آزاد كند و تصميم هايي درخصوص سياست ايران در ارتباط با مسائل راهبردي مانند سوريه اتخاذ كند، اين امر ممكن است نشانه اي باشد از اينكه به او اختيارات بيشتري داده شده است. در غير اين صورت، روحاني ممكن است يا درنبردهاي قدرت با نخبگان متعدد گرفتار شود يا بدتر اينكه ارتقاي مقام او ممكن است صرفا با هدف به انحراف كشاندن اذهان باشد».
سینک در پایان به دولت امریکا توصیه می کند تا زمانی که روحانی یک امتیاز واقعی روی میز نگذاشته از فشارها کم نکند. او در این باره نوشت: «تا زماني كه ايران تمايلي براي عمل به تعهدات بين المللي در خصوص برنامه هسته اي، حمايت از تروريسم و ساير فعاليت ها نداشته باشد،سياست بنيادين آمريكا نبايد تغيير كند حتي در صورتي كه دولت آمريكا دست خود را به سوي روحاني دراز كند و به دنبال گشايش هاي ديپلماتيك جديد باشد در حقيت تا زماني كه ايران نرم نشود و انعطاف نشان ندهد. سياست آمريكا بايد همچنان محكم تر شود.»
هر چند مقامات آمریکایی تلاش دارند انتخابات را از دریچه آرزوهای خود ببینند ولی آنچه که تاکنون بارها ثابت شده است ، این معنا را می رساند که هر گونه سازش در برابر زیاده خواهی غربی ها، نه تنها حداقل خواسته های کشورهای سازشکار را برآورده نمی کند بلکه غرب را در مطالبه گری خود، تشویق می کند.
نمونه مشهود مطالبه گری غرب در برابر سازش کشورها، اتفاقاتی است که در ترکیه در حال وقوع است.
دولت اردوغان در سالهای گذشته، هم‌راستا با سیاست کشورهای غربی در خاورمیانه نقش آفرینی کرده است. با این حال آشوب ها و اعتراضات اخیر در این کشور بهانه ای شد تا این کشورها، دولت اسلامگرای اردوغان را تضعیف کنند. موضوعی که به صراحت مورد انتقاد نخست وزیر ترکیه نیز قرار گرفت وی از آن به "بی وفایی" این کشورها یاد کرد.
" وادادگی بیشتر در نتیجه سازشکاری در برابر غرب " درس بزرگی است که گمان نمی رود سیاستمداران داخلی آن را فراموش کنند.
نظرات بینندگان
