راستگو که از مخالفان این طرح بود، گفت: مشکل شیراز با راه اندازی چهل پنجاه خط حل نمی شود. اگر پنجاه درصد از 12هزار تاکسی که در شهر شیراز مشغول به فعالیت است درست کار خود را انجام دهند؛ هیچ مسافری بی وسیله نمی ماند اما متاسفانه خیلی از تاکسی ها درست کار نمی کنند علاوه بر اینکه نظارت بر کار رانندگان تاکسی لازم و ضروری است بنابراین باید مشکلات آنها ریشه ای بررسی شود تا با رفع این مشکلات کیفیت کار آنها ارتقا یابد.

وی ابراز داشت: قبل از هر کاری باید تاکسی های موجود را ساماندهی کرد.

طالبان و معین نیز با بیان اینکه با اصل طرح مخالف نیستند، گفتند: شکل کار به این صورت درست نیست.

این دو عضو شورا خاطرنشان کردند: با توجه به اینکه توقف گاه های تاکسی ها در این طرح مشخص نیست و نرخ کرایه ها نیز ارائه نشده است، این مصوبه چندان دقیق و کاربردی نیست.

اصنافی نیز در خصوص این طرح پرسید: باید مشخص شود مطالعات این طرح مربوط به چه سالی بوده و آیا تحولات ترافیکی جدید شهر مانند مترو در آن دیده شده است یا خیر؟

حق نگر نیز با اشاره به اینکه در حال حاضر رانندگان تاکسی از بیکاری رنج می برند، خاطرنشان کرد: موفقیت این طرح در گرو برخورد قاطع با مسافربران شخصی در این مسیرهاست وگرنه اجرای این طرح به ضرر رانندگان تاکسی تمام خواهد شد. چون مجبورند در ابتدای خط منتظر بمانند تا تاکسی پر شود اما مسافربران شخصی در این مدت مسافران را می برند و سر رانندگان تاکسی بی کلاه می ماند.

زحمتکش در دفاع از این طرح گفت: انجام مطالعات خطوط مبدا و مقصد و معرفی این خطوط از تکالیف شورای سوم بوده که اکنون انجام شده است و نتیجه این مطالعات راه اندازی این 58 خط است.

وی خاطرنشان کرد: نظارت بر تاکسی خطی راحت تر است و خارج از خط می توان با آن برخورد کرد اما درمورد تاکسی گردشی این امکان وجود ندارد.

زحمتکش تصریح کرد: درخصوص برخورد با مسافر بران شخصی متاسفانه پلیس برخورد قاطعانه ندارد مانند خیلی تخلفات دیگر که برخورد نمی کند.