به مناسبت سالروز تغییر قبله؛
دلایل تغییر قبله از بیت المقدس به کعبه چه بود؟
پانزدهم رجب، در تاریخ اسلام سالروز تغییر قبله مسلمانان از بیت المقدس به خانه کعبه است.
قبله، نماد توحید و جهت و نشانه اسلام و ادیان توحیدی است که ادیان الهی
را از دیگر آیینها جدا می کند و به عبادتهای آدمی رنگ خدایی می دهد. خداوند
برای هر امتی از امتهای پیشین، قبله مخصوصی تعیین کرده است تا به هنگام
نیاز و نیایش، به سوی او متوجه شوند و از توجهات انحرافی در امان بمانند.
نخستین قبله
به گزارش شیرازه به نقل از مهر؛ بیت المقدس، یکی از مقدسترین مکانهایی است که خاستگاه بسیاری از پیامبران
بزرگ الهی بوده است و در ادبیات اسلامی نیز جایگاه ویژه ای دارد.
مسجدالاقصی را باید یکی از مقدس ترین اماکن اسلامی برای مسلمانان جهان
توصیف کرد. این مسجد اولین قبله مسلمانان جایی که در دوران پیامبر گرامی
اسلام حضرت محمد مصطفی(ص) ایشان به سوی این مسجد به اذن خداوند نماز بپا می
داشتند و همچنین سومین حرم شریف پس از مسجد الحرام و مسجد النبی در مکه و
مدینه است. مسجد الاقصی به گواه تاریخ نویسان دومین مسجد ساخته شده بر روی
زمین پس از بیت الله الحرام محسوب می شود. نقل است که حضرت آدم(ع) آنرا
ساخته وزیر بنای آنرا چهل سال پس از ساختن بیت الله الحرام بنا به دستور
خداوند نهاده است. بنابراین صرف نظر از اعتقادات دینی ما مسلمانان، قدمت
ساخت این مسجد به بیش از یکهزار سال نیز سبب توجه جهانی به این مسجد خواهد
بود.
با توجه به موقعیت ممتاز و شرافت بیت المقدس، پیامبر گرامی اسلام(ص) پس از
مبعوث شدن به نبوت، مدت سیزده ماه در شهر مقدس مکه به سوی آن نماز
خواند.حضرت پس از مهاجرت از شهر مکه به مدینه و تشکیل حکومت اسلامی، به روش
خود ادامه داد و تا مدتها نماز خود را به سوی قبله یهودیان (بیت المقدس)
می خواند. این کار تا میانه های ماه رجب سال دوم هجری ادامه داشت.
بهانه جویی یهودیان
پیامبر گرامی اسلام(ص) علاقه زیادی به خانه کعبه داشت. علت علاقه حضرت به
کعبه را باید در علاقه بسیار ایشان به حضرت ابراهیم(ع) و آثار او جست وجو
کرد. افزون بر این، کعبه قدیمترین خانه توحید بود. از سوی دیگر، حضرت می
دانست که بیت المقدس، قبله موقت مسلمانان است و آرزو داشت فرمان قبله بودن
کعبه صادر و قبله نهایی تعیین شود. سرزنش ها و تحقیرهای بیش از اندازه
یهودیان مدینه نیز باعث شده بود تا این انتظار به اوج خود برسد. اما از
آنجا که حضرت تسلیم دستور خداوند بود، این تقاضا را بر زبان جاری نمی کرد.
ایشان نیمه های شب از خانه بیرون می آمد و به آسمان نگاه می کرد و با نگاه
های انتظار آمیزش، نشان می داد عشق و شوق فراوانی در دل دارد.
پایان انتظار
پیامبر اعظم (ص) برای تغییر قبله مسلمانان لحظه شماری می کرد و در انتظار
نزول وحی خداوند بود. قرآن کریم لحظات انتظار را چنین بیان می کند: «نگاه
های معنادار تو را به آسمان می بینم و تو را به سوی قبله ای که رضایتت را
جلب کند برمی گردانیم». هفده ماه از ورود پیامبر به شهر مدینه گذشته بود که
انتظار به پایان رسید و دستور تغییر قبله صادر شد. این دستور در روز
پانزده رجب سال دوم هجری در حالی به پیامبر ابلاغ گردید که حضرت، دو رکعت
از نماز ظهر را در مسجد بنی سالم به سوی بیت المقدس خوانده بود. در این حال
جبرئیل امین نازل شد و بازوان پیامبر را گرفت و حضرت را به سوی خانه کعبه
برگرداند. زنان و مردانی هم که در مسجد به پیامبر اقتدا کرده بودند، از
حضرت پیروی کردند و به طرف کعبه برگشتند و دو رکعت آخر را به سوی کعبه
خواندند. از آن روز، کعبه به عنوان قبله مستقل مسلمانان اعلام گردید. این
مسجد هم اکنون نیز در شهر مدینه باقی است و به مسجد ذوقبلتین (دو قبله ای)
معروف است.
کعبه
خانه کعبه، شریف ترین مکان در روی زمین است که از سوی خداوند به عنوان
پناهگاه و کانون امن اعلام و مقررات شدیدی برای پرهیز از هر گونه درگیری و
جنگ و خون ریزی در این سرزمین مقدس وضع شده است؛ به گونه ای که نه تنها
انسان ها از هر قشر و گروهی، بلکه حیوانات و پرندگان نیز در امنیت کامل به
سر می برند و هیچ کسی حق آزار آنها را ندارد.
از آیات قرآن کریم و روایات اهل بیت پیامبر و تاریخ اسلام استفاده می شود
که خانه کعبه، پیش از حضرت ابراهیم و حتی در زمان حضرت آدم بر پا بود. قرآن
کریم می فرماید: «نخستین خانه ای که برای پرستش خداوند برای مردم ساخته
شد، در سرزمین مکه بود». بر همین اساس، خانه کعبه کهن ترین مرکز توحید و
پرستش ذات خداوند و برای همه مردم شبه جزیره عربستان ارزشمند و قابل احترام
بود.
به سوی مسجدالحرام
یکی از برکات تغییر قبله مسلمانان به طرف خانه کعبه، کوتاه شدن زبان
مخالفان اسلام بود. یهودیان، مسلمانان را سرزنش می کردند و می گفتند: «ما
در تورات خوانده بودیم که یکی از نشانه های پیامبر آخرالزمان، نماز خواندن
به دو قبله است، در حالی که ما این نشانه را در ایشان نمی بینیم.» با این
بیان، مسلمانان نیز به شک می افتادند و پایه های حکومت اسلامی سست می شد.
از سوی دیگر، مشرکان نیز پیامبر اعظم(ص) را به فراموش کردن نخستین خانه
توحیدی متهم می کردند. تغییر قبله، زبان هر دو گروه مخالف اسلام را بست.
قرآن کریم با اشاره به این مطلب مهم می فرماید: ای پیامبر! از هر کجا خارج
شدی، روی خود را به طرف مسجدالحرام کن تا مردم بهانه ای بر ضد شما نداشته
باشند».
علل مهم تغییر قبله
بحث تغيير قبله و دلايل آن در تفاسير مختلف آمده است که دو نمونه را ذکر مي کنيم:
1. در تفسير نمونه ذيل آيه 142 سوره مبارکه بقره آمده است: تغيير قبله يكى
از تحولات مهم تاريخ اسلام كه موجى عظيم در ميان مردم به وجود آورد؛
پيامبر اسلام (ص ) مدت سيزده سال پس از بعثت در مكه، و يك سال و چند ماه
بعد از هجرت در مدينه به امر خدا به سوى «بيت المقدس» نماز مى خواند، ولى
بعد از آن قبله تغيير يافت و مسلمانان مأمور شدند به سوى«كعبه» نماز
بگزارند.مسلمانان در اين مدت مورد سرزنش يهود قرار داشتند چرا كه بيت
المقدس در اصل قبله يهود بود آنها به مسلمانان مى گفتند: اينان از خود
استقلال ندارند و به سوى قبله ما نماز مى خوانند، و اين دليل آن است كه ما
بر حقيم.
اين گفتگوها براى پيامبر اسلام و مسلمانان ناگوار بود، آنها از يكسو مطيع
فرمان خدا بودند، و از سوى ديگر طعنه هاى يهود از آنها قطع نمى شد، براى
همين جهت پيامبر (ص ) شبها به اطراف آسمان نگريسته و منتظر راه چارهاي از
سوي پروردگار عالميان بود تا از دست طعنه هاي يهوديان خلاصي يابد.مدتى از
اين انتظار گذشت تا اينكه فرمان تغيير قبله صادر شد و در حالى كه پيامبر دو
ركعت نماز ظهر را در مسجد بنى سالم به سوى بيت المقدس خوانده بود جبرئيل
ماءمور شد پيامبر(ص ) را به سوى كعبه بگرداند.
يهود از اين ماجرا سخت ناراحت شدند و طبق شيوه ديرينه خود به بهانه جوئى و
ايراد گيرى پرداختند. آنها قبلا مى گفتند: ما بهتر از مسلمانان هستيم ،
چرا كه آنها از نظر قبله استقلال ندارند و پيرو ما هستند، اما همين كه
دستور تغيير قبله از ناحيه خدا صادر شد زبان به اعتراض گشودند. چرا اينها
از قبله پيامبران پيشين رو گردان شدند؟ اگر قبله اول صحيح بود اين تغيير چه
معنى دارد؟ و اگر دومى صحيح است چرا سيزده سال و چند ماه به سوى بيت
المقدس نماز خوانديد ؟! خداوند به پيامبرش دستور ميدهد به آنها بگو شرق و
غرب عالم از آن خداست ، هر كس را بخواهد به راه راست هدايت مى كند. (قل لله
المشرق و المغرب يهدى من يشاء الى صراط مستقيم ).
اين يك دليل قاطع و روشن در برابر بهانه جويان بود كه بيت المقدس و كعبه و
همه جا ملك خدا است ، اصلا خدا خانه و مكانى ندارد، مهم آن است كه تسليم
فرمان او باشيد هر جا خدا دستور دهد به آن سو نماز بخوانند، مقدس و محترم
است ، و هيچ مكانى بدون عنايت او داراى شرافت ذاتى نمى باشد.و تغيير قبله
در حقيقت مراحل مختلف آزمايش و تكامل است و هر يك مصداقى است از هدايت الهى
، او است كه انسانها را به صراط مستقيم رهنمون مى شود.» (تفسير نمونه ،
جلد 1، صفحه 480 و 481)
2. مرحوم علامه طباطبايي در ذيل همين آيه چنين مي نگارند: «قبله قرار
گرفتن ، خانه اى از خانه ها چون كعبه ، و يا بنائى از بناها چون بيت المقدس
، و يا سنگى از سنگها چون حجر الاسود، كه جزء كعبه است ، از اين جهت نيست
كه خود اين اجسام برخلاف تمامى اجسام اقتضاى قبله شدن را دارد، تا تجاوز از
آن ، و نپذيرفتن اقتضاى ذاتى آنها محال باشد، و در نتيجه ممكن نباشد كه
حكم قبله بودن بيت المقدس دگرگون شود و يا لغو گردد.بلكه تمامى اجسام و
بناها و جميع جهات از مشرق و مغرب و جنوب و شمال و بالا و پائين در نداشتن
اقتضاى هيچ حكمى از احكام برابرند، چون همه ملك خدا هستند، هر حكمى كه
بخواهد و بهر قسم كه بخواهد و در هر زمان كه بخواهد در آنها مى راند، و هر
حكمى هم كه بكند بمنظور هدايت خلق ، و بر طبق مصلحت و كمالاتى است كه براى
فرد و نوع آنها اراده مى كند، پس او هيچ حكمى نمي كند مگر به خاطر اين كه
بوسيله آن حكم ، خلق را هدايت كند، و هدايت هم نمى كند، مگر بسوى آنچه كه
صراط مستقيم و كوتاه ترين راه بسوى كمال قوم و صلاح ايشان است».(ترجمه
تفسير الميزان جلد 1 صفحه :479 و 480)
توضيح بيشتر نيازمند توجه به امور زير است:
1. بر اساس آيات و روايات، کعبه از زمان پيدايش زمين مکان مبارک و مورد
عنايت بوده است قرآن کريم در اين مورد مي فرمايد: «إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ
وُضِعَ لِلنّاسِ لَلَّذي بِبَكَّةَ مُبارَكًا وَ هُدًى لِلْعالَمينَ؛ در
حقيقت نخستين خانهاى كه براى مردم نهاده شده همان است كه در مكه است و
مبارك و براى جهانيان هدايت است.» طبق برخي از روايات حضرت آدم(ع) خانه
کعبه را بنا کرد و خود بر گرد آن طواف کرد. بنابراين کعبه اولين معبد جهاني
و قديمي ترين مرکز توحيد، و قبله همه پيامبران الهي از حضرت آدم(ع) تا
حضرت خاتم(ص) بوده است.لکن به خاطر مصالحي در ابتداي طلوع خورشيد اسلام به
طور موقت بيت المقدس به عنوان قبله مسلمين قرار مي گيرد:
2. آزمايش الهي: با توجه به اين که کعبه متعلق به اعراب ومورد احترامشان
بود و آن را سرمايه معنوي نژاد خود مي دانستند و انتظار داشتند که در آيين
اسلام نيز، کعبه به عنوان قبله انتخاب شود و مسلمانان به سوي کعبه نماز
بخوانند، نماز خواندن به سوي بيت المقدس مشکل و برخلاف عادت بود و لذا تعبد
و ايمان خاصي را مي طلبيد و مي توانست درجه ايمان و تسليم اعرابي را که
مسلمان مي شدند نشان دهد. یعنی در واقع يک امتحان و آزمون براي سنجش مؤمن
واقعي از غير مؤمن بود، قرآن کريم با صراحت اين مطلب را بيان مي دارد: «وَ
ما جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتي كُنْتَ عَلَيْها إِلاّ لِنَعْلَمَ مَنْ
يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلى عَقِبَيْهِ؛ ما آن قبله اي
را که قبلا بر آن بودي (بيت المقدس)، تنها براي اين قرار داديم که افرادي
که از رسول خدا پيروي مي کنند، از آنها که به جاهليت باز مي گردند باز
شناخته شوند. در روايتي از امام عسکري(ع) نيز اين فلسفه بيان شده است:
«مردم مکه هواي قبله شدن کعبه را داشتند و خداوند با قبله قرار دادن بيت
المقدس امتحانشان کرد تا معلوم شود چه کسي برخلاف هواي نفس خود، رسول خدا
را پيروي مي کند.
3. کعبه در آن زمان کانون بتهاي مشرکان بود، در حالي که مهم ترين و اولين
پيمان دين اسلام مبارزه با بت پرستي و دعوت به پرستش خداي يگانه بود، لذا
به مسلمانان دستور داده شد، موقتا به سوي بيت المقدس -پايگاه دين توحيدي و
معتقدان به توحيد- نماز گزارند تا از شائبه هر گونه توجه به بت ها مبرا
باشند و به اين ترتيب صفوف خود را از مشرکين جدا سازند و روح تسليم مطلق در
برابر فرمان حق و توحيد را در وجود خود نهادينه کنند اما هنگامي که به
مدينه هجرت کردند و تشکيل حکومت و ملتي دادند و صفوف آنها از ديگران کاملا
مشخص گرديد و از امتحان الهي سربلند و پيروز بيرون آمدند ديگر ادامه اين
وضع ضرورت نداشت، در اين هنگام به سوي کعبه قديمي ترين مرکز توحيد و پر
سابقه ترن کانون انبياء باز گشتند.
4. به هر حال حکم قبله قرار گرفتن بيت المقدس از احکام موقتي بود که با
تمام شدن مصالح موقتش آن حکم نيز به پايان رسيد و لذا پيامبر(ص) انتظار مي
کشيد که فرمان تغيير قبله صادر شد تا اين که در نيمه رجب سال دوم هجري
دستور تغيير قبله نازل شد: «قَدْ نَرى تَقَلُّبَ وَجْهِكَ فِي السَّماءِ
فَلَنُوَلِّيَنَّكَ قِبْلَةً تَرْضاها؛ نگاه هاي انتظار آميز تو را به سوي
آسمان (براي تغيير قبله) مي بينم، اکنون تو را به سوي قبله اي که از آن
خشنود باشي باز مي گردانيم.»از اين آيه استفاده مي شود که بيت المقدس قبله
موقت مسلمان ها بوده است که پيامبر(ص) انتظار پايان يافتن آن را مي کشيد.
5. مسدود شدن زبان مخالفان. قرآن کريم يکي از رازهاي بزرگ تغيير قبله را
اتمام حجت بر مخالفين اسلام ذکر مي کند: «لِئَلاّ يَكُونَ لِلنّاسِ
عَلَيْكُمْ حُجَّةٌ»؛ يکي از مفسران در توضيح اين آيه مي فرمايد: «اگر قبله
تغيير نمي يافت -قطع نظر از مصالح که در تغيير قبله بود و به آن اشاره شد-
زبان مخالفان بر روي مسلمانان باز مي شد، از يک طرف يهود مي گفتند ما در
«تورات» خوانده ايم نشانه اين پيامبر نماز خواندن به دو قبله است و اين
علامت در او نيست و از سوي ديگر مشرکان ايراد مي کردند که او براي احياي
آئين ابراهيم آمده است پس چرا خانه کعبه را که نخستين خانه توحيد است
فراموش کرده است، در اين جا تغيير قبله زبان هر دو را بست.»
نظرات بینندگان
