به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، حادثه شوم فرودگاه جده عربستان بسیار ناراحت کننده و در عین حال نگران کننده است. تجاوز پلیس عربستان به دو نوجوان ایرانی احساسات یک ملت را جریحه دار کرد. هر روز که جزئیات این اتفاق دردناک برای مردم روشن تر می شود رنجش خاطر و خشم مردم ایران نسبه به آل سعود بیشتر می شود به طوری که جمعیت کثیری روز گذشته با برگزاری تجمعی خودجوش در مقابل سفارت عربستان اعتراض خود را نسبت به رفتار حیوانی ریاض با ایرانیان نشان دادند.


در فضای مجازی و خصوصا شبکه های اجتماعی اما اعتراض به این اقدام پلید به گونه ای دیگری است. پیام های احساسی و غیر عقلانی و غیر منطقی آمیخته با توهین به قوم عرب بدون در نظر گرفتن جنبه های دیگر،  دست به دست می چرخد. نویسندگان این پیام ها بدون تفکیک مباحث و با دادن آدرس غلط خواسته یا ناخواسته به تخلیه روحی و روانی خود می پردازند. آنها بجای محکوم کردن اقدام غیرانسانی عاملان اصلی یعنی رژیم آل سعود، قوم عرب را در مورد تاخت و تاز قرار می دهند. گرچه موضع دیرهنگام و منفعلانه دولتمردان و مسئولان و از طرفی عدم عذرخواهی دولت عربستان دلیل انتشار چنین پیام هایی بود و هست اما مردم آگاه ایران اسلامی به خوبی می دانند پاسخ توهین توهین نیست.

واقعیت این است که رژیم آل سعود برای بار اول نیست که چنین رفتار زشتی را مرتکب می شوند. روابط ایران و عربستان در گذشته های نچندان دور بخاطر حتک حرمت برخی مقامات و افراد سعودی نسبت به ایرانی ها به تیرگی و حتی قطع روابط انجامید که مهمترین آنها گردن زدن یکی از زایران ایرانی بنام «ابوطالب یزدی» در مقابل خانواده خود در مکه توسط شرطه های متعصب عربستانی بود که به قطع ۴ ساله روابط ایران و عربستان و لغو سفر حج گردید.

همچنین کشتار زایران ایرانی در مکه، تصادف یکی از کارمندان مست کنسولگری عربستان سعودی در حالت غیر عادی ! با یک شهروند ایرانی در اتوبانی در تهران و … نشان از فرهنگ ضعیف، خوی ددمنشانه و متعصبانه و ضد ایرانی این قوم به ظاهر مسلمان را دارد.

اما آیا همه این ها باید محملی برای توهین به قوم عرب باشد؟ مگر نه آن است که مردم عرب زبان خوزستان شجاعانه 8 سال تمام شجاعانه در برابر تجاوز رژیم بعث عراق مقاومت کرد؟ چگونه می توان میزبانی خالصانه مردم عراق از زائرین ایرانی در پیاده روی اربعین نادیده گرفت؟ مقاومت های مردم مظلوم غزه و لبنان در برابر رژیم صهیونیستی را چطور؟ آیا سید حسن نصرالله دبیر کل شجاع حزب الله لبنان عرب نیست؟ چگونه می توان چشم خود را بر اتحاد و یکپارچگی مردم عراق در مبارزه با داعش بست؟ آیا «مختاری» که به خونخواهی سید و سالار شهیدان امام حسین(ع) آن گونه قیام کرد عرب نبود؟

ـ رسولُ اللّهِ(صلی الله علیه و آله و سلم): إنّ ربَّکُم واحِدٌ، و إنّ أباکُم واحِدٌ، و دِینُکُم واحِدٌ، و نَبیُّکُم واحِدٌ، و لا فَضلَ لِعَرَبیٍّ على عَجَمیٍّ، و لا عَجَمیٍّ على عَرَبیٍّ، و لا أحمَرَ على أسوَدَ، و لا أسوَدَ على أحمَرَ، إلّا بِالتَّقوى. (کنز العمّال، ح ۵۶۵۵)

ـ پیامبر خدا: پروردگار شما یکى است و پدر شما یکى و دین شما یکى و پیامبرتان یکى. هیچ عربى را بر هیچ عجمى برترى نیست و هیچ عجمى را بر هیچ عربى و هیچ گندم گونى را بر هیچ سیاهى و هیچ سیاهى را بر هیچ گندم گونى، مگر به تقوا.

معنی این کلام گهربار پیامبر مهربانی ها بسیار ارزشمند است و جای تامل دارد. شایسته است مردم آگاه ایران اسلامی این موج خشم نفرت را نثار خاستگاه و جایگاه اصلی آن کنند. جان کلام این که حساب آل سعود و وهابیت را باید از قوم عرب جدا کنیم.