شهرستان پاسارگاد از عرصه های بکر و پهناوری از منابع زیست محیطی و جنگلی برخوردار است، عرصه هایی که نه تنها هرکدام جاذبه هایی بی بدیل در عرصه گردشگری محسوب می شوند بلکه از نظر اقتصادی نیز همواره برای شهرستان توجیه داشته اند.

طی سالهای اخیر خشکسالی خیلی از این عرصه ها را درنوردید و تن بکر جنگلها و عرصه های محیط زیستی پاسارگاد را نحیف کرد اما نخستین آتش سوزی گسترده در سال جدید با حجم وسیع وقوع آتش در عرصه های جنگلی و محیطی زیست در منطقه کوه پیازی،گود گرگی وتنگ شیری به حدی بود که امکانات موجود وتعداد افراد کفاف مقابله با این آتش سوزیهای عمدی و غیر عمدی را نمی داد و آتش خود به خود و با رسیدن به کمرهای کوه مهار شد.

تشکیل جلسه ستاد مدیریت بحران با حضور مسئولان مربوط در سطح شهرستان،برپائی کلاسهای آموزشی -ترویجی برای دهیاران واعضاء شوراهای اسلامی روستاها، تعیین شرح وظایف پیشگیری و اطفاء حریق برای اعضای ستاد، شناسائی کانون های مستعد حریق در شهرستانها از طریق تهیه نقشه مناطق بحرانی،اعلام ظرفیت ها، ادوات و امکانات ادارات ذیربط در بحث اطفاء حریق به اداره های مربوط، به کارگیری ادوات موجود در نقاط بحرانی ازجمله تانکر و مخازن آب برای مهار آتش، تشکیل گروههای اطفاء حریق با عنوان همیار جنگل و مرتع و آموزش کوهنوردان و هیئات های تحت نظر در خصوص رعایت موارد پیشگیری و اطفاء حریق احتمالی توسط هلال احمر و اداره کل حفاظت محیط زیست  از مهمترین اقدامات در زمینه پیشگیری و مقابله با آتش سوزی های منابع طبیعی می باشد.

در آتش سوزی چند روز پیش منطقه کوه پیازی پاسارگاد به گفته دلسوزان محیط زیست که جهت اطفاء حریق به آن نقطه صعب العبور رفته بودند، حدود هزار هکتار از بهترین پوشش گیاهی منطقه در آتش غفلت والبته بی توجهی عمدی یا غیر عمدی بهره برداران سوخت، آتش سوزی که هیچ کدام از موارد ذکر شده بالا در آن جهت پیشگیری و مقابله با آن، انجام نشد و آتش تنها با رسیدن به نقاط بدون پوشش گیاهی خاموش و مهار شد هر چند تعداد اندکی از طبیعت دوستان شهرستان پاسارگاد و سیوند بدون هیچ امکاناتی تلاش بسیار زیادی برای مهار انجام داده بودند.

منابع طبیعی شهرستان پاسارگاد همواره در ابن موقع از فصل گرما شاهد آتش سورزی های گسترده و سریالی است که می طلبد ابتدا مسولان با تشکیل جلسه های آموزشی و تجهیز امکانات در زمینه پیشگیری و با تشکیل جلسه ستاد مدریت بحران و حداقل با حضور در چنین مواقع بحرانی باعث دلگرمی نیروهای مردمی و طبیعت دوست باشند و برای مجهز کردن این گروه ها و سازمان های مردم نهاد تلاش وافر داشته باشند چرا که این منابع طبیعی بر گردن همه انسان ها وبه ویژه مسولان متولی حق دارند و شاید روزی دود این آتش ها در چشم خود مسولان نیز برود.